.......: كرامت شهيد اوّل محمّد بن مكى شمس الدين مشهور به شهيد اوّل صاحب كتاب لمعه از علمائ بزرگ قرن هشتم هجرى قمرى است كه در سن ۵۲ سالگى در شهر دمشق به فرمان قاضيان دربارى در سال هشتصد و هفتاد و شش به شهادت رسيد. قدر مؤ لف كتاب حدائق الابرار مى گويد: من خطّ شيخ ناصربويهى را كه از فقهاء پرهيزكار و متبحّر بود ديدم كه نوشته بود: من در سال نهصد و پنجاه و پنج قمرى در خواب ديدم در قريه جزين (زادگاه شهيد اول) هستم. به در خانه شهيد اوّل رفتم، در زدم. شهيد بيرون آمد. از او درخواست كردم كتابى كه شيخ جمال الدين المطهّر درباره اجتهاد تاءليف نموده برايم بياورد. او به داخل خانه رفت و آن كتاب را با كتاب ديگرى كه به گمانم در زمينه روايات بود آورد و به من داد. چون از خواب برخاستم ديدم آن دو كتاب در كنار من است! آرى اين كرامت از ناحيه روح مطهّر آن شهيد عظيم الشاءن پس از سپرى شدن يكصد و شصت و نه سال از سال شهادتش اتفاق افتاد. بهره از ولايت على عليه السلام مرحوم آقاى حاج شيخ عبّاس قمى در كتاب تحفة الرضويّه آورده است: وقتى كه ملاّ احمد مقدس اردبيلى (رض) از دنيا رفت، يكى از مجتهدين او را در خواب ديد كه با وضع خوبى از روضه حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام بيرون آمده، از آن مرحوم پرسيد: شما از كجا به اين مقام و مرتبه رسيديد؟ مقدّس اردبيلى (ره) پاسخ داد: بازار عمل را كساد ديدم. يعنى عملى كه به درجه قبول برسد خيلى كم است ولى ولايت صاحب اين قبر (آقا على عليه السلام) به ما بهره وافرى داد. (۳) 📚#داستانهایی از علماء ✍محمدتقی صرفی پور https://eitaa.com/zandahlm1357