مولای غریبم به راستی چه چیزی
منتظرانت را آرام می کند و انتظار آنها را پایان میدهد؟
چه چیز در روشنی چشمهایشان است
و دل بیقرارشان که آنها را قرار و آرام می بخشد؟
آیا آنان که عمری به جادّه انتظار
چشم دوختهاند و در همین مسیر با همه
سختیهایش راه پیمودهاند تا به دشت سرسبز موعود منتظر پای گذارند به پاداشی کمتر از همنشینیات
راضی میشوند؟
و چه فرجامی از این زیباتر و چه لحظهای از این باشکوهتر ...
وقتےنباشے
درد و غم است که بر سر دنیا آوار میشود
پناهِ دلهاے بےپناه
دنیا به آغوش امن تو ، سخت محتاج است.
بغضهایم مےشکنند، صورتم تر مےشود از پشیمانےها،
با یاد "شما" آرام مےگیرم
این دل بےصاحب نیست...
-------------------------------------------------------
به سوی ظهور 🇮🇷 ظهور نزدیک است
https://eitaa.com/joinchat/1963393223Cbf21c3e042