بسمه تعالی. چرا آذرخش؟! چندی پیش یکی از دوستان از وجه نام گذاری کانال پرسید و کنجکاو بود که چرا آذرخش نام نهادی؟ ✅ شیرینی کلامم را کسی خواهد چشید که دستی بر قلم داشته و دل به شعر و ادب باخته باشد. ناگفته پیداست که من شاعری توانا و نویسنده ای قدرتمند نیستم اما شعرها گفته و متن های فروان نوشته ام پس به قدر توان در شاعران و نویسندگان خبره شریک هستم. گاه و بی گاه خواسته و ناخواسته معارفی ناب، جملاتی نادر و ابیاتی شیرین مثل از آسمان بر قلب شاعر فرود می آید و به سرعت ناپدید می‌شود اگر شاعر را ای بلند یا قلم و کاغذی حاضر نباشید آن مطالب لطیف می گریزد! هرچه و شاعر بیشتر باشد مطالب ناب تری از آسمان علم و ادب روزی او می‌شود و این حقیر با تمام خباثت ها این حالت را بارها و بارها ادراک کرده ام. شاهد ادعایم ابیاتی است که از حکمت اول نهج البلاغه وام گرفته ام و جالب آنکه زیر حمام بودم که این ابیات مثل آذرخش از آسمان معرفت آمد و قلب تاریک مرا را روشن ساخت. گفت حیدر آن امیر مؤمنون باش اندر فتنه ها اِبن لَبون (ابن لبون =شتر بچه دوساله) چون ندارد و جسمی استوار تا شوند بر دوش او هردَم سوار چونکه ندارد بی زبان تا بدوشَندَش، مداوم زیرکان این است آذرخش! آذرخش یعنی : « من هیچ ندارم! اگر گاهی نوشته ارزشمندی بر کاغذ می نشید خدای آسمان هاست.» @zarakhsh