#حدیث 📕 کتاب معاشرت ✅ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَمَّرِ بْنِ خَلاَّدٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: إِذَا كَانَ اَلرَّجُلُ حَاضِراً فَكَنِّهِ وَ إِذَا كَانَ غَائِباً فَسَمِّهِ . 💠💠💠💠💠💠💠💠💠 ♻️ترجمه: ابى الحسن عليه السّلام فرمود:مرد وقتى حاضر است با كنيه از او نام بريد و چون غائب است او را با نامش بخوانيد. 💧💧توضيح:كنيه و لقب و اسم در ميان عرب اينطور مرسوم بوده كه هر فرزندى كه به دنيا مى‌آمد برايش كنيه و لقب و اسم در نظر مى‌گرفتند كنيه در پسران اولش اب و در دختران اولش ام آورده مى‌شد و لقب عنوان ارزشى او بود و نام هم اسم آن فرزند كه جنبه عمومى داشت. مثلا به حضرت على با كنيه بصورت ابا الحسن و لقب به صورت امير المؤمنين ياد مى‌شود،يا در مورد حضرت فاطمه ام ابيها و لقب،زهراء و زكيّه مى‌گويند. ➖➖➖➖➖➖➖➖ 📚الکافي ج ۲، ص ۶۷۱ 🆔 @ziaossalehin