امام زمان و ظهور
🔴 حکایت مکاشفه دو تن از اولیا الهی است به نقل از حاج مؤمن و شیخ عباس قمی مرحوم «حاج مؤمن» گوید: «
و آن کسانى که متصدى دفن او بودند، ابداً اطلاعى نداشتند و با کمال آرامش و خونسردى مشغول کار خود بودند. مسلماً این جنازه ى ظالمى بوده است که در اولین وهله از مردن به چنین عقوبتى گرفتار شده و قبل از دفن و عذاب قبر از دیدن صور بر زخیّه وحشت کرده و فریاد و ناله برآورده است.»[2]  «وَ کُلّ إِنْسانٍ الْزَمْناهُ طائرَهُ فى عُنُقِهِ وَ نُخْرِجُ لَه یَوْمَ الْقِیامةِ کِتاباً یَلْقیهُ مَنْشُوراً»[3]  ما مقدرات و نتیجه ى اعمال نیک و بد هر انسانى را طوق گردن او ساختیم (که ملازم و قرین همیشگى او باشد) و در روز قیامت کتابى (که نامه ى عمل اوست) براى او بیرون آوریم؛ در حالى که آن نامه چنان باز باشد که همه ى اوراق آن را یک مرتبه ملاحظه کند. روز قیامت نگاه شهوت آمیز به نامحرم، به صورت میمون متمثل مى شود؛ مال حرام خوردن تبدیل به موش خواهد شد و سخن چینى، دروغگویى، غیبت و زخم زبان به شکل سگ تجسم یابد. بقیه افعال انسان نیز، هر یک به صورت حقیقى و متناسب با آن فعل در مى آید و همچنانکه در دنیا با انسان بود، در آن عالم هم قرین و همنشین وى خواهد بود. «یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَت مِنْ خَیرٍ مُحْضَرا وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ انَّ بَیْنَها وَ بَیْنَهُ أَمَداً بَعیدا وَ یُحَذِّرُکُمُ اللهُ نَفْسَهُ وَ اللهُ رَوُفٌ بِالْعِباد»[4]  روزى که هر کس هر کار نیکوئى را که انجام داده است در پیش روى خود حاضر بیند و آنچه بد کرده آرزو کند که اى کاش میان او و کار بدش فاصله ى بسیار بود ❌ ادامه در پست های بعدی... @zohur_media | ‌اینڪ آخرالزمان