بصیرت و تشکیلات اسلامی
🚨 ادب عاشقی، نگاشت اول: زمان‌ها منازل سلوکی 🔹 یکی از مراقبه‌‌‌های سلوکی مهم انسان توجه و مراقبت نسبت به ایام و مناسبت‌ها ی خاص زندگی است. 🔹 مرحوم میرزاجواد آقای ملکی تبریزی در ابتدای کتاب شریف المراقبات می‌فرمایند: زمان‌ها منازل سلوک الی الله هستند. یعنی حرکت به‌سوی خداوند در منازل سلوکی زمان‌ها محقق می‌شود. 🔹 در روایتی از امام حسین (علیه السلام) آمده است که: «یابنَ آدَمَ اِنَّما اَنتَ اَیّامٌ کُلَّما مَضی یَومٌ ذَهَبَ بَعضُکَ» یعنی ای فرزند آدم! تو خودت روزگاران هستی و هر روز که می‌گذرد، مرتبه‌ای از وجود توست که رفته است و دیگر تکرار شدنی نیست. 🔹 لذا انسان اگر حق ایام را به‌جا آورد و به‌اصطلاح ایام را استیفا کرد، آن زمان را برای خود تثبیت کرده است. 🔹 در این میان زمان‌هایی که مناسبت الهی دارند، منازل خاص این سلوک هستند. یعنی هر واقعه معنوی در نسبت با زمان، منزل سلوکی خاصی را با ظرفیت و اقتضائات ویژه برای انسان تولید می‌کند. 🔹 در روایتی از پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه‌‌وآله‌وسلّم) آمده است که: «اِنَّ لربکم فی ایام دهرکم نَفَحاتٌ اَلافَتَعَرَّضُوا لَها» ایام خاص نفحات الهی و جذبات ربانی‌ست که در زندگی انسان می‌وزد تا او را به‌سوی پرودگار و ملکوت عالم بکشد. 🔹 خداوند تعالی در سوره عصر نیز می‌فرمایند: وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ. یعنی خداوند قسم یادکرده است به زمان و می‌فرمایند هرکسی در حال خسران و ضرر است مگر آنکه ظرف زمان خود را از ایمان و عمل صالح پر کرده باشد. 🔹 در این باره یک نکته را باید توجه نمود و آن مراقبه و محاسبه است. در واقع اهمیت این مطلب اکنون روشن می‌شود زیرا هرکس که بخواهد از زمان و فرصت خود به‌خوبی استفاده کند و حق آن را استیفا کند باید محاسبه نفس نموده و مراقبه کند در حفظ زمان خود. 🔹 لذاست که اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بسیار بر محاسبه و مراقبه زمان‌ها تأکید نموده‌اند و فرمودند: لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ فَإِنْ عَمِلَ حَسَناً اِسْتَزَادَ اَللَّهَ وَ إِنْ عَمِلَ سَيِّئاً اِسْتَغْفَرَ اَللَّهَ مِنْهُ وَ تَابَ إِلَيْهِ . یعنی از ما نیست آنکه هر روز محاسبه نفس نکند. 🔹 در این میان ایام خاص اهل‌بیت (علیهم‌السلام) هر کدام منازل عظیم سلوکی و نفحه‌های ربوبی هستند. این حس و حال خوش معنوی که در این ایام برای انسان حاصل می‌شود و محبت اهل‌بیت (علیهم‌السلام) که در این مجالس بر انسان طلوع می‌کند، نفحه‌های ربوبی و جذبه‌های ربانی است. 📚 برگرفته از کتاب "" استاد عابدینی، تحقیق و نگارش علی جعفری هُرستانی 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
46 مشاهده