☀️رهبر معظم انقلاب ✍در محیط خانواده، پدر و مادر، مشی‌شان برای فرزند یک سرمشق است. اگر این سرمشق، سرمشق بدی باشد، بچه بد بار می‌آید. فرض کنید پدر و مادر متقلّب [باشند]، دروغگو [باشند]، به همدیگر رحم نمی‌کنند، به همدیگر خیانت می‌کنند؛ این‌ها را هم بچه می‌بیند جلوی چشمش؛ [پدر و مادر] به مسائل دینی اهمیت نمی‌دهند؛ به فرائض، به نماز، به روزه. بچه [هم] همین‌جور بار می‌آید. این تربیت بد است [یا] گاهی هست که انسان تربیت بد هم نمی‌کند بچه را، لکن رها می‌کند، رها می‌کند؛ خیلی از ماها گرفتار این معنا هستیم؛ نه اینکه بچّه را بد تربیت کنیم، نه، اما رهایش می‌کنیم؛ احساس مسئولیتی کَأنّه نسبت به او نداریم. گاهی اوقات برای درس خواندن و مشق نوشتنش صرف وقت می‌کنیم اما برای نماز خواندنش، برای آشنا شدنش با قرآن، با مسائل دینی، نه، هیچ انسان وقتی نمی‌گذارد. این رها کردن بچه است. این‌ها را نمی‌شود انسان به حساب خدا بگذارد؛ یعنی بگوید خدایا این بچه را من تربیت کردم برای تو، در حساب تو؛ نمی‌شود. آن فرزندی را می‌شود انسان به حساب خدا بگذارد که او را رها نکند و تربیت خوب هم بکند. البته توجه داشته باشید و توجه دارید که تربیت فرزندان این‌جور نیست که انسان هر یک‌یک بچه‌ها را بخواهد [که] مثل یک شاگرد معینی جلو [بیایند]، دعوتشان کند، بهشان حرف بزند [و] تربیتشان کند؛ نه. بعضی‌ها می‌گویند که شما می‌گویید فرزند زیاد [داشته باشید]، خب اگر [فرزندان] زیاد شدند در خانه، تربیتشان نمی‌توانیم بکنیم؛ این حرف غلط است. تربیت فرزندان، تربیت تک‌تک فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. محیط خانواده که خوب بود، چه بچه یکی باشد چه پنج تا باشد، فرقی نمی‌کند، خوب تربیت می‌شوند. به طور طبیعی، به طور غالب خوب تربیت می‌شوند. 1395/09/15 💠 @akhbar_rahbar