«تعویذ» در لغت به معنای پناه بردن است، و در اصطلاح به معنای دعاخواندن و حرز آویختن، به منظور محافظت از بلایا می‌باشد. استفاده از برخی آیات قرآن، ادعیه، اسماءالحسنی، اوراد و احراز، که بر قطعه‌هایی از کاغذ و چرم و پوست نوشته شده، به عنوان تعویذ در میان مسلمانان شایع است. در احادیث و سیره معصومین علیهم‌السلام، شواهدی در تأیید استفاده از تعویذ یافت می‌شود 🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃 🌺🍃🌺🍃 🍃🌺🍃 🌺🍃 🍃 تعویذ روز سه شنبه (پناه بردن مخصوص سه شنبه به خداوند) تعویذ روز سه شنبه : بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ أُعِیذُ نَفْسِی بِاللَّهِ الْأَكْبَرِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ الْقَائِمَاتِ بِلَا عَمَدٍ وَ بِالَّذِی خَلَقَهَا فِی یَوْمَیْنِ وَ قَضَى فِی كُلِّ سَمَاءٍ أَمْرَهَا وَ خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَ قَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا وَ جَعَلَ فِیهَا جِبِالًا أَوْتَاداً وَ جَعَلَهَا فِجَاجاً سُبُلًا وَ أَنْشَأَ السَّحَابَ الثِّقَالَ وَ سَخَّرَهُ وَ أَجْرَى الْفُلْكَ وَ سَخَّرَ الْبَحْرَ وَ جَعَلَ فِی الْأَرْضِ رَواسِیَ وَ أَنْهاراً مِنْ شَرِّ مَا یَكُونُ فِی اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ تَعْقِدُ عَلَیْهِ الْقُلُوبُ وَ تَرَاهُ الْعُیُونُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ كَفَانَا اللَّهُ كَفَانَا اللَّهُ كَفَانَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً به نام خداوند بخشنده‏ی مهربان، جانم را پناه می‏دهم به خدای بزرگ، پروردگار آسمانهای بدون ستون برافراشته شده، و به آنکه آنها را در دو روز آفرید، و در هر آسمان امرش را جاری ساخت، و زمین را در دو روز آفرید و در آن روزیها را مقدر کرده، و در آن کوه‏های محکم بنیان نهاد، و در آنها شکافها و راه‏هایی مقرر کرد، و ابر را آفریده، و مسخر خود نمود، و کشتیها را به حرکت درآورد، و دریا را مسخر خود کرد، و در زمین کوه‏های استوار و نهرها جاری ساخت، خود را پناه می‏دهم از شر آنچه در شب و روز می‏باشد و قلبها بر آن گره خورده و چشمهای جن و انس آن را می‏بیند. خدا ما را کافی است، خدا ما را کافی است، خدا ما را کافی است، معبودی جز او نیست، محمد پیامبر خداست، و درود و سلام خدا بر او و بر خاندان پاکش باد. 🆔️ @zendgizibast 🍃🌺🍃 🌺🍃🌺🍃 🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃