🌺نکته تفسیری صفحه ۷:🌺
از صبر و نماز یاری جویید:
جهانی که ما در آن زندگی می کنیم، لبریز از حوادث تلخ و شیرین است؛ حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله، بیماری ها، فوت عزیزان و بسیاری دیگر از اتّفاقات ناگوار که در زندگی هر انسانی پدید می آید و هر یک از ما با برخی از این حوادث روبه رو میشویم. اینک این پرسش پیش می آید که آیا در مقابل این سختی ها، راهی وجود دارد که از پا در نیاییم و با امید و انگیزه به زندگی خود ادامه دهیم. خداوند مهربان در این آیه، پاسخ این پرسش را به ما داده است. او دو چیز نیرومند را به ما معرفی کرده که اگر از آنها کمک بگیریم، هیچ مشکلی نمی تواند ما را افسرده و مأیوس کند.
اولین یاور بزرگ، «صبر» است. آری، صبر و مقاومت و تحمّل مشکلات، یک قدرت درونیست که اگر انسان آن را داشته باشد، همچون دریایی خواهد شد که سیل های بزرگ و گل آلود، هرگز
نمی تواند آن را کثیف و متلاطم کند؛ بلکه آنقدر وسیع است که همه ی آشفتگی ها را در خود حل می کند. به راستی که صبر، کلید پیروزی و کام یابی ست. تاریخ، لبریز از داستانهای پیروزی مردمی است که با صبر و استقامت، پلّه های ترقّی را طی کردند. در خاطرات هشت سال دفاع مقدس می خوانیم که آزادگانی که سالها در چنگال رژیم بعث عراق اسیر بودند، به جای غصه خوردن و نابود کردن جسم و روح خود، به حفظ کردن قرآن و آموختن زبانهای زندهی دنیا و علوم دینی و دروس دیگر اهتمام کردند و پس از آزاد شدن معلوم شد که بسیاری از آنان، حافظ قرآن یا مسلط بر چند زبان زنده ی دنیا هستند.
«صبر و ظفر هر دو دوستان قدیم اند
در اثر صبر نوبت ظفر آید».
البتّه همان طور که باید در برابر مشکلات صبر کرد، باید در ترک گناهان ـ هرچند لذّتبخش باشند ـ و نیز عمل به دستورهای خدا ـ هرچند دشوار باشد ـ استقامت ورزید.
دومین یاور بزرگ، « نماز» است. نماز، وسیله ی ارتباط ما با منبع نیرو و قدرت در جهان است. نماز، ما را با کسی مرتبط می کند که تمام هستی ما در اختیار اوست. سلامت، ثروت، قدرت، زیبایی، هوش و هر آنچه ما فکر میکنیم که میتواند ما را خوشبخت کند، در اختیار خداست، و نماز، ما را به درگاه او می برد. ما در نماز اجازه پیدا می کنیم که خواسته هایمان را از او بخواهیم، و به یاد می آوریم که جهان با همه ی لذّتها و ناکامی هایش برای اوست و ما به وجود آمده ایم تا خشنودی او را به دست آوریم، و اگر مشکلی هم به ما می رسد، با یاد خدا، آن را تحمّل می کنیم. آری، هرگاه مشکلی برای بزرگان دین ما پیش می آمد، به نماز می ایستادند و از آن کمک می گرفتند. [1]امام ششم ما شیعیان نیز به ما توصیه فرموده که هر وقت غم و اندوهی از غم های دنیا به دل ما وارد شد، وضو بگیریم و دو رکعت نماز بخوانیم و از خدا بخواهیم آن مشکل را برطرف کند.[2]
[1] . کافی، ج 3، ص 480
[2] . مجمع البیان، ج 1، ص 217
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛