┊﷽┊
صحیفه سجادیه
دعای ۳۷ ( دعا در اعتراف به ناتوانی از شکر )
ترجمه
استاد حسین انصاریان
🎙 فایل صوتیوَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا اعْتَرَفَ بِالتَّقْصِيرِ عَنْ تَأْدِيَةِ الشُكْرِ
🟩 دعاى آن حضرت است هنگامی که به کوتاهی از ادای شکر اعتراف میکرداَللّٰهُمَّصَلِّعَلیمُحَمَّدوَآلِمُحَمَّد
﴿۱﴾ 💠اَلْـݪّٰـهُـمَّ
اِنَّ اَحَـدََٱ لٰا يَـبْـلُـغُ مِـنْ شُـكْـرِکَ غـٰايَـةََ اِلّٰا حَـصَـلَ عَـلَـيْـهِ مِـنْ اِحْـسـٰانِـکَ مـٰا يُـلْـزِمُـهُ شُـكْـرََٱ
♥️خدایا!
کسی از شکرگزاریات در حالی از احوال، به نهایت شکر نمیرسد جز این که از احسانت نعمتی به دست میآورد که او را به شکری دیگر وا میدارد؛ و از آنجا که نعمتت پیوسته و پیدرپی به بندگان میرسد، پس کسی را قدرت بر شکر نیست
𔓘𔓘𔓘𔓘𔓘
﴿۲﴾ وَ لٰا يَـبْـلُـغُ مَـبْـلَـغََـٱ مِـنْ طـٰاعَـتِـکَ وَ اِنِ ٱجْـتَـهَـدَ اِلّٰا كـٰانَ مُـقَـصِّـرََٱ دُونَ ٱسْـتِـحْـقـٰاقِـکَ بِـفَـضْلِـکَ
🔺و از اطاعتت، گرچه تلاش و کوشش کند به اندازهای نمیرسد، جز اینکه در برابر شایستگیات، به سبب فضل و احسانت، ناتوان از طاعت است
𔓘𔓘𔓘𔓘𔓘
﴿۳﴾ فَـاَشْـكَـرُ عِـبـٰادِکَ عـٰاجِـزٌ عَـنْ شُـكْـرِکَ ، وَ اَعْـبَـدُهُـمْ مُـقَـصِّـرٌ عَـنْ طـٰاعَـتِـکَ
🔺 بنابراین سپاسگزارترین بندگانت از سپاسگزاریات ناتوان و عابدترین ایشان، از اطاعتت در کوتاهی و کاستی است.
𔓘𔓘𔓘𔓘𔓘
﴿۴﴾ لٰا يَـجِـبُ لِـاَحَـدِِ اَنْ تَـغْـفِـرَ لَـهُۥ ❀ بِـٱسْـتِـحْـقـٰاقِــٖهۦٓ ✦
وَ لٰا اَنْ تَـرْضـیٰ عَـنْـهُ بِـٱسْـتـیٖـجـٰابِــٖهۦٓ ✦
🔺 کسی شایستۀ آن نیست که به خاطر مستحق بودنش او را بیامرزی و به سبب سزاوار بودنش از او خشنود شوی.
𔓘𔓘𔓘𔓘𔓘
﴿۵﴾ فَـمَـنْ غَـفَـرْتَ لَـهُۥ ❀ فَـبِـطَـوْلِـکَ ، وَ مَـنْ رَضـیٖـتَ عَـنْـهُ فَـبِـفَـضْـلِـکَ
🔺 هر که را بیامرزی، به احسانت آمرزیدهای و از هر که خشنود شوی، به احسانت خشنود شدهای.
𔓘𔓘𔓘𔓘𔓘
﴿۶﴾ تَـشْـكُـرُ يَـسـیٖـرَ مـٰا شَـكَـرْتَـهُۥ ❀ وَ تُـثـیٖـبُ عَـلـیٰ قَـلـیٖـلِ مـٰا تُـطـٰاعُ فـیٖـهِ حَـتّـیٰ كَـاَنَّ شُـكْـرَ عِـبـٰادِکَ ٱݪّـَـذیٖ اَوْجَـبْـتَ عَـلَـيْـهِ ثَـوٰابَـهُـمْ وَ اَعْـظَـمْـتَ عَـنْـهُ جَـزٰاءَهُـمْ اَمْـرٌ مَـلَـكُۅٱ ٱسْـتِـطـٰاعَـةَ ٱلْـاِمْـتِنـٰاعِ مِـنْـهُ دُونَـکَ فَـكـٰافَـيْـتَـهُـمْ ، اَوَلَـمْ يَـكُـنْ سَـبَـبُـهُ بِـيَـدِکَ فَـجـٰازَيْـتَـهُـمْ
🔺 عمل اندکی را که پذیرفتهای جزا میدهی و بر اندک چیزی که اطاعت شدهای پاداش عنایت میکنی تا آنجا که گویی سپاسگزاری بندگانت که پاداششان را بر آن واجب کردهای و جزای ایشان را از آن بزرگ ساختهای، کاری است که بدون قدرت دادن تو بر باز ایستادن از آن توانمند بودند و از این جهت پاداششان دادی، امّا اینان قدرت باز ایستادن از شکرت را بدون تو ندارند، ولی با آنها هم چون کسی که قدرت باز ایستادن دارد معامله کردی، یا انگار میکنی سبب آن شکر به دست تو نبوده و به این خاطر پاداششان دادی؛ ولی این طور نیست
𔓘𔓘𔓘𔓘𔓘
﴿۷﴾ بَـلْ مَـلَـكْـتَ
♥️يـٰا اِلـٰهـیٖ اَمْـرَهُـمْ قَـبْـلَ اَنْ يَـمْـلِـكُـۅٱ عِـبـٰادَتَـکَ ، وَ اَعْـدَدْتَ ثَـوٰابَـهُـمْ قَـبْـلَ اَنْ يُـفـیٖـضُـۅٱ فـیٖ طـٰاعَـتِـکَ ، وَ ذٰلِـکَ اَنَّ سُـنَّـتَـکَ ٱلْـاِفْـضـٰالُ ، وَ عـٰادَتَـکَ ٱلْـاِحْـسـٰان ، وَ سَـبـیٖـلَـکَ ٱلْـعَـفْـوُ
🔺 بلکه ای خدای من! مالک کار ایشان بودی، پیش از اینکه آنان مالک عبادت تو شوند؛ و مزدشان را آماده کردی، پیش از آنکه وارد طاعت و بندگی تو شوند؛ و آن برای این است که روش تو عطا کردن و عادتت احسان و راهت گذشت است.
𔓘𔓘𔓘𔓘𔓘
﴿۸﴾ فَـكُـلُّ ٱلْـبَـریَّٖـةِ مُـعْـتَـرِفَـةٌ بِـاَنَّـکَ غَـيْـرُ ظـٰالِـمِِ لِـمَـنْ عـٰاقَـبْـتَ ، وَ شـٰاهِـدَةٌ بِـاَنَّـکَ مُـتَـفَـضَّـلٌ عَـلـیٰ مَـنْ عـٰافَـيْـتَ ، وَ كُـلٌّ مُـقِـرٌّ عَـلـیٰ نَـفْـسِــٖهۦٓ ✦
بِـٱݪــتَّـقْـصـیٖـرِ عَـمَّـٱ ٱسْـتَـوْجَـبْـتَ
🔺 همۀ آفریدههایت اقرار دارند که تو دربارۀ هر که عقوبتش کنی ستمکار نیستی؛ و شاهدند که هر که را از بلا سلامت و تندرستی دهی، در حقّش احسان کردهای؛ و همه درباره خویشتن به تقصیر و کوتاهی کردن نسبت به آنچه سزاوار آنی معترفاند
𔓘𔓘𔓘𔓘𔓘
1⃣
@zekrroozane