تفسیر نور (محسن قرائتی) آیه ۸ سوره فاطر
این آیه درباره ابوبکر بن ابى قحافه و ابوجهل بن هشام نازل گردید که کفر و شرک ابوجهل براى او آراسته شده و آن را نیکو مى پنداشت و در آن پا بر جاى ماند و ابوبکر اسلام اختیار کرد.
جویبر بنا به نقل از ضحاک او از ابن عبّاس چنین گوید که این آیه درباره عمر بن الخطاب و ابوجهل بن هشام به شرحى که در فوق ذکر شد، نازل شده است[۲] و نیز بعد از پنج واسطه از هشام بن عمار نقل شده که درباره زریق و حبتر نازل گردیده است.[۳]
تفسیر آیه ۸ سوره فاطر
أَ فَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَراتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِما يَصْنَعُونَ «8»
پس آيا كسى كه عمل بدش براى او آراسته شده و آن را نيكو مى‌بيند، (مانند كسى است كه هدايت يافته است.) پس بدون شك خداوند هر كه را بخواهد (و سزاوار بداند) گمراه مى‌كند و هر كه را بخواهد (و شايسته بداند) هدايت مى‌نمايد، پس مگذار به خاطر حسرت بر آنان جانت از دست برود، زيرا خداوند به آن چه انجام مى‌دهند آگاهى كامل دارد.
نکته ها
كسى‌كه رفتار بد انسان را زيبا نشان مى‌دهد و به جاى انتقاد، تملّق مى‌گويد، شيطان است، زيرا در آيه ديگر مى‌خوانيم: «زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ» «1»*
بى پاسخ گذاشتن سؤالات توبيخى، نشانه‌ى تهديد و تحقير خلافكاران است. خداوند براى توبيخ بدكاران، سؤالى را طرح و آن را بى پاسخ مى‌گذارد. مى‌فرمايد: آيا خلافكارى كه بدرفتارى خود را خوب مى‌بيند ... ولى جواب اين جمله را نمى‌دهد.
امام كاظم عليه السلام فرمود: «خوب ديدن بدى‌ها، مقدّمه‌ى عُجب است». «2»
پیام ها
1- زيبا دوستى جزء فطرت انسان است، تا آنجا كه شيطان نيز بدى‌ها را زيبا نشان مى‌دهد تا انسان را بر انجام آن وادار كند. «سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً»
2- خوب پنداشتن بدى‌ها، زمينه‌ى گمراهى است. زُيِّنَ لَهُ ... يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ
3- انسان ابتدا گناه را توجيه و سپس به انجام آن اقدام مى‌كند. (تزيين بدى‌ها، همان توجيه خلافكارى‌ها است.) «زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ»
4- مؤمن، واقع‌بين، خودشناس و بصير است ولى كافر، شخص پندارى، فريب خورده، خودپسند است. (آيه قبل، سخن از كفّار و مؤمنان و اين آيه سخن از واقع‌بينى و پنداربينى است.) الَّذِينَ كَفَرُوا ... زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ
5- خوبى‌ها و بدى‌ها را بايد با معيار الهى سنجيد نه با پندار اين و آن. «سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً»
6- كج فهمى و خوب پنداشتن بدى‌ها، مانع پند پذيرى و توبه و تكامل و رشد است. «زُيِّنَ لَهُ- يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ»
7- گرچه هدايت و ضلالت از خداست، ليكن بر اساس عملكرد انسان صورت مى‌گيرد. كفّار راه انحرافى را لجوجانه انتخاب مى‌كنند، خداوند هم بر گمراهى آنان مى‌افزايد. «يَهْدِي- يُضِلُ- بِما يَصْنَعُونَ»
8- پيامبر براى هدايت مردم حرص مى‌خورد و سوز داشت. «فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ»
9- تأسّف و حسرت، بايد حدّ و مرز داشته باشد. «فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَراتٍ»
10- توجّه به اين‌كه عملكرد خلافكاران زير نظر خداوند است، حسرت ما را كم مى‌كند. «فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَراتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِما يَصْنَعُونَ»