🚨 آغاز سلوک: حب ذات 🔻حب ذات را می‌توان کشش به سمت کمال و بقا دانست. به نحوی که در تمام عالم، از ذرات و جمادات گرفته تا انسان میل به رشد و دفع نواقص وجود دارد. 🔹این حب ذات البته در انسان شدیدتر است که با قوهٔ عقل و روح انسانی می‌تواند موجب رشد و تعالی او گردد و او را فراتر از زمان و مکان و به سمت خدا سوق دهد. 🔹 حب ذات در انسان در حالت حیوانی موجب تقابل با دیگران و در حالت انسانی، موجب دیگرخواهی، حرکت با جامعه و توسعهٔ من انسانی می‌شود که همان تعریف دلسوزی است. 🔹 این دیگرخواهی در انبیا به بالاترین حد خود می‌رسد و آن‌چنان بالا می‌رود تا به حب الهی می‌رسد. آن‌جاست که انسان بین خود و خدا فاصله‌ای نمی‌یابد و همه‌چیز را از منظر خدا و متعلق به او می‌داند. 📚 برگرفته از بیانات 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir