.......: شکست أبو بکر و عمر در خیبر داعی- در بسیاری از میدانهای جنگ که اهمّ از همۀ آنها واقعۀ مهمّۀ غزوۀ خیبر است که آقایان شکست خوردند چون علی علیه السّلام چشمهای مبارکش درد می‌کرد روز اول رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم علم و پرچم مسلمین را به ابی بکر دادند و بسرداری مسلمین با لشکر رفتند مقابل یهود مختصر جنگی نموده شکست خورده برگشتند روز دوم علم را بعمر دادند ولی هنوز در مقابل یهود نرسیده ترسیده فرار نمودند. حافظ- این بیانات شما ساخته‌های شیعیان است و الاّ آنها مردمانی قوی دل و شجاع بودند. داعی- مکرر عرض کردم شیعیان پیروان أئمه از اهل بیت اند که صادق و مصدّق بودند هرگز دروغ نگفته و نمی گویند چون دروغ را از گناهان کبیره می‌دانند و ابدا احتیاجی بجعل حدیث ندارند-غزوۀ خیبر از وقایع مهمّه تاریخی دورۀ زندگانی خاتم الانبیاء صلّی اللّه علیه و آله و سلّم می‌باشد که جمیع علماء و مورخین فریقین نوشته اند آنچه الحال در نظر دارم بعرضتان می‌رسانم حافظ ابو نعیم اصفهانی متوفی سال ۴۳۰ در ص ۶۲ جلد اول حلیة الاولیاء و محمّد بن طلحه شافعی در ص ۴۰ مطالب السئول از سیرۀ ابن هشام و محمّد بن یوسف گنجی شافعی در باب ۱۴ کفایت الطالب و دیگران از اکابر علماء و مورخین خودتان که وقت مجلس اقتضای نقل اقوال تمام آنها را ندارد-ولی برای شما أهمّ از همۀ آن اقوال تصدیق دو عالم بزرگ و محل وثوق و اطمینان خودتان محمّد بن اسماعیل بخاری در ص ۱۰۰ جلد دوم صحیح چاپ مصر سال ۱۳۲۰ و مسلم بن حجّاج در ص ۳۲۴ جلد دوم صحیح چاپ مصر سال ۱۳۲۰ که صریحا نوشته اند فرجع ایضا منهزما یعنی (خلیفه عمر) دو مرتبه از میدان جنگ فرارا بر گشت. و از جمله دلائل واضحه بر این معنی اشعار صریحی است که ابن أبی الحدید معتزلی ضمن قصائد هفتگانۀ معروفۀ خود که بنام علویات سبع نامیده شده که در فضائل مولانا أمیر المؤمنین علی علیه السّلام سروده بنام قصیده بائیّه در باب خیبر گفته است: أ لم تخبر الاخبار فی فتح خیبر ففیها لذی اللبّ الملبّ أعاجیب و ما انس لا انس اللّذین تقدّما و فرّهما و الفرّ قد علما حوب و للرّایة العظمی و قد ذهبا بها ملابس ذلّ فوقها و جلابیب یشلّهما من آل موسی شمردل طویل نجاد السیف اجید یعبوب یمجّ منونا سیفه و سنانه و یلهب نارا غمده و الانابیب احضّرهما أم حضّرا خرج خاضب و ذانهما‌ام ناعم الخدّ مخضوب عذرتکما انّ الحمام لمبغض و انّ بقاء النفس للنّفس محبوب لیکره طعم الموت و الموت طالب فکیف یلذّ الموت و الموت مطلوب [۱] پس تصدیق نمائید که ما قصد اهانت نداشتیم بلکه فقط نقل وقایع تاریخی نمودیم که معلوم شود در میدانهای جنگ شدت و غلظت و شجاعتی شخصا برای خلیفه نموده تا مشمول أشداء علی الکفّار واقع شود بلکه در مقابل دشمن قوی جا خالی نموده از معرکه بر کنار می‌شدند. و اگر خوب با نظر دقت و انصاف بنگرید خواهید تصدیق نمود که واجد این صفت بزرگ هم علی علیه السّلام بوده که در تمام میدانهای جنگ شخصا شدید الغضب بر کفّار و غالب بر آنها می‌آمده چنانچه در آیه ۵۹ سوره ۵ (مائده) خدای تعالی تصدیق این معنی را نموده که می‌فرماید یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللّٰهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکٰافِرِینَ یُجٰاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّٰهِ وَ لاٰ یَخٰافُونَ لَوْمَةَ لاٰئِمٍ ذٰلِکَ فَضْلُ اللّٰهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشٰاءُ وَ اللّٰهُ وٰاسِعٌ عَلِیمٌ [۱] . حافظ- عجب است شما می‌خواهید با حسن بیان و اجبار این آیه ای که در شأن تمام مؤمنین است که واجد این صفات و محبوب خدا و مشمول الطاف الهی بودند در شأن علی کرم اللّه وجهه جاری نمائید. ---------- [۱]: ۱) ما حصل معنی آنکه آیا داستان فتح خیبر را مورد مطالعه قرار نداده اید که با چه نکات و رموز عجیبی آمیخته که موجب بهت و حیرت خردمند است. چون آن دو (ابی بکر و عمر) انس و عادت با علمداری نداشته و رموز پرچم داری را ندانسته و لذا لباسهای ذلت و خواری را بر آن (پرچم بزرگ) پوشانیدند و فرار بر قرار اختیار نمودند با آنکه می‌دانستند فرار از جنگ گناهی است کفرآمیز چه آنکه جوانی شجاع از سران یهود بلند قامت سوار بر اسبی کوه پیکر با شمشیر برهنه مانند شتر مرغ نر پرشهوتی که هوا و سبزه بهار او را قوی نموده بایشان حمله ور گردید که گویا رو بدو خوش صورت حنا بسته می‌رود. و امواج آتش مرگ از برق شمشیر و نیزۀ او باعث ترس ایشان گردید. (آنگاه ابن ابی الحدید گوید) بجای شما (ای دو خلیفۀ بزرگوار) عذر خواهی می‌کنم (از شکست و فرار نمودن از میان یهود بی قابلیت) زیرا مرگ در نظر هر فردی مبغوض و ادامۀ زندگانی محبوب است شما هم (مانند همه) از چشیدن طعم مرگ بیزار بودید و حال آنکه مرگ بدنبال هر کس هست پس چگونه باختیار خود موت را بخواهید و لذت او را بچشید. [۱]: ۱) ای گروهی که ایمان