شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_13 #عفو_الهی 3 ❇️ درخواست كنندگان #عفو بايد سه رويه را سيره خود قرار دهند: 1- خويش را در برابر حق، بزرگ نبيند و هر كه خود را جداگانه فرض كند، غرور بى‏نيازى و كمال كاذب به او دست مى‏دهد، در نتيجه از حق دور مى‏شود. 2- از تكرار اعمال خلاف پرهيز كند و با توبه، گذشته را جبران كند؛ زيرا اصرار بر گناه كوچك، غفلت از محضر الهى است و اين سبب ارتكاب گناهان بزرگ مى‏شود و كوتاهى در برابر گناه كوچك هم از گناهان بزرگ است. 3- پيوسته در طلب مغفرت و عذرخواهى باشد؛ زيرا قلب انسان گاهى در اثر آلودگى‏هاى نفس زنگار مى‏گيرد و به وسوسه‏هاى شيطانى تمايل پيدا مى‏كند پس بنده حق هر چه با خدا آشناتر شود، در مراتب بالاتر خود را مقصرتر و تكاليف را بر خويش سنگين‏تر مى‏يابد و با افزايش معرفت به كمال مطلق نزديكتر مى‏شود پس احساس كمبود و نقص بر او نمايان‏تر مى‏شود و حالت شرمندگى و حياى شديد او را فرا مى‏گيرد و به مكارم بيشترى دست مى‏يابد. كه از آن مكرمت‏ها، اهل عفو شدن است. امام على عليه السلام مى‏فرمايد: الْعَفْوُ تاجُ الْمَكارِمِ. گذشت و بخشودن، افسر خصلت‏هاى والاى انسانى است. به ويژه در هنگام اوج قدرت؛ فضيلت گذشت آشكار مى‏شود. زمانى كه قدرت كسى به همراه گذشت باشد و بخشندگى تهيدست به همراه نيازمندى او؛ پس او را به كمال مى‏رساند و بزرگوارى بى‏نهايت مى‏شود. عربى باديه نشين به رسول اللّه صلى الله عليه و آله عرض كرد: اى رسول خدا! روز قيامت چه كسى به حساب خلايق مى‏رسد؟ فرمود: خداى عز و جل. عرب گفت: به خداوند كعبه سوگند نجات يافتيم. حضرت پرسيد: چگونه، اى باديه نشين؟ عرض كرد: زيرا كريم هر گاه قدرت يابد ببخشايد. به اين جهت امام صادق عليه السلام به عبداللّه بن جندب مى‏فرمايد: وَ اعْفُ عَمَّنْ ظَلَمَكَ كَما أَنَّكَ تُحِبُّ أَنْ يُعْفى‏ عَنْكَ فَاعْتَبِرْ بِعَفْوِ اللَّهِ عَنْكَ. از كسى كه به تو ستم كرده گذشت كن، همچنان كه دوست دارى از تو گذشت شود. از بخشايش خدا نسبت به خودت پند گير. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 426 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2