🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۵۵🌷
گروهی در نور؛ گروهی در تاریکی:
یکی از روش های قرآن برای فهماندن حقایق به مردم، استفاده از روش «مقایسه» است؛ زیرا هنگامی که تنها از یک چیز خوب سخن به میان می آید، ارزش و اهمّیّت آن به آن اندازه روشن نمی شود که علاوه بر خود آن چیز، از مخالفش نیز سخن گفته شود. این آیات نیز با بیان ویژگی های دوستان خدا و دشمنان او، مقایسه ی زیبایی کرده تا هر کسی با به کارگیری عقل و درک خود، راه درست را از نادرست تشخیص داده، آن را پیشه ی خود کند. خداوند در آیه ی 35، نور ایمان و هدایت را به چراغی نورانی و درخشان تشبیه کرده که انسان ها با آن می توانند تاریکی های نادانی را شکافته، به سرمنزل مقصود دست یابند. سپس در آیات 36 و 37 فرموده که این چراغ فروزان در خانه هایی است که خداوند اجازه داده آن خانه ها در عالم انسان ها به صورتی ویژه مشهور و نمایان شود تا مردم به راحت آن ها را بشناسند و به سوی آن بشتابند. این خانه ها، همان مراکزی است که یاد خدا در آن ها رواج دارد و تعالیم و حقایق اسلام از آنجا صادر می شود؛ خانه هایی مانند
خانه های پیامبران، امامان، انسان های فرزانه و وارسته، حرم های پیشوایان دین و مساجد که جایگاه های مخصوص عبادت و یاد خدا هستند. در این مکان های مقدّس، انسان هایی بزرگ و دریادل حضور پیدا می کنند که هیچ گاه سرگرمی های دنیا نمی تواند آنان را از یاد خدا و خواندن نماز و انفاق و زکات باز دارد؛ انسان هایی که همواره به آینده ی قطعی خود و زمان حضور در دادگاه عدل الهی می اندیشند و پیوسته بیم آن را دارند که مبادا از آنان تقصیری سر زده باشد و در آن جایگاه مهم، شرمسارِ پروردگار خویش شوند. نمونه های روشن این افراد، پیشوایان معصوم دین هستند و پیروان آنان.
خداوند نیز در آیه ی 38 به چنین بندگان درست کاری وعده داده که بر اساس بهترین کارهایشان به آنان پاداش می دهد و علاوه بر استحقاقشان، از لطف و عنایت خویش نیز
بی پایان به آنان می بخشد. در مقابلِ این گروهِ سعادتمند و رستگار امّا کافران لجوج قرار دارند که عمری چشمانشان را بر حقیقت بسته اند و هیچ گاه نخواستند سراغ چراغ هدایت روند. از این رو چنان در گرداب جهل و گناه فرو رفته اند که سراسر وجودشان را تاریکی فرا گرفته، و حال و روزشان مانند کسی شده که در اعماق اقیانوس پهناور و در زیر موج های خروشان آن قرار گرفته اند؛ در حالی که ابری تاریک و ظلمانی دریا را پوشانده و مانع رسیدن نور خورشید به آن می شود؛ ظلمتی که اگر آن شخص دستش را از دریا بیرون آورد، نمی تواند آن را ببیند! به راستی آیا چنین شخصی می تواند به مقصود و هدف خویش دست یابد؟ حقیقت این است که برخلاف مؤمنان که با چراغ فروزان هدایت، راه خویش را می پیمایند و زندگی شان «نور علی نور» است، کافرانِ لجوج و کوردل نمی توانند قدمی به سوی سعادت بردارند و پیوسته در گرداب تاریک (ظُلُمّْتٌ بَعضُها فَوقَ بَعضٍ) فرو می روند.
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛