.......:
برخی از کلمات و نصایح حکیمانه حضرت رضا (علیه السلام)
اشاره
۱. قال الرضا (علیه السلام): «من اخلاق الانبیاء التنظف»
پاکیزگی از اخلاق پیامبران است.
۲. قال الرضا (علیه السلام): «اِذا أَرادَ اللَّهُ أَمْراً سَلَبَ الْعِبادَ عُقولهم، فَأَنْفذَ أَمْرَه وَ تَمَّتْ اِرادَتَه فَاِذا اَنْفَذَ أَمْرَهُ رَدَّ اِلی کُلِّ ذی عَقْلٍ عَقْلَهُ فَیَقُول: کَیْفَ ذا وَ مِنْ أَیْنَ ذا»
آن گاه که خداوند بخواهد کاری را انجام دهد عقل‌های بندگان را از ایشان می‌گیرد، آن گاه کار خود را انجام می‌دهد و اراده اش را محقق می‌سازد سپس عقل هر عاقلی رابه او بر می‌گرداند؛ او می‌گوید: چگونه بود و چطور این گونه شد؟
۳. قال الرضا (علیه السلام): «اَلصّْمتُ یَکْسِبُ اَلْمحَبّةَ اِنَّهُ دَلیلٌ عَلی کُلِّ خَیْرٍ» (سکوت محبت می‌آورد و راهنمای هر خیری است)
۴. قال الرضا (علیه السلام): «صَدیقُ کُلِّ امْرِیٍ عَقْلَُهُ وَ عَدُوُّهُ جَهْلُه» (دوست هر انسانی عقل او و دشمن او نادانی اوست)
۵. قال الرضا (علیه السلام): «اِنَّ الَّذی یَطْلُبُ مِنْ فَضْلٍ یَکُفُّ بِهِ عیالَهَ أَعْظَمُ أَجْراً مِنَ الُْمجاهِدِ فی سَبیلِ الله»
(پاداش آن که دنبال روزی است تا خانواده خویش را نگه دارد، از جهادگر در راه خدا بیشتر است)
۶. قال الرضا (علیه السلام): «السَّخِیُّ یَأْکُلُ مِنْ طَعامِ النّاسِ لِیَأکُلُوا مِنْ طَعامِهِ وَ الْبَخیلُ لایَأْکُلُ مِنْ طَعامِ النّاسِ لِئَلا یَأْکُلوا مِنْ طَعامِه» (انسان با سخاوت از غذای دیگران می‌خورد تا آن‌ها نیز از غذایش بخورند، ولی شخص بخیل از غذای دیگران نمی خورد که مبادا از غذایش بخورند)
۷. قال الرضا (علیه السلام): «یَأْتی عَلَی النّاسِ زَمانٌ تَکُونُ الْعافِیه
فیهِ عَشْرَه أَجْزاءٍ: تِسْعَه مِنها فی اعْتِزالِ الناسِ وَ واحدٌ فِی الصَّمْت» (زمانی بر مردم می‌آید که عافیت ده جزء دارد و نُه جزء آن در گوشه گیری از مردم است و یکی در سکوت)
۸. قال الرضا (علیه السلام): « (عَوْنُکَ لِضَعیفٍ أَفْضَلُ مِنَ الصَّدَقه» (کمک تو به ناتوان برتر از صدقه است)
۹. قال الرضا (علیه السلام): «لایَسْتَکْمِلُ عَبْدٌ حَقیقَه الأیمانِ حَتَّی تَکُونَ فیهِ، خِصالٌ ثلاث: التَّفَقُّهُ فیِ الدّینِ وَ حُسْنُ التَّقدیرِ فیِ الْمَعیشَةِ وَ الصَّبْرُ عَلی الرَّزایا» (هیچ کس به حقیقت ایمان کاملاً نرسد تا آن که در او سه خصلت باشد، فهم و شعور در دین، برنامه ریزی نیکو در زندگی، استقامت و صبر در مشکلات و سختی ها)
۱۰. قال علی بن شعیب: دَخَلْتُ عَلی أبی الحسن الرضا (علیه السلام) فقالَ لی: «یا علی مَنْ أَحْسَنُ النّاسِ مَعاشاً؟ قُلتُ: یا سَیّدی أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنّی، فقال (علیه السلام): یا علی مَنْ حَسَّنَ مَعاش غِیرِهِ فِی مَعاشِه»
(علی بن شعیب گوید: نزد حضرت رضا (علیه السلام) رفتم؛ فرمود: یا علی، زندگانی چه کسی از همه بهتر است؟ عرض کردم: سرورم شما بهتر از من می‌دانید، فرمود: آن که زندگانی دیگران در زندگی او نیکو باشد. )
۱۱. قال الرضا (علیه السلام): «لایَسْلُکُ طَریقَ الْقَناعَهِ اِلاَّ رَجُلانِ اِمّا مُتَعَبِّدٌ یُریدُ أَجْرَ الآخِرَه اَوْ کَریمٌ یَتَنَزّهُ عَنْ لِئامِ النّاس» (به راه قناعت کسی نرود جز دو نفر یا دینداری که دنبال پاداش آخرت است یا بزرگواری که از مردمان پست دوری می‌جوید)
۱۲. قال الرضا (علیه السلام): «سَبْعَةُ أَشیاءٍ بِغَیْرِ سَبْعَةِ أَشْیاءِ مِنَ الأسْتِهْزاء: مَنْ اِسْتَغْفَرَ بِلِسانِهِ وَ لَمْ یَنْدَمْ بِقَلْبِهِ فَقَدْ اسْتَهْزَؤَ بِنَفْسِهِ وَ مَنْ سَأَلَ اللهَ التَّوْفیقَ وَلَمْ یَجْتَهِدْ فَقَدْ اسْتَهْزَءَ بِنَفْسِهِ، وَ مَنْ اسْتَحْزَمَ وَ لَمْ یَحْذَرْ فَقَدْ اسْتَهْزَءَ بِنَفْسِه وَ مَنْ سَأَلَ اللهَ الْجَنَّةَ وَ لَمْ یَصْبِرْ عَلَی الشَّدائِدِ فَقَدْ اسْتَهْزَء بِنَفْسِهِ
وَ مَنْ تَعَوَّذَ بِاللهِ مِنَ النارِ وَ لَمْ یَتْرُکْ شَهَواتِ الدُّنیا فَقَدْ اسْتَهْزَءَ بِنَفْسِه، وَ مَنْ ذَکَرَ اللهَ وَلَمْ یَسْتَبِقْ اِلی لِقائِهِ فَقَدْ اسْتَهْزَءَ بِنَفْسه»
هفت چیز بدون هفت چیز مسخره کردن است:
۱. آن که با زبان استغفار می‌کند ولی دلش پشیمان نیست؛ او خود را مسخره می‌کند.
۲. هرکه از خداوند درخواست توفیق کند ولی تلاش نکند؛ خود را مسخره کرده است.
۳. هرکه می‌خواهد احتیاط کند ولی پرهیز نکند، خود را مسخره کرده است.
۴. هرکه از خداوند بهشت را درخواست کند ولی بر سختی‌ها صبر نکند؛ خود را مسخره کرده است.
۵. هرکه از آتش جهنم به خداوند پناه برد ولی شهوت‌ها را رها نکند، خود را مسخره کرده است.
۶. هرکه یاد خدا کند ولی برای ملاقات خداوند شتاب نکند، خود را مسخره کرده است.
۷. هرکه یاد مرگ کند ولی آماده نشود؛ خود را مسخره کرده است. [۱]
۱۳. حضرت رضا (علیه السلام) می‌فرمایند:
اقرب مایکون العبد من الله عز و جل و هو ساجد و ذلک قوله تبارک