💚 #رمان_آموزشی ❣خانه مریم و سعید❣ قسمت چهارم ⁦❇️⁩ تلفن خونه به صدا در اومد. مریم تو آشپزخونه مشغول بود. زیر شعله رو کم کرد. سر قابلمه رو گذاشت. بعد رفت گوشی📞 رو برداشت. 🔸الو. سلام. بفرمایید. 🔹سلام مریم جون. خوبی؟ عارفه م. 🔸مشتاق دیدار عزیزم. [هفت سالی میشه که عارفه ازدواج کرده. با حامد. بعدِ یک سال عقد، عروسی کردند و رفتند زیر یک سقف. مثل همه ی زندگی ها طی این سال ها با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم کردند. همیشه هم به خدا توکل کردن و ناامید نشدند. از افراد امین و مطمئنی مثل مریم مشورت گرفتن و با توکل بر خدا و تلاش و صبر بسیاری از مشکلات رو با موفقیت پشت سر گذاشتن.💎] 🔸سلام عارفه خانم. خوبی عزیز؟ ما هم شکر خدا خوبیم. کم فروغ شدین؟🤔 🔹آره مریم جون. یه مدتی حامد بیکار شده بود. حالا یه ماهی هست یه جا مشغول شده. صبح زود میره و نزدیکای غروب برمی گرده.🚶 🔸خب مبارکه ان شا الله. کِی شیرینی بخوریم؟ دلم لک زده برای شیرینی🍰 زبون. 🔹حتماً. به روی چشم. راستش زنگ زدم یه چیزی بهت بگم. در واقع اولین نفری هستی که بهت میگم. 🔸بفرما عارفه جون. سراپا گوشم. 🔹راستش.... نمیدونم چه جوری بگم؟ مریم خندید😊 و گفت: 🔸مگه چی میخوای بگی دختر؟ بگو دیگه. الانه که از کنجکاوی غش کنما. 🔹راستش.... زنگ زدم📞 بگم از این به بعد روز مادر به منم باید تبریک بگیدا.✨✨✨ مریم از شدت خوشی خبری که شنیده بود یه لحظه هاج و واج موند. نفهمید از خوشحالی😄 چی کار کنه. بی اختیار با صدای بلند گفت: 🔸ای جانم. شکر خدا. بعد شش سال. بالاخره خدا خواست. خیلی خوشحال شدم عارفه جون.😄😊 بگو ببینم دختره یا پسر؟ 🔹صبر داشته باش. تازه یه ماهشه. 🔸کوچولو هنوز نیومده کار باباش درست شد. اینکه میگن بچه روزیشو با خودش میاره همینه. ان شا الله پر روزی و با برکت باشه.🌷 ⁦❇️⁩ مریم با عارفه گرم صحبت بود که زنگ در خونه به صدا در اومد. 🔻محمد دوید و در رو باز کرد. فاطمه از مدرسه برگشته بود. محمد با شیرین زبونی مخصوص یه بچه سه ساله به فاطمه سلام✋ کرد. اما فاطمه به سردی جوابشو داد. نگاهی به این ور و اون ور اتاق انداخت. انگار پی چیزی یا کسی می گشت. کیفشو🎒 از کول درآورد و کشید روی زمین. با گردنی کج و شونه هایی افتاده و ابروهایی درهم😟 و سیمایی که یک جور دلخوری😣 رو داد می زد، نشست کنار دیوار. کیف مدرسه شو🎒 باز کرد و مثلاً مشغول کتاباش شد. ❤️ ادامه‌ دارد... 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 @zendegi_mahdavi☘