𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 3⃣ ﴿۱۴﴾ هٰـذٰا ♥️ يـٰا اِلـٰهـیٖ حـٰالُ مَـنْ اَطـٰاعَـکَ ، وَ سَـبـیٖـلُ مَـنْ تَـعَـبَّـدَ لَـکَ ، فَـاَمَّـٱ ٱلْـعـٰاصـیٖ اَمْـرَکَ وَ ٱلْـمُـوٰاقِـعُ نَـهْـيَـکَ فَـلَـمْ تُـعـٰاجِـلْـهُۥ ❀ بِـنَـقِـمَـتِـکَ لِـكَـيْ يَـسْـتَـبْـدِلَ بِـحـٰالِــٖهۦٓ ✦ فـیٖ مَـعْـصـیَٖـتِـکَ حـٰالَ ٱلْـاِنـٰابَـةِ اِلـیٰ┊ طـٰاعَـتِـکَ ، وَ لَـقَـدْ كـٰانَ يَـسْـتَـحِـقُّ فـیٖ اَوَّلِ مـٰا هَـمَّ بِـعِـصْـيـٰانِـکَ كُـلَّ مـٰا اَعْـدَدْتَ لِـجَـمـیٖـعِ خَـلْـقِـکَ مِنْ عُـقُـوبَـتِـکَ . 🔺 ای خدای من! این حال‌ و روز کسی است که از تو فرمان برده و راه کسی است که تو را عبادت کرده؛ امّا کسی که از فرمانت روی‌گردانده و مرتکب گناه شده، در رساندن عذاب و کیفرت به او شتاب نکردی، به خاطر این‌که وضعش را در نافرمانی‌ات، به حال برگشتنش به بندگی‌ات تغییر دهد؛ و محقّقاً در اول کاری که آهنگ نافرمانی تو کرد، همۀ عذاب‌هایت را که برای همۀ بندگانت آماده ساخته‌ای مستحق می‌شد 𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 ﴿۱۵﴾ فَـجَـمـیٖـعُ مـٰا اَخَّـرْتَ عَـنْـهُ مِـنَ ٱلْـعَـذٰابِ وَ اَبْـطَـأْتَ بِـهِ عَـلَـيْـهِ مِـنْ سَـطَـوٰاتِ ٱݪــنَّـقِـمَـةِ وَ ٱلْـعِـقـٰابِ تَـرْكٌ مِـنْ حَـقِّـکَ ، وَ رِضًــۍ بِـدُونِ وٰاجِـبِـکَ 🔺 پس هر عذابی را که از او به عقب انداختی و هر مجازات سخت و کیفری که از او بازداشتی؛ حقّ مسلّم و قطعی خود و خشنودی به کمتر چیزی است که برای تو واجب و ثابت است. 𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 ﴿۱۶﴾ فَـمَـنْ اَكْـرَمُ ♥️ يـٰا اِلـٰهـیٖ مِـنْـکَ ، وَ مَـنْ اَشْـقـیٰ مِـمَّـنْ هَـلَـکَ عَـلَـيْـکَ لٰا مَـنْ فَـتَـبـٰارَكْـتَ اَنْ تُـوصَـفَ اِلّٰا بِـٱلْـاِحْـسـٰانِ ، وَ كَـرُمْـتَ اَنْ يُـخـٰافَ مِـنْـکَ اِلَّٱ ٱلْـعَـدْلُ ، لٰا يُـخْـشـیٰ جَـوْرُکَ عَـلـیٰ مَـنْ عَـصـٰاکَ ، وَ لٰا يُـخـٰافُ اِغْـفـٰالُـکَ ثَـوٰابَ مَـنْ اَرْضـٰاکَ ، فَـصَـلِّ عَـلـیٰ مُـحَـمَّـدٍ وَ آلِــٖهۦٓ ✦ وَ هَـبْ لـیٖ اَمَـلـیٖ ، وَ زِدْنـیٖ مِـنْ هُـدٰاکَ مـٰا اَصِـلُ بِــٖهۦٓاِلَـۍ ٱݪــتَّـوْفـیٖـقِ فـیٖ عَـمَـلـیٖ اِنَّـکَ مَـنّـٰانٌ كَـریٖـمٌ . 🔺 پس ای خدای من! کریم‌تر از تو کیست؟ و بدبخت‌تر از کسی که به سبب مخالفت با تو هلاک شد چه کسی است؟ نه هیچ‌کس؟! پس تو والاتر از آنی که جز به احسان وصف شوی؛ و پاک‌تر از آنی که جز عدالتت را بترسند. بیم ستمکاری‌ات بر گناهکار نمی‌رود و ترس واگذاشتن پاداش کسی که تو را خشنود کرده، در میان نیست؛ پس بر محمّد و آلش درود فرست و آنچه را آرزو دارم، به من ببخش و هدایتت را بر من افزون کن؛ به گونه‌ای که به سبب آن به توفیق در عملم برسم؛ همانا تو بسیار نعمت دهندۀ بزرگواری. پایان 𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 دعای سی و هفت صحیفه سجادیه ‌𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 💠 ‌𔓘𔓘𔓘‌‌‌‎𔓘𔓘 @zekrroozane