حکمت ۲۲۹ #نهج_البلاغه علی (ع) فرمود : آدمی را قناعت برای دولتمندی کافی است و نعمت با حسن خلق کافی است. و از امام عليه السلام در تفسير اين آيه سؤال شد او را حيات طيب و پاكيزه خواهيم بخشيد (سوره نحل آيه 97) فرمود:(مراد از حیات طیبه) همان قناعت است. وقال عليه السلام : كَفَى بِالْقَنَاعَةِ مُلْكاً وَ بِحُسْنِ الْخُلُقِ نَعِيماً. وَ سُئِلَ (ع) عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى ( فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً َ) قَالَ:هِيَ الْقَنَاعَةُ .