🌸🌸🌸🌸🌸
برگرد نگاه کن
پارت420
–فکر کن دو نفر یه آزاری به یه نفر برسونن حالا خواسته یا ناخواسته، یکی شون مدام قلدری کنه و بگه حالا که چیزی نشده، من که کاری نکردم. ولی اون یکی سرش رو بندازه پایین و مدام عذر خواهی کنه. تو جای اون فرد باشی کدومشون رو می‌بخشی؟
علی سرش را تکان داد:
–می‌فهمم چی می گی. خدا کسی رو که جلوش ادعایی نداره رو بیشتر دوست داره و زودتر می‌بخشه.
حتما خدا خیلی دوستش داشته که قلبش رو این طور زیر و رو کرده.
نگاهم را به شمع هایی که ریز ریز می سوختند دادم.
—فکر کن بعد از آخرین باری که تو خونه اومد ملاقاتم، کرونا گرفت. حالش اون قدر بد شده که رو به مرگ بوده ولی حتی یک کلمه هم از من کمک نخواست. منم خبر نداشتم که بخوام کمکش کنم. این قدر بی‌معرفت بودم که تو اون مدت اصلا بهش زنگ نزدم حتی یه تشکر کنم.
ولی اون اصلا شکایتی نکرد.
اون حتی دیگه از علایقش حرف نمی زنه، می ترسه من ناراحت بشم و ولش کنم. من می دونم شاید کارم اشتباه باشه ولی نمی تونم نسبت بهش بی تفاوت باشم چون می‌ترسم نکنه یه روز من جای اون باشم.
علی دست هایش را به هم گره زد و با لحن بی تفاوتی گفت:
—اگه تو فکر می‌کنی باید کمکش کنی و اون بهت احتیاج داره من حرفی ندارم ولی تا وقتی می‌تونی کمکش کنی که آسیبی به خودت نرسه. هر کدوم از آدمای اطرافمون ممکنه یه اخلاقایی داشته باشن که ما خوشمون نیاد ولی تحمل می‌کنیم که درستم هست
ولی گاهی این اخلاقای بد ضربه به سلامتی مون، به اعتقادات مون و به ارزش انسانی مون می‌زنه.
اون موقع دیگه لزومی نداره بازم اونا رو برای خودمون نگه داریم. حالا خانواده بحثش جداست، ولی یه دوست گاهی حتی می تونه روان آدم رو به هم بریزه و این خیلی خطرناکه. البته تو خودت همه‌ی اینا رو تشخیص می دی.
بعد پوزخندی زد و ادامه داد:
—راست می گن روزگار همیشه از جاهایی ازت امتحان می گیره که اصلا فکرش رو نمی کنی، مثل اون استاد دانشگاهی که سوالایی طرح میکنه که اصلا تو جزوه نبوده.
—یعنی تو فکر می کنی هلما یه امتحانه؟
صاف نشست و دوباره دست هایش را روی سینه اش جمع کرد و به روبرو خیره شد.
—صد در صد،
امتحانی که شاید من می خواستم ازش فرار کنم
ولی خدا می خواد بهم بگه هرجای دنیا بری باید این امتحان رو پس بدی. شده رابطه‌ی کل خونواده ت رو با هلما حسنه می کنم و مهرش رو تو دل همه میندازم که فقط تو رو تسلیم کنم.
لیلافتحی‌پور