⬅️ با سلام و عرض ارادت، در این پست و پست‌های بعدی بر آنیم تا اشعار و ابیاتی بیاوریم که بعضی از آنها، پند و و بعضی هم، تمام یا قسمتی از آن شده است و در مکالمات روزمره مورد استفاده قرار می‌گیرد. پس باهم بخوانیم ابیات انتخابی این هفته را... 🔹💠🔹 نردبان این جهان ما و منیست عاقبت این نردبان افتادنیست لاجرم آن کس که بالاتر نشست استخوانش سخت‌تر خواهد شکست 📌در نسخه‌ی سنگی نیکلسون این شعر اینگونه آمده است: نردبان خلق این ما و منیست عاقبت زین نردبان افتادنیست هر که بالاتر رود ابله‌ترست که استخوان او بتر خواهد شکست 🔹💠🔹 لبی که خنده ندارد شکاف دیوار است سری که عشق ندارد کدوی بیمار است 📌این بیت در ستایش است. 🔹💠🔹 میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان 📌 اشاره به دو چیز ظاهراً مشابه که از نظر ارزش و منزلت تفاوت زیادی با یکدیگر داشته باشند. 🔹💠🔹 فرشته‌ای که وکیل است بر خزائن باد چه غم خورد که بمیرد چراغ پیرزنی 📌منظور از گفتن این بیت این است که احوال و روزگار ما انسان‌ها در گردش چرخ هستی هیچ تأثیری ندارد. 🔹💠🔹 دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد سعادت آن کسی دارد که از تنها بپرهیزد 📌و عکسِ بیت را "سارا کاظمی‌نسل" سروده است: دلا خو کن به تنهایی که صد رحمت به تنهایی که بی کس بهتر است از هر وجودِ پستِ دنیایی 🔹💠🔹 ما زنده به آنیم که آرام نگیریم موجیم که آسودگی ما عدمِ ماست 🔹💠🔹 🍃 ادامه دارد.... 📚 📝 عبّاس خیرزاده اردکان @zarrhbin