اسم اعظم محكومى را به پاى دار مى بردند، در بين راه به بزرگى برخورد نمود، از آن شخص بزرگ تقاضاى اسم اعظم كرد. آن بزرگ فرموده بود: با كسى سخن مگو و هزار بار اين ذكر را بگو: اَللّهُ الصَّمَدُ اگر اين ذكر را تمام نكردى، مهلت اتمام آن را بخواه. آن شخص اعدامى مشغول اين ختم شود، هنوز به پاى دار نرسيده بود كه ( (قادر متعال) ) اسباب تبرئه او را فراهم كرد و خبر فتح رسيد و مژده خلاصى او آمد. (۴۰)https://eitaa.com/zandahlm1357