من اگر قدرت بدنی خود را با بهداد سلیمی مقایسه کنم، هوش خود را با انیشتین و ثروت خود را با ایلان ماسک، طبیعتا دچار سرخوردگی شده و از تلاش برای بهتر شدن باز می ایستم. ولی نمیدانم چرا ما وقتی در جایگاه مقایسه بین کشورها قرار می گیریم به این نکته توجه نمی کنیم. در بحث فضا خود را با دستاوردهای آمریکا مقایسه می کنیم که تلسکوپ جیمز وب را در مدار خورشیدی مستقر می کند و در بحث امنیت و مسالمت بین مردم خود را با سوئیسی مقایسه می کنیم که زندان ندارد. نمی‌گوییم که همین سوئیس در هوا-فضا هیچ جایگاهی ندارد و همان آمریکا دارای بیشترین درصد زندانیان نسبت به جمعیتِ کشورش در دنیاست! در خودروسازی خود را فقط با آلمان که مقایسه می کنیم و در هواپیماسازی فقط با فرانسه! (هرچند خودم معتقدم مدیریت خودروسازی به سبک کنونی موجب اتلاف مال و آبروی نظام است ولی اکنون روی صحبتم چیز دیگری ست). بحث من این است که اگر قرار باشد در جایگاه مقایسه دو کشور با هم، از یک کشور (خودمان) فقط بدی ها را ببینیم و از کشور دیگر فقط خوبی ها، اگر بین جیبوتی و سوئیس هم مقایسه کنیم قطعا جیبوتی بهتر می شود! بدون امید هیچ پیشرفتی صورت نمی گیرد. فیل های غول پیکر را با طناب های نه چندان محکم اسیر نگه می دارند چون از بچگی که به پای آنها طناب بسته اند به این باور رسیده اند که نمی توانند از آن رها شوند. اگر از بچگی به مغز فرزندمان تحمیل کردیم که نمیتوانیم، بزرگ هم که شد اسیر ((نمی‌توانیم)) خواهد ماند. ناامیدی حتی فیل های غول پیکر را اسیر طناب نحیف نگه می دارد! ★***★ کانال راه رشد @sabilroshd

((تا درگیر اسم ها هستی، به جهان معنا وارد نمی شوی!)) امروزه اسم عارف بزرگ سید علی قاضی که شنیده می شود همه گوش ها تیز شده تا نکته ای بشنوند. قبل از اینکه نکته را بگیریم تحسین می کنیم چون درگیر اسم هستیم. در حالی که خود این عالم بزرگوار در زمان زندگی شان در شهر خود آنقدرها شناخته شده نبودند شاید چون در آن زمان تبدیل به یک ((برند)) نشده بودند. آن تعداد محدودی که فیض ورود به درس ایشان را داشتند خریداران واقعی ((معنا)) بودند که اکثرا عرفای بزرگ قرن پیش جهان اسلام بودند. اگر جمله ای ناب بر روی دیوار یک مدرسه همانقدر بر رویت تاثیر بگذارد که از یک شخص شخیص بشنوی، معلوم است که دنبال معنا هستی! باید جور دیگری زندگی کنیم: ((خُذِ الحِكمَةَ حَيثُ كانَتْ وَ انْظُر اِلي ما قالَ و لا تنظُرْ الي مَنْ قال : حکمت را بگیر هر کجا که بود؛ نگاه کن چه گفت، نگاه نکن که گفت.)) غُرَرُ الحِکَم و دُرَرُ الکَلِم ((چو اوست معنی عالم به اتفاقِ همه بجز به خدمت معنی کجا روند اسما؟! شد اسم مُظهِر معنی کَاردتَ اِن اَعرَف وز اسم یافت فراغت بصیرت عرفا)) مولوی ★***★ کانال راه رشد @sabilroshd

توجه کرده اید معاندین در مقابل راه و روش و دلایل روشن ما، دلیلی جز علم کردن خارج از کشور ندارند! می گویند آنطرف که همه چیز آزاد است و بدون مشکل زندگی شان را می کنند. ببینیم نتیجه لجاجت آنطرفی ها با عقل سلیم چه شده است: تشکیل خانواده های ۳ مَرده با بچه اهدایی دولت در آمریکا و بازتاب افتخارآمیز این مطلب در نیویورک پست (😱)؛ و انتقاد توییتری رئیس جمهور فرانسه از تجاوزهای پی در پی و عیان در وسایل نقلیه عمومی فرانسه به زنان که به گفته مکرون باعث شده خانم ها جرئت استفاده از مترو را نداشته باشند! یکی بگوید باز هم لخت بیرون بیایید شاید بهتر بشود: ((وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ : (خداوند) کثیفی و پلیدی را برای کسانی قرار می دهد که تعقل نمی کنند.)) یونس، ۱۰۰ ★***★ کانال راه رشد @sabilroshd

در خلقت خداوند وجود هیچ چيز بیهوده نیست؛ حتی شیطان نیز وجودش دارای فایده ای بزرگ است: نقایص مخفی ما را روشن می کند و در تقابل با خود باعث ظهور انسان های بزرگ در تاریخ می شود. در وقایع ۲ ماه اخیر یک بشارت وجود دارد: هرچه قدر خوی وحشی‌گری جبهه باطل به سرحد خود نزدیک تر شود، نورانیت جبهه حق نیز به سرحد خود نزدیک تر می شود. در قرآن زمانی وعده نزدیک بودن نصر آمده که مومنان دچار بلایا شده اند: ((مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ : (گذشتگان شما نیز) دچار سختى و زيان شدیدی شدند و به [هول و] تكان درآمدند تا جايى كه پيامبر [خدا] و كسانى كه با وى ايمان آورده بودند گفتند (پس) یاری خدا كى خواهد بود؟ هشیار باشید كه یاری خدا نزديك است.)) بقره، ۲۱۴. ((حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَنْ نَشَاءُ : تا هنگامى كه فرستادگان [ما] نوميد شدند و [مردم] پنداشتند كه به آنان دروغ گفته شده يارى ما به آنان رسيد پس کسانی که ما می خواستیم نجات یافتند.)) یوسف، ۱۱۰ ★***★ کانال راه رشد @sabilroshd

زمانی که شاه اسماعیل صفوی قصد حکومت بر مبنای شریعت را داشت از دو تن از فقهای بزرگ آن زمان درخواست کمک کرد: مقدس اردبیلی و محقق کَرَکی. محقق کرکی به این درخواست حکومتی پاسخ مثبت داد و اصول فقه را در قوانین کشور جاری ساخت ولی مقدس اردبیلی ترجیح داد به بسط فقه بپردازد و از حکومت فاصله داشته باشد. شاید این دو بزرگوار تقسیم کار کردند؛ نزدیک شدن به حکومت برای دین هم مزایا و امکانات زیادی دارد و هم معایب غیر قابل پیش‌بینی. به همین خاطر یکی از این دو فقیه باید حکومت را نگه می داشت و دیگری مردم را. در انقلاب مشروطه نیز تفکر شیخ فضل الله نوری مبنی بر مشروطه مشروعه و در مقابلش ایرادات آخوند خراسانی مطرح بود که اکثرا می دانیم. امروز در پایتخت با لباس پیغمبر یا با حجاب کامل (چادر) راه رفتن با دلهره و تهدید فیزیکی همراه است. تشکیل نظام اسلامی مزایای زيادي داشت ولی شاید مقدس اردبیلی و آخوند خراسانی چنین روزهایی را می دیدند و از افت پایگاه اجتماعی می ترسیدند. اگر دادگاه مفسدان اقتصادی را بعضا تا ۵ سال یا بیشتر طول نمی دادیم شاید امروز نیاز به دادگاه های خارج از نوبت اغتشاشگران نبود. از وقتی که حکومت را به اسم دین در دست گرفتیم دیگر عقب نشستن و کم کاری به معنای حمله به جایگاه دین است. ناکارآمدی هایی که از سوبله پارک کردن های خیابان عیان است تا مدیریت ناکارآمد الگوی کشت متناسب با اقلیم خشک، دقیقا معادل عمامه پراندن از روحانیون و سنگسار کردن بسیجی هاست. امیرالمومنین (ع) بعد از بیعت همگانی مردم و در مدینه خطبه ای فرمودند که مرتبط با بحث و خاتمه بخش این مطلب است: ((بیعت شما با من ناگهانی و بدون زمینه نبود و کار من با شما یکسان نیست. من شما را برای خدا می خواهم و شما مرا برای خودتان! ای مردم، من را علیه (نفس سرکش) خودتان یاری کنید.)) نهج البلاغه، خطبه ۱۳۶ ★***★ کانال راه رشد @sabilroshd

گذشته از افت شدید اقتصادی و سیاسی برای همه، چند تکه شدن ایران یک گسست تاریخی ایجاد می کند. من که در مشهدم دلم برای شمال، اصفهان، تهران، جنوب، تبریز، خوزستان، نواحی کویری و کوهستانی ایران تنگ می شود. دیده اید ضد حمله های به موقع معمولا موفق می شوند، درست در زمانی که مردم احساس کردند تجزیه ایران نزدیک است باید تفکر ایرانشهری را در آنها تقویت کنیم. حتی فکر به تجزیه و جدایی نیز در دل یک ایرانی اصیل، دلتنگی ایجاد می کند. ایران یک هویت واحد است. فراق را به جان نخریم. هرات و قفقاز و ماوراء النهر را از ما جدا کردند. حتی گرجستان نیز تا اوایل قاجار در قلمرو ایران بود. بیشتر از این کوچک نشویم که دیگر برگشتی نخواهد بود و جوابی برای فرزندانمان نخواهیم داشت. توران باستانی رفت، ایران ماند. روم رفت، ایران ماند. عثمانی رفت، ایران ماند. شک نکنید آمریکا هم می رود و ایران می ماند‌. دوره تاریک بن سلمان پرستان هم به سر می آید. طبق تمثیل قرآن اینها مانند کف روی سیل اند، حجم دارند ولی بقا ندارند! ((ایران به خاک خسته تو سوگند به بغض خفته دماوند که شوق پرکشیدن من به شادی تو خورده پیوند)) افشین یدالهی ★***★ کانال راه رشد @sabilroshd

در بی اعتباری دنیا همین نکته را بس دانسته اند که سر حضرت یحیی (ع) و سر امام حسین (ع) را نزد دو زنازاده بردند. و یادآوری این نکته به اهل حق مکررا لازم است که در اعمال خود ابدا هدف را دنیا قرار ندهند وگرنه نتیجه اش خسران و حسرت است. که از این دنیا خواه و ناخواه چشم برخواهیم بست و بر آن دنیا خواه و ناخواه چشم برخواهیم گشود! کاش چشمان دلمان باز شود، قبل از آنکه چشمان سرمان با خاک قبر پر شود! که همان خاک قبر را همین حالا جلوی چشمانمان بیاوریم. ((چشم ها باز و دل ها در خواب فرو رفته است. اگر دل ها خواب آلود و قلبها بر اثر گناه سیاه و زنگ زده نمی شد، این طور آسوده خاطر و بی تفاوت به اعمال و اقوال نادرست ادامه نمی دادید. اگر قدری در امور اخروی وعقبات هولناک آن فکر می کردید، به تکالیف و مسؤلیتهای سنگینی که بر دوش شماست، بیشتر اهمیت می دادید.)) کتاب ((جهاد اکبر)) امام خمینی (ره). ص 349 ★*******★ کانال راه رشد @sabilroshd

شگرد شیطان این است که دستگاه محاسباتی ما را دچار اشتباه کند. اگر داشتی برای نزدیک شدن به خدا تحصیلات، جایگاه شغلی یا چیزهایی مثل مهارت های ورزشی و ... خود را روی ترازو می گذاشتی یعنی معیارها را گم کرده ای! ((وَمَا أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ بِالَّتِي تُقَرِّبُكُمْ عِنْدَنَا زُلْفَى : نه اموالتان و نه اولادتان (و از این قبیل معیارهای مادی) چیزهایی نیستند که شما را به ما نزدیک کنند!)) سباء، ۳۷. قرار نیست تارک دنیا بشویم بلکه باید بدانیم اینها هیچ ارزشی ندارند جز در صورتی که در راه او و با نیت خدایی استفاده شوند. آنوقت همین اموال و اولاد و مقام می‌شود پله های ملاقات با خدا. ★***★ کانال راه رشد @sabilroshd

تا عقدِ (قراداد) ازدواج نباشد روابط پایدار انسانی شکل نمی گیرد. امروزه بحران تنهایی تحت عنوان lonliness crisis چیزی ست که متفکران غربی دهه هاست نسبت به آن هشدار می دهند و می نویسند و در بعضی کشورها برایش وزارت خانه تشکیل می دهند! این تنهایی نتیجه مستقیم بی بند و باری و گسست سلول های اجتماع (خانواده) است. آزادی ای که امروزه شده است شعار اپوزوسیون، منظور آزادی هوس است؛ و آزادی هوس مساوی است با اسارت عقل! درحالی که آن آزادی ای که ما در انقلاب می گفتیم منظور آزادی عقل بود که اینها قطعا ندارند. ((كَم مِن عَقلٍ أسيرٍ تَحتَ هَوى أميرٍ : چه بسیار عقلی که اسیر است، تحت فرماندهی هوس!)) نهج البلاغه، حکمت ۲۱۱ ★***★ کانال راه رشد @sabilroshd

همیشه وقتی می‌گفتند ((ببخشید و بگذرید)) با خودم می گفتم که به عبادات ما زیاد امیدی نیست، حداقل چیزی که قرار است آن طرف دست ما را بگیرد همین ستم هایی ست که در حق ما روا داشته شده و به همین خاطر با بخشیدن موافق نبودم. تا اینکه روزی این‌ آیه قرآن را خواندم: ((وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّه : جزاى بدى، بدی ای مانند آن است. پس هر كه درگذرد و اصلاح (فیما بین) كند پاداش او بر [عهده] خداست.)) شوری، ۴۰. خدا می گوید شما بگذر خودم حساب می کنم! و شکی در این نیست که آنچه خداوند قرار است بدهد از آنچه قرار است از آن فرد بگیری بهتر است پس زیانی در این میان نیست. غیر از اینکه تو هم خلاص شده ای از کینه. امام صادق (ع) به یکی از نمایندگانشان مقداری پول داده بودند مخصوص این کار که هرگاه بین دو برادر دینی بر سر مال، اختلاف و کدورتی پیش آمد، با آن مال این کدورت را برطرف کند. این از اخلاق خداوند است. قطعا خداوند که خزائن آسمان ها و زمین در دست اوست حاضر است به مقدار بسیار بیشتری از طرف خود بپردازد تا دوستی بین مؤمنین حفظ شود! زیرا مصلحت دین خدا و هموار شدن مسیر اهداف بزرگ در این است. درست نیست مومنان با این اهداف بزرگ بر سر مسائل شخصی با هم دشمن شوند: ((کسانی که بعد از آنها (به دایره ایمان) وارد شدند می گویند: ((پروردگارا، ما و برادرانمان را که در ایمان از ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه ای نسبت به مومنان قرار مده. پروردگارا تو رئوف و مهربانی)).)) حشر، ۱۰ ★***★ کانال راه رشد @sabilroshd

در توصیف صحرای محشر می خوانیم که: ((لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا : و حرفی نمی زنند جز آن کسی که خدا به او اجازه داده باشد (که او نیز) حرفی درست و بجا می زند.)) نباء، 38. میگویم چرا این توصیف زیبا باید محدود به آن روز باشد و نتوانیم در این دنیا اجرایش کنیم؟ مگر درست و بجا بودن سخن اختصاص به آن دنیا دارد؟! و چرا باید در نظر گرفتنِ خداوند قبل از هر سخن مخصوص آن عالم باشد؟ مگر نگفته اند که: ((مَن كَثُرَ كَلامُهُ كَثُرَ خَطَأُهُ وَ مَنْ عَلِمَ أَنَّ كَلَامَهُ مِنْ عَمَلِهِ قَلَّ كَلَامُهُ إِلَّا فِيمَا يَعْنِيهِ : هرکه سخنش زیاد شد خطایش نیز زیاد می شود ... و هرکس بداند کلامش جزوی از عملش است، کلامش کم شود جز در آنچه ضرورت دارد.)) نهج البلاغه، حکمت 349. ★*******★ کانال راه رشد @sabilroshd

در ایام فاطمیه و عزای دختر رسول خدا در ذهن ما سوال پیش مي آيد که با وجود دلایل روشن و وصایای غیر قابل انکار پیامبر، چگونه مردم آن زمان اینگونه به حق پشت کردند. بهترین تحلیل را خود پیامبر(ص) قبل از رحلتشان به امیرالمومنین (ع) فرموده اند که روشنگر همه چیز است. این ماجرا از زبان امام علی (ع) نقل شده است: ((به همراه رسول خدا در اطراف مدینه راه می رفتیم ... رسول خدا مرا در آغوش گرفتند و با گریه شدید فرمودند: پدرم فدای بی یاور شهید! عرض کردم چرا گریه می کنيد ای رسول خدا؟ پیامبر فرمودند: کینه های انباشته ای در دل برخی افراد است که آنها را بعد از وفات من بر تو آشکار می کنند ... علی جان خداوند هر پیامبری را که مبعوث کرد گروهی با اختیار و علاقه و گروهی دیگر بدون خواست قلبی تسلیم او شدند. بعد از پیامبران، در بین آن دو گروه درگیری پدید آمد. آنان که بدون علاقه قلبی تسلیم او شده بودند بر گروه اول مسلط شدند و حتی به قتل آنها اقدام کردند و موجب بیشتر شدن اجر و پاداش آنها شدند. ای علی، هر امتی بعد از پیامبرشان اختلاف کردند؛ در نتیجه اختلاف، باطل گرایانشان بر حق گرایان غالب شدند. امت ما نیز همانند امت های گذشته اند و خداوند در این امت نیز راه تفرقه و اختلاف را باز گذاشته است! و البته اگر خدا می خواست می توانست آنان را در مسیر هدایت گرد آورد، تا آنجا که حتی دو نفر با هم اختلاف نداشته باشند ... و اگر خدا می خواست حتی در همین دنیا از ظالمان انتقام می گرفت و نعمتش را از آنها دریغ می کرد ... اما خداوند چنین نخواسته و تقدیر الهی این است که دنیا محلی برای انجام عمل و آخرت محل پایدار و صحنه جزا و پاداش باشد.)) مستدرک الوسائل، ج۳،ص۱۳۹ ★*******★ کانال راه رشد @sabilroshd