این چند روز هرکس غمزده و دلشکسته سر حرف رو با من باز میکنه، که نظرت چیه اقدام کنیم؟ نکنیم؟ بریم اصلا درسته توی این شرایط یا دل سوزاندن بقیه است؟ پولش چی.... واکسن چی.... ؟؟؟ در پاسخ همه گفتم: "باید به این باور برسیم که اگر ارباب اراده کنه حتما چشم باز کنید، خودتون رو وسط هوای شرجی عراق و جاده و شلوغی موکب ها میبینید، اما اگر نخواد... اگر بصلاحمون باشه این دوری... اگر یه امتحانه... اگر حتی یک ابتلاست... اگه یه تلنگره....فقط اینو بگم که حتی اگر مرز باز باشه و خبری از کرونا نباشه ولی مولا نخواد اراده نکنه... اسمتو ننویسه... نمیتونی بری رفیق. قدم از قدم نمی‌تونی برداری... و گاهی این نرفتن به معنای بدبخت بودن نیست... شاید کربلا نرفتن، امتحانی باشد برای کربلایی شدن... برای سنجش عیار مشتاق بودن... که اون ملائک کارگزار عالم ثبت کنن کیا میرفتن و از خودشون به خیمه خود ارباب میرسیدن، کیا میرفتن که رفته باشن و فقط هوس اربعین رفتن رو داشتن... یعنی فقط برم چون دلم میخواد!!! و گاهی نمیبرند تا هرکجا هستی همانجا را کربلا بدانی و بهترین اصحاب امام زمانت شوی، و اجر دلتنگی و دلشکستگی را هم بگیری... و گاهی نشان‌مان می‌دهند که دل نباید بخواهد... مولا باید بخواهد... و گاهی مسلم بودن، یعنی همین تسلیم بودن به چیزی که دلم می‌خواهد، اما انگار قسمت به وصلش نیست... کسی چه میداند روز اربعین واقعا کجاست؟؟؟ یک عده زیرخاک یک عده روی تخت بیمارستان یک عده چشم دوخته به عمود آخر یک عده کنج خانه، کنج حسینیه و دل وسط بین الحرمین... کسی چه می‌داند روز اربعین واقعا کجاست؟؟؟ زینب کنار مزار برادر و رقیه کنارِ خود پدر... کسی چه می‌داند روز واقعا کجاست؟؟؟ @zeinabion98