قسمت هشتم🏴🏴 گفتيم كه ائمه اطهار عليهم السلام نازل شده اند كه بيايند ما را صاعد كنند . بعضي از افراد عوام را ديده ايد كه نداي « به مولا علي فلان كار را مي كنم » از حرفهاي آنها به گوش مي رسد ، مولا علي براي آنها فقط به درد قسم خوردن مي خورد ، آنها هنوز در سطح كودكي مانده اند . مانند آنهايي كه از قرآن فقط در عروسي ها و يا بر سر قبر مرده ها استفاده مي كنند . ويا آن كسي كه از حضرت زهرا سلام الله عليها تنها قسم خوردنش را فهميده است. در حالي كه بايد كم كم دست به دامن حضرت زهرا سلام الله عليها بگيرد و صاعد بشود و بالا برود كه اگر چنين كنيم به جايي مي رسيم كه از عظمت ا ئمه اطهار عليهم السلام به حيرت مي افتيم . 🔹 عظمت امامت و ولايت روايت چند صفحه اي عجيبي از امام رضا عليه السلام در باب عظمت امامت نقل شده است كه قسمت هاي اندكي را جدا كرده و اشاره مي كنم ، امام رضا عليه السلام مي فرمايند : «هيهات هيهات ضلت العقول و تاهت الحلوم و حارت الالباب و خسئت العيون و تصاغرت العُظماء و تحيّرت الحكماء و تقاصرت الحلماء و حصرت الخطباء و كَلَّتِ الشعراء و عجزت الادباء و عييت البلغاء  عن و صف شأن من  شأنه و من فضيلةٍ من فضائله واقرّت  بالعجز و التقصير فكيف يوصف بكلّه اوينعت بكيفية بكنهه او يفهم شيء من امرهِ … الي آخر الحديث» ، خلاصه ترجمه روايت اين است كه در بخشي از اين روايت حضرت فرمودند : اگر تمام ادبا جمع شوند ، اگر تمام بزرگان جمع شوند ، تمام عرفاي عالم جمع شوند ، فقط يك مورد از صفات و عظمتهاي يك امام را بخواهند بگويند، نمي توانند و همه آنها اظهار به عجز و نا تواني خواهند كرد . امام يك همچنين موجودي است ، ما امام را نميشناسيم ، امام در نزد ما فقط به درد قسم خوردن مي خورد ، ما امام را نمي شناسيم . آنگاه ما بايد دستمان را به ائمه اطهار عليهم السلام بگيريم و شروع كنيم صاعد شويم و صاعد شويم تا آنجايي كه خودشان هستند برويم . خلاصه بحث اين شد كه ، ائمه اطهار از مقام بعرشه محدقين نازل شده اند. اين اولين مطلبي بود كه ميخواستم عرض كنم. وقتي كه انسان به منبر مي رود  بايد قبلاً ساعتها كار و تحقيق كند تا چند دقيقه مطالب قابل عرضه ارائه دهد . يقيناً ائمه اطهار و رسول خدا (ص) راضي نيستند كه گوينده و شنونده، عالم و متعلّم ، استاد و دانشجو ، غير فعال باشند . شنونده هم بايد فعال باشد و اين مباحث را با دقت چندين بار مرور كند تا فهم فرهنگ وانديشه اهل البيت(ع) براي او آسان گردد و قلبش نوراني بشود ، گفت اي گروه هر كه ندارد هواي ما سر گيرد و برون رود از كربلاي ما