𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 2⃣ ﴿۹﴾ فَـلَـوْلٰا اَنَّ ٱݪــشَّـيْـطـٰانَ يَـخْـتَـدِعُـهُـمْ عَـنْ طـٰاعَـتِـکَ مـٰا عَـصـٰاکَ عـٰاصِِ ، وَ لَـوْلٰا اَنَّــهُۥ ❀ صَـوَّرَ لَـهُـمُ ٱلْـبـٰاطِـلَ فـیٖ مِـثـٰالِ ٱلْـحَـقِّ مـٰا ضَـلَّ عَـنْ طَـریٖـقِـکَ ضـٰالٌّ 🔺 بنابراین چنانچه شیطان ایشان را برای منصرف کردن از طاعتت نفریبد، هیچ عصیان‌گری تو را معصیت نکند؛ و اگر باطل را در نظرشان مانند حق جلوه ندهد، هیچ گمراهی از راه تو گمراه نشود. 𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 ﴿۱۰﴾ فَـسُـبْـحـٰانَـکَ مـٰا اَبْـيَـنَ كَـرَمَـکَ فـیٖ مُـعـٰامَـلَـةِ مَـنْ اَطـٰاعَـکَ اَوْ عَـصـٰاکَ تَـشْـكُـرُ لِـلْـمُـطـیٖـعِ مـٰا اَنْـتَ تَـوَلَّـيْـتَــهُۥ ❀ لَـهُۥ ❀ وَ تُـمْـلـیٖ لِـلْعـٰاصـیٖ فـیٖـمـٰا تَـمْـلِـکُ مُـعـٰاجَـلَـتَـهُۥ ❀ فـیٖـهِ 🔺منزّه و پاکی، چه آشکار و روشن است بزرگواری‌ات در معامله با کسی که تو را اطاعت کرده، یا از تو سرپیچی نموده. مطیع را در برابر آنچه، خود برایش فراهم آورده‌ای پاداش می‌دهی؛ و معصیت‌کار را که شتاب در کیفرش در اختیار توست، به امید تو و بازگشت مهلت می‌دهی 𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 ﴿۱۱﴾ اَعْـطَـيْـتَ كُـلََّـٱ مِـنْـهُـمـٰا مـٰا لَـمْ يَـجِـبْ لَـهُۥ ❀ وَ تَـفَـضَّـلْـتَ عَـلـیٰ كُـلٍّ مِـنْـهُـمـٰا بِـمـٰا يَـقْـصُـرُ عَـمَـلُـهُۥ ❀ عَــنْــهُۥ ❀ 🔺 به هر یک از مطیع و عاصی عطایی کرده‌ای که سزاوار آن نیستند؛ و به هر یک احسانی فرموده‌ای که عملش از آن کوتاه است. 𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 ﴿۱۲﴾ وَ لَـوْ كـٰافَـأْتَ ٱلْـمُـطـیٖـعَ عَـلـیٰ مـٰا اَنْـتَ تَـوَلَّـيْـتَــهُۥ ❀ لَـاَوْشَـکَ اَنْ يَـفْـقِـدَ ثَـوٰابَـکَ ، وَ اَنْ تَـزُولَ عَـنْـهُ نِـعْـمَـتُـکَ ، وَ لـٰـكِـنَّـکَ بِـكَـرَمِـکَ جـٰازَيْـتَــهُۥ ❀ عَـلَـۍ ٱلْـمُـدَّةِ ٱلْـقَـصـیٖـرَةِ ٱلْـفـٰانـیَٖـةِ بِـٱلْـمُـدَّةِ ٱݪــطَّـویٖـلَـةِ ٱلْـخـٰالِـدَةِ ، وَ عَـلَـۍ ٱلْـغـٰايَـةِ ٱلْـقَـریٖـبَـةِ ٱݪــزٰائِـلَـةِ بِـٱلْـغـٰايَـةِ ٱلْـمَـدیٖـدَةِ ٱلْـبـٰاقـیَٖـةِ . 🔺 اگـر مطیع را نسبت به نعمتی که به او دادی مقابله به مثل می‌کردی؛ یعنی برابر هر نعمتی عملی از او می‌خواستی، نزدیک بود که پاداشت را نیابد و نعمتت از او نابود شود؛ ولی حضرتت به بزرگواری‌ات در برابر مدت کوتاه از دست رفتنی که در آن به بندگی‌ات برخاسته، به مدّتی طولانی و همیشگی؛ و در برابر مدّت نزدیک گذرا، به مدّت دامنه‌دار جاوید؛ پاداشش دادی. 𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 ﴿۱۳﴾ ثُـمَّ لَـمْ تَـسُـمْـهُ ٱلْـقِـصـٰاصَ فـیٖـمـٰا اَكَـلَ مِـنْ رِزْقِـکَ ٱݪّــَذِي يَـقْـوَى بِــٖهۦٓ ✦ عَـلـیٰ طـٰاعَـتِـکَ ، وَ لَـمْ تَـحْـمِـلْـهُ عَـلَـۍ ┊ ٱلْـمُـنـٰاقَـشـٰاتِ فِـۍ ٱلْـآْلٰـاتِ ٱݪّــَتـیٖ تَـسَـبَّـبَ بِـٱسْـتِـعْـمـٰالِـهـٰا اِلـیٰ┊ مَـغْـفِـرَتِـکَ ، وَ لَـوْ فَـعَـلْـتَ ذٰلِـکَ بِــٖهۦٓ ✦ لَـذَهَـبَ بِـجَـمـیٖـعِ مـٰا كَـدَحَ لَـهُۥ ❀ وَ جُـمْـلَـةِ مـٰا سَـعـیٰ┊ فـیٖـهِ جَـزٰاءََ لِـلْـصُّـغْـریٰ┊ مِـنْ اَيـٰادیٖـکَ وَ مِـنَـنِـکَ ، وَ لَـبَـقـیَٖ رَهـیٖـنََـٱ بَـيْـنَ يَـدَيْـکَ بِـسـٰائِـرِ نِـعَـمِـکَ ، فَـمَـتـیٰ┊ كـٰانَ يَـسْـتَـحِـقُّ شَـيْـئََـٱ مِـنْ ثَـوٰابِـکَ لٰا مَـتـیٰ 🔺 سپس در برابر رزقی که از سفرۀ نعمتت خورده تا به سبب آن بر بندگی‌ات نیرو گیرد، قیمت و عوض نخواستی؛ و از او نسبت به ابزاری که به کار بردن آن‌ها را سبب رسیدن به مغفرتت قرار داده، بازرسی و حسابرسی دقیق نکردی؛ و اگر با بندۀ مطیعت چنین رفتار می‌کردی، رنجی را که در راه عبادت کشیده بود و تمام کوششی که در مسیر طاعت به دوش جان برداشته بود، در برابر کوچک‌ترین نعمت‌ها و عطاهایت از دست می‌رفت؛ و در پیشگاهت به خاطر دیگر نعمت‌هایت تا ابد بدهکار تو می‌ماند و در گرو طلب کاری تو قرار می‌گرفت. روی این حساب چه زمانی شایستگی چیزی از ثواب تو را پیدا می‌کرد؟! نه هیچ‌گاه. 𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 2⃣ @zekrroozane