🌸شرح خطبه ۳۲نهج البلاغه توسط استاد محمد علی انصاری ✨ و بَقِيَ رِجَالٌ غَضَّ أَبْصَارَهُمْ ذِكْرُ الْمَرْجِعِ وَ أَرَاقَ دُمُوعَهُمْ خَوْفُ الْمَحْشَرِ، فَهُمْ بَيْنَ شَرِيدٍ نَادٍّ وَ خَائِفٍ مَقْمُوعٍ وَ سَاكِتٍ مَكْعُومٍ وَ دَاعٍ مُخْلِصٍ وَ ثَكْلَانَ مُوجَعٍ، قَدْ أَخْمَلَتْهُمُ التَّقِيَّةُ و شَمَلَتْهُمُ الذِّلَّةُ، فَهُمْ فى بَحْر اُجاج، اَفْواهُهُمْ ضامِزَةٌ، وَ قُلُوبُهُمْ قَرِحَةٌ. قَدْ وَعَظُوا حَتّى مَلُّوا، وَ قُهِرُوا حَتّى ذَلُّوا، وَ قُتِلُوا حَتّى قَلُّوا. 🔹و بزرگ انسان‌هایی باقی می‌مانند که یاد قیامت چشم‌هاشان را فروهشته و هراس محشر، اشک‌هاشان را روان ساخته است. از ایشان برخی، رانده‌ی خلوت‌گزیده و برخی هراسانِ سرکوب‌شده و برخی خاموشِ دهان‌دوخته و برخی فراخواننده‌ی با اخلاص و برخی (چونان) فرزند مرده‌ی درد کشیده‌اند. تقیه به گمنامی‌شان کشانده و خواری در میانشان گرفته؛ پس آنان در دریایی شور و تلخ (گرفتار)ند. دهان‌هاشان فرو بسته است و دل‌هاشان زخم‌دیده؛ (چندان) پند داده‌اند تا به ستوه آمده‌اند و شکست خورده تا زبون گشته‌اند و کشته شده تا اندک شده‌اند. #شرح_خطبه_۳٢ @nahjol_balagheh