چقدرررر دلمون تنگ 😔💔💔💔💔💔

🌺 با روایات #متعارض یا #جعلی چکار کنیم؟ ◽️ابن خنیس گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم اگر حدیثی از امام قبلی باشد و حدیثی [ناهماهنگ و معارض آن] از امام بعدی به ما برسد، کدام یک را اخذ نماییم؟ امام علیه السلام فرمودند: یکی را اخذ کنید تا زمانی که از امام زنده بیانی به شما برسد، بخدا قسم ما شما را جز طریقی که در آن وسعت باشد داخل نگردانیم و در حدیثی دیگر فرمودند حدیث جدید تر را اخذ کنید (الكافي- ط الاسلامية نویسنده : الشيخ الكليني جلد : 1 صفحه : 67) ◽️ابن جهم گوید به امام رضا علیه السلام عرض کردم دو فرد موثق با دو حديث مختلف و ناهمسو نزد ما می آيند و ما نمی فهمیم كدام یک از آن دو حق است، [باید چه کرد؟]. امام علیه السلام فرمودند: در آن صورت در وسعت هستید، هر كدام كه خواستيد را اخذ نمایید (الإحتجاج نویسنده : الطبرسي، أبو منصور جلد : 2 صفحه : 357) ◽️سماعه گوید به امام صادق عرض کردم اگر برای شخصی، دو نفر از همدینان او پیرامون مطلبی دو روایت مختلف نقل کنند که یکی امر بدان کرده و دیگری نهی از آن، چه باید کند؟ امام علیه السلام فرمودند: [فهم و تشخیص ارجح] به تاخیر افتد تا آنکه شخصی را ملاقات نماید تا بدان آگاهش سازد و تا آن زمان در وسعت [در انتخاب] است و در حدیثی دیگر فرمودند در وسعت هستی [و مختاری] هر کدام از دو روایت را از باب تسلیم اخذ نمایی (الكافي- ط الاسلامية نویسنده : الشيخ الكليني جلد : 1 صفحه : 66) ◽️امام صادق عليه السلام ‏فرمودند: كسى كه عارف به امر ما باشد به گونه ای كه بداند ما جز حق نمیگوييم، به آنچه كه از ما می داند بسنده کند [سراغ دیگران نرود] و اگر از ما مطلبى خلاف آنچه میدانست شنيد، پس باید بداند که اين براى دفاع ماست از او و اختياریست برای او. (الإحتجاج نویسنده : الطبرسي، أبو منصور جلد : 2 صفحه : 355) ◽️ابو بصير گويد به امام صادق عليه السلام عرض كردم موضوعاتی براى ما پيش می آيد كه آنرا از قرآن در نمی یابیم و سنت و حديثى هم نداريم كه در آن نظر افکنیم [می شود که با نظر و گمان خودمان حکمی حاصل كنيم؟] امام علیه السلام فرمودند: خیر، آگاه باش که در این صورت [حتی] اگر به نتیجه صحیح برسی اجری نداری، اگر هم خطا كنى به خداوند دروغ بسته ‏اى.(الكافي- ط الاسلامية نویسنده : الشيخ الكليني جلد : 1 صفحه : 56) ◽️حسن بن سلیمان به دو سند نقل میکند که ابوبصیر گوید به امام عرض کردم شخصی که امر باطلی از شما به او رسد و او به آن دینداری کند و فوت نماید [را چه می شود]؟ امام علیه السلام فرمود: خداوند برای او راه خروج و برون رفتی قرار می دهد. ابوبصیر عرض کرد اگر او با آن اعتقاد درگذشت چه؟ امام علیه السلام فرمودند: نمی میرد تا آنکه خداوند راه خروج و برون رفتی برایش قرار دهد. (مختصر البصائر - الحسن بن سليمان الحلي - الصفحة ٢٩٢) #حدیث #فهم_حدیث #جعلی #متعارض #توسع #اختیار

🔥انحرافات و بدعت های گسترده در عزاداری ها 🪨 متاسفانه هر چه بیشتر می گذرد عزاداری ها بیشتر از جنبه روحانی، بی آلایش و سنتی در آمده و روز به روز بر حجم بدعت ها و انحرافات آن به ویژه در عزای امام حسین علیه السلام افزوده می شود، مگر ما شیعیان و موالیان اهل بیت علیهم السلام نیستیم؟ کدامیک از این بدعت ها طبق فرمایشات امامان علیهم السلام است؟ أفلا تعقلون؟ 🔸مهمترین مشکل عزاداری های نوین شیوع روز افزون بدعت است، چنانکه بارها و بارها اشاره شد چیزی با عنوان سلیقه و ذوق و غیره در دین راهی ندارد و هر گونه مساله و شیء جدید در دین مطلقا باطل و در آتش است. اما مشاهده میشود که متاسفانه روز به روز ابتکارات و ابداعات جدید به عزاداری ها افزوده می شود، فسادهای عزاداری عمدتا از زمان صفوی شکل جدی به خود گرفت [چنانکه پیشتر در مورد بدعت قمه زنی نشان دادیم] و به ویژه در زمان قاجار شدت آن بیشتر شد و متاسفانه مجددا اخیرا شاهد تسریع در انحرافات عزاداری هستیم. ◽️در ادامه به مهمترین بدعت ها و انحرافات وضع شده در عزاداری ها اشاره می کنیم، باشد که پیرو اهل بیت علیهم السلام باشیم ان شاء الله 🔸ائمه علیهم السلام هیچگاه امر به عزاداری موزون و هماهنگ نکرده اند آن هم با اضافاتی مانند بالا و پایین پریدن. همچنین امر به لخت شدن در عزای حسینی نشده است، بلکه فرموده اند تسلُّب نمائید. حلقه زدن ها، چرخیدن ها، بالا و پایین پریدن ها، رکضة و دویدن ها سیاق شیعه ائمه علیهم السلام نیست. 🔸دوم در بسیاری از عزاداری های جدید غنا و متعلقات آن بیداد می کند، تازگی مرسوم شده شخصی به عنوان همخوان با ذکر حسین، عینا بِیس موسیقی را اجرا می کند که جدا از غنا جنبه تزمیر و موسیقائی هم دارد؛ بدتر از آن اصوات و الحانی است مناسب و منشعب از مجالس و آهنگهای لهو، چنانکه می بینیم مداحان صدایشان را همچون خوانندگان موسیقی راک، تغییر داده به صورت اگزوزی در می آورند. همه اینها به اضافه نور پردازی های قرمز محفلها را به کنسرت موسیقی تبدیل کرده تا مجلس عزا، 🔴 حتی مدتی پیش ویدیوئی از یک دختر خارجی منتشر شد که می گفت از این موسیقی راک (عزای حسینی که در آن مداح اگزوزی میخواند) خوشش آمده! 🔸سوم جابجائی اولویت ها در عزاداری است، چنانکه مطابق با صدها روایت می دانیم برترین و اصلی ترین نوع عزاداری، گریه و بکاء است اما در این عزاداری ها اولویت با سینه زنی، حرکات موزون و خوردن غذا است، چنانکه مشاهده می شود در بعضی از موارد افراد سینه زنی و حتی قمه زنی می کنند اما یک قطره اشک نمی ریزند. 🔸چهارم عزاداری ها تبدیل شده به نان دانی اغلب روضه خوانان و نوحه خوانان و درآمدهای نجومی از طریق آن. در روایات متعدد تاکید شده است که نوحه خوان نباید مقدار پول را شرط کند و باید هر چه عطا کردند بپذیرد؛ لذا هم پرداخت پولی که مقدارش تعیین شده و هم اخذ آن، هر دو عدول از امر امامان علیهم السلام است. 🔸پنجم بدعت زشت شکم چرانی در عزاداری ها که قبلا به آن پرداختیم. 🔸ششم بدعت قمه زنی که قبلا به آن پرداختیم. ◽️بعضی میگویند پس چطور است که وقتی فلان کار بدعت آمیز را میکنیم سیممان وصل می شود یا منقلب می شویم، یا اینکه با این عزا صفا میکنیم یا آنکه اگر عزایمان صحیح نیست پس چطور بغضمان میگیرد یا حالت خشوع به ما دست می دهد؟ پاسخ آنست که هیچ کدام از اینها الزاما نشانه ای از عبادت یا عزای صحیح نیست. به احادیث ذیل توجه نمایید: 🔹پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس اقدام در راه بدعتی نماید، شیطان او را با عبادت کردن تنها می گذارد [مزاحمش نمیشود] و [بلکه] به او حس و حال خشوع و گریه القا میکند.(بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج ٦٩ - الصفحة ٢١٦) 🔹امیر المومنین علیه السلام فرمودند: ای کمیل [در دین خود] چیزی را از غیر ما [معصومین] اخذ نکن تا از ما باشی.(بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج ٧٤ - الصفحة ٤١٢) 🔹حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند: بدترین امور، مُحْدَث ها هستند [مواردی در دین که بر مبنای ثقلین نیست، لذا توسط شارع بنیان نهاده نشده بلکه توسط سایرین ایجاد شده]، هر مُحْدَثی بدعت است، هر بدعتی ضلالت و هر ضلالتی در آتش جهنم است(كشف الغمة - ابن أبي الفتح الإربلي - ج ٢ - الصفحة ٣٤٧) 🔹حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند: [از ما] تبعیت کنید و چیزی [در دین] ابداع نکنید، چرا که هر بدعتی ضلالت و هر ضلالتی در آتش جهنم است(مستدرك الوسائل - الميرزا النوري - ج ١٢ - الصفحة ٣٢٦)

من با تمام وجود و نفسم خوندم پس هرکسی گوش میده با جون و دل گوش بده

🔻اربعینِ سکولار، اربعینِ انقلابی! 🖋 مهدی جمشیدی ۱. استاد شهید آیت‌الله مطهری بر این باور بود که: گاهی یک جریان موج‌خیز و حرکت‌زای اجتماعی‌، روح خود را از دست می‌دهد و از آن جز یک سلسله "آداب و تشریفات بی‌‌اثر" باقی نمی‌ماند. ... عزاداری سنتیِ امروز امام حسین، تبدیل حرکت به بنیاد است. این عزاداری که به‌حقّ درباره‌اش گفته شده: من بکی او ابکی او تباکی‌ وجبت له الجنه؛ که حتّی برای تباکی (خود را شبیه گریه‌کن ساختن) هم‌ ارزش فراوان قائل شده، در اصل، فلسفه‌اش تهییج احساسات علیه یزیدها و ابن‌زیادها و به سود حسینها و حسینیها بوده. در شرائطی که حسین به‌صورت‌ یک مکتب در یک زمان حضور دارد و سمبل راه و روش اجتماعی معیّن و نفی‌‌کنندۀ راه و روش موجودِ معیّن دیگری است، یک قطره اشک برایش ریختن،‌ واقعاً نوعی سربازی است. در شرائط خشن یزیدی، در حزب حسینی‌ها شرکت‌‌کردن و تظاهر به گریه‌کردن بر شهدا، نوعی اعلام وابسته‌بودن به گروه اهل حقّ‌ و اعلان جنگ با گروه اهل باطل و در حقیقت، نوعی از خود گذشتگی است. اینجا است که عزاداری حسین‌بن‌علی یک "حرکت" است، یک "موج" است، یک "مبارزۀ اجتماعی" است. امّا تدریجاً، روح و فلسفۀ این دستور فراموش می‌شود و محتوای این ظرف‌ بیرون می‌ریزد و مسأله، شکل یک "عادت" به خود می‌گیرد که مردمی دور هم جمع‌ بشوند و به مراسم عزاداری مشغول شوند، بدون اینکه نمایانگر یک "جهت‌گیری‌ خاصِ اجتماعی" باشد و بدون آنکه از نظر "اجتماعی"، عمل معنی‌داری به شمار رود، فقط برای کسب ثواب - که البتّه دیگر ثوابی هم در کار نخواهد بود - مراسمی را "مجرّد از وظائف اجتماعی" و "بی‌رابطه با حسینهای زمان" و "بی‌رابطه‌ با یزیدها و عبیدالله‌های زمان" به‌پا دارند. اینجا است که حرکت تبدیل به‌ بنیاد یعنی عادت شده و محتوای ظرف، بیرون ریخته و ظرف، خالی باقی مانده‌ است. در چنین مراسمی است که اگر شخص یزیدبن‌معاویه هم از گور به در آید حاضر است که شرکت کند، بلکه "بزرگ‌ترین مراسم" را به پا دارد! در چنین مراسم‌ است که نه‌تنها "تباکی" اثر ندارد، اگر "یک مَن اشک" هم نثار کنیم‌ به جائی برنمی‌خورد!(مرتضی مطهری، نهضت‌های اسلامی در صد سالۀ اخیر، صص۸۲-۸۳). پس مراقبت کنیم که راهپیمایی اربعین: به "آداب و تشریفات بی‌‌اثر" تبدیل نشود! فقط برای "کسب ثواب" نباشد! "مجرّد از وظائف اجتماعی" نباشد! "بی‌رابطه با حسینهای زمان" و "بی‌رابطه‌ با یزیدها و عبیدالله‌های زمان" نباشد! یک "حرکت" باشد! یک "موج" باشد! یک "مبارزۀ اجتماعی" باشد! نمایانگر یک "جهت‌گیری‌ خاصِ اجتماعی" باشد! و در یک کلام، "انقلابی" باشد، نه "سکولار"! ۲. ما اغلب عادت کرده‌ایم به "دین‌داری آسان و بی‌هزینه"! جایی که باید هزینه بدهیم، غافل و غایبیم! برای اصلاح جامعه و برچیدن منکرها و اقامۀ معروف‌ها، همّت نداریم، ولی برای عزاداری و زیارت، همواره آماده‌ایم! این در حالی است که قیام حسین‌بن‌علی برای "نهی‌ازمنکر" بود! اگر ما تصوّر دیگری از عزداری و زیارت داشته باشیم، در حقّ حسین‌بن‌علی، خیانت کرده و ماهیّت و غایت قیام او را مسخ نمودیم! تشیّع، آیین "قیام" و "انقلاب" و "شوریدن" و "شهادت" است، و عزاداری و زیارت، فقط "مقدّمه" هستند برای حرکت. "راه" هستند نه مقصد. "وسیله" هستند نه هدف. ازاین‌رو، نه تقلیل‌دادن منزلت "زیارت و عزاداری" به "مناسک"، صواب است و نه تقلیل‌دادن "هویّت تشیّع" به "زیارت و عزاداری". شهدای دفاع مقدس، به زیارت حسین‌بن‌علی نرفتند ولی با عزاداری‌های شب عملیات، به کاروان او پیوستند و کربلایی شدند! نکند ما به زیارت حسین‌بن‌علی‌ برویم امّا نصیب‌مان بیش از عزداری نباشد! مبادا در هیئت و عزاداری و راهپیمایی متوقف بمانیم و از قافلۀ همچنان در حرکتِ کربلا، جا بمانیم! ۳. تشیّع، یعنی نظام‌سازیِ اجتماعی، یعنی تمدّن‌پردازیِ جهانی، یعنی چالش‌گری با خواصِ اغواگر، یعنی موضع‌گیری در برابر اصحاب فتنه، یعنی ستاندن نان فقرا از ثروت‌های بادآوردۀ اغنیا، یعنی جان‌دادن برای نظریۀ مقاومت، یعنی ترجیح چالش بر سازش، یعنی ایستادن برای تداوم ایدئولوژیِ انقلابی، یعنی روشنگری و افشاگری و غبارزدایی از چهرۀ حقیقت، یعنی نقد قدرت‌مندانِ بی‌تقوا و سرمایه‌سالاران زالوصفت، و ... از جمله، "جهاد تبیین"، یک "واجب فوری و قطعی" هست! ما برای تحقّق آن چه کرده‌ایم؟! برای این جهاد، "هزینه"‌ای پرداخته‌ایم؟! شهادت که هیچ، اهانتی را برتابیده‌ایم؟! نکند شیطان در قالب "اهتمامِ تک‌بُعدی به مستحبات"، ما را از "واجبات فوری و قطعی"، غافل گرداند... می‌توان از متن یک امر مستحب، ده‌ها واجب را اقامه کرد، و می‌توان با تفسیر سکولار و غیرانقلابی از آن امر مستحب، فرصت‌های تاریخی را باخت.