ه كوفي، از محمد بن اسماعيل برمكي، از ابوالحسين بن ابوالحسن، از بكر بن صالح، از حسين بن سعيد، از ابراهيم بن محمد خزّاز و محمد بن حسين نقل كند كه گفتند: به حضور ابوالحسن رضا (ع) رسيديم و براي ايشان آنچه را كه روايت شده: محمد (ص) پروردگارش را در هيأت جواني مؤمن تقريبا" سي ساله كه دو پايش در سبزه بود ديده است، باز گفتيم، همچنين گفتم: هشام بن سالم، صاحب طاق و ميثمي مي‌گويند: او تا ناف ميان تهي و از آن پس تو پر است. حضرتش به سجده افتاد و آنگاه فرمود: پروردگارا تو پاك و منزهي، نه تو را شناخته و نه يگانه ات دانسته اند، و بدين جهت است كه زبان به وصف تو گشوده اند، تو پاك و منزهي كاش تو را به آنچه خود وصف نموده اي مي‌شناختند، تو منزهي چگونه نفس ايشان به اطاعت شان در آمده تا تو را به غير تو تشبيه كردند، تو را جز به آنچه خويش بدان وصف كرده اي توصيف نكنم و به آفريدهايت شبيه نسازم، تو شايسته همه برتري‌ها و نيكي هايي، پس مرا از ستمكاران قرار مده. آنگاه به ما روي كرد و فرمود: هر چيز كه گمان كنيد، خدا را جز آن پنداريد، سپس فرمود: ما خاندان محمد حدّ وسط هستيم، كه نه غلو كننده ما را بشناسد، و نه آن كه از ما عقب افتاده، از ما پيشي گيرد، اي محمد! هنگامي كه پيامبر خدا (ص) عظمت پروردگارش را ديد در هيأت جواني سي ساله بود، اي محمد، پروردگارم بزرگتر و برتر از آن است كه وصف آفريدگان داشته باشد. گفتم: فدايت شوم چه كسي دو پايش در سبزه بود؟ فرمود: او محمد (ص) بود كه چون با دل به پروردگارش نظر مي‌افكند او را در نوري همچون نور حجابها قرار مي‌داد تا آنچه را در حجابها بود بازشناسد، بخشي از نور خدا سبز است، و بخشي از آن سرخ، و بخشي از آن سفيد و... اي محمد، ما به آنچه كتاب و سنّت به آن گواهي دهد معتقديم ۲۸. منبع حديث ۱- توحيد صدوق ۱۳۹ - ۱۴۰. ۲- أصول كافى ۱/ ۸۸. ۳- توحيد صدوق ۱۳۰ - ۱۳۱. ۴- جاثيه / ۲۹. ۵- أنعام / ۲۹. ۶- بقره / ۳۰. ۷- توحيد صدوق ۱۳۶ - ۱۳۷. ۸- توحيد صدوق ۱۳۸. ۹- محاسن ۲۴۴. .......: امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357