[✌️🇵🇸] و للحرية‌‌الحمراء باب بکل ید مضرجة‌ یدق‌ ¹ پر کرده آسمان تو را ابرهای تار پیراهن سیاه به تن می‌کند بهار بر روی غنچه های تو باران موشک است پروانه های سوخته‌ات مانده بی‌مزار کابوس کودکان تو هرشب: نفیر مرگ لالایی همیشه‌شان: صوت انفجار خون درخت های تو جاریست رود رود اما تو سبز میشوی ای باغ ریشه دار چون روز روشن است که این شام رفتنی است با چشم‌ خویش دیده زمانه هزار بار ای خسته از بیانیه‌هایی که بی‌اثر ای زخمی از سکوت شیو‌خی که بی‌بخار 'ابن اُبَی' کجاست که در روزگار ما درس نفاق یاد بگیرد از این تبار اما به رغم‌ این همه زخم ایستاده‌ای همچون انار خون به جگر، لیک تاجدار! از انتفاضه حال به طوفان رسیده‌ای اینک نشسته خون شهیدان تو به بار ما را تنی‌ست رام‌ نگردد مگر به خون ما را سری، قرار نگیرد مگر به دار این گرد و خاک‌ها همگی مژده می‌دهد دارد ز راه می‌رسد آن یار تک‌سوار #امیرحسین_پورعزیز _____

¹:آزادی سرخ را تنها یک در است، که با دست به خون آغشته، کوبیده می‌شود/آنچه یحیی خواند

.