🔻مبارکِ که؟! در اینکه مصطفی پوردهقان از همهٔ رؤسایی که الآنه در اردکان بر سرِ کارند - اعم از دولتی و مجلسی- یک سر و گردن بالاتر و والاتر است - از دیدِ بسیاری- تردیدی نیست‌.. در این هم که این حضراتُ الموجودین از صدر تا ذیل و از کلان تا خُرد در به نام خود زدن و بهره برداریِ تبلیغاتی کردن از کارهای درخورِ توجّه و مهمِ مدیران و مسؤولانِ پیشین، یدِ طولایی دارند شکّی نه.. با اینهمه وقتی که بافت تاریخی داخل شهر به عنوانِ قلب و مرکز گردشگری شهر، متأسفانه از حداقل توجّه و رسیدگی محروم مانده است و به هرجا که می روی جابجا زبالهٔ تل انبار شده می بینی (برای مثال ورودی حمام قدیم چرخاب، کوچهٔ جنب حوض عباس و کوچه های منتهی به میدان) و وقتی مکان ارزشمندی مثل حمام تاریخی و زیبای چرخاب، بیش از بیست سال است که همچنان مخروبه و متروکه به حال خود رها شده، ثبت جهانیِ این آثار، چه دردی را قرار است درمان کند و چه بنایی را بناست آباد سازد که به مبارکباد گفتن بیرزد؟! ثبت جهانی آثار تاریخی، زمانی مهم و مبارک است که سببِ مرمّت و بهسازی این ابنیّه و دیگر آثار تاریخی پیرامونی شود و متعاقبِ آن، باعث رونق و رواج گردشگری گردد.. و الا می شود مثل ثبت جهانی یزد که فقط برای اقلیّتی نفع دارد و نیز برای آنها که می خواهند کارنامهٔ خود را رنگین و سنگین سازند و بعد هم بروند دنبال کارشان.. تا شهری بماند با آثار ارزشمندی که روز به روز فرسوده تر می شود. ✍اسماعیل ثقفی/روزها @zarrhbin🕊