گاهی وقت ها فرزند کوچکم هوس می کند توانمندی اش را با من تقسیم کند.
مثلا سینی بزرگ و پر از ظرفی را که می خواهم از روی زمین بلند کنم با دستان کوچکش می گیرد و به زبان نصفه و نیمه اش می گوید: من بدند بتنم! (من بلند بکنم)!
اینجاست که مجبورم سینی را در ارتفاع قد کوتاهش پایین آورده و تا مقصد دولا دولا ببرم که او هم گمان کند باری از روی دوشم برداشته و دو نفری کار را انجام داده ایم.
این وسط به خاطر تکان هایی که به سینی وارد می کند گاهی اوقات اجسام داخل سینی میریزند و کثیف کاری و شکستن و ... را هم اضافه می کند و زحمتم چند برابر می شود.
آخر کار هم باید تشویقش کنم که عزت نفسش زیر سوال نرود و دفعه های بعدی هوس کمک کردن از سرش نیفتد!
جور دیگر که نگاه می کنم می بینم در این ماجرا مدتی را باهم بوده ایم...
شعبان که می شود هوس می کنم کاری برایت بکنم.
با زبان الکنم و بادی که در گلو می اندازم اعلام می کنم که؛
ما امسال فلان تصمیم را داریم!
بعد شما مجبور می شوید سطوح بزم میلادتان را آنقدر پایین بیاورید که من قدّم برسد.
آن وقت من انقدر بچگی می کنم و بازیگوشی که شما برای به مقصد رساندنش به زحمت می افتید.
آخر این بارسنگین که اصلا اندازه ی دستان من نیست!
بعد که شما می برید تا مقصد و من خیال برم می دارد که به به چه کارها کرده ام،
تازه معلوم می شود چه ها که نکرده ام و تو باید رفع و رجوعش کنی...!
با نابلدی هایم چه گناه ها را که به چه ثواب ها ترجیح داده ام، چه دلها این وسط شکسته ام، چه آدم ها که از درخانه ات دور کرده ام
(به خیال نزدیک کردن) و ...
آخر کار هم یک احساس خوب و یک سیم وصل به من هدیه می کنی که نکند هوس کار کردن برای شما از سرم بیفتد!
قربان پدری کردنت که هرجور شده چندروزم را با خودت گذراندی...
توجه :
عکس معرفی بهترین کلیپ های کانال را بین دوستانتان
پخش ، تکثیر و بلوتوث نمایید
به برکت راهنمایی شما
هر کس برایش مفید بود
شما نیز در ثواب او شریک هستید
به برکت شما
زنده ایم
نفس می کشیم
رزق و روزی بهره مند می شویم
نان می خوریم
نان شما را خورده
ولی برای غیر شما کار می کنم
و .....
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند :
خوشا به حال کسی که
قائم اهل بیت مرا درک کند
در حالی که قبل از قیامش به او و امامان هدایت قبل از او اقتدا نموده
و از دشمنانشان بیزاری جوید ،
آنها رفقای منند و گرامیترین افراد امتم بر من
( کمال الدین:286 حدیث 3.)
نکته مهمی که امروز مورد غفلت ما قرار گرفته آن است که
توجه به امام زمان علیه السلام واظهار محبت به آن حضرت در ایام نیمه شعبان وسرد شدن این توجه در سایر ایام سال
مانند این است که پزشکان مملکت تنها در روز یا هفته ی بزرگداشت پزشک به معالجه بیماران خود بپردازند ودر سایر ایام سال به بیماران بگویند معالجه ومعاینهٔ شما مناسبتی ندارد
باید در روز بزرگداشت پزشک که فلان روز سال است به ما مراجعه کنید این هشدار را جدی بگیریم ....
پس نخبگان وطبیبان روح جامعه باید به طبیب بزرگ بشر حضرت رسول اکرم صلوات الله وسلامه علیه اقتدا وخطر فراموشی امام زمان علیه السلام وکاهش معرفت ومحبت به آن حضرت را حرکت ان جامعه به سوی سیاه چال مرگ روحی آنان دانسته ومردم را از این خود کشی جاهلانه ودشمن ستیزی شیطان با خودشان بر حذر دارند.
ایا جامعه ی پزشکان٬تنها در روز یا هفته بزرگداشت پزشک٬بیماران را معالجه ودرمان می کنند؟!
@sadeghiyemohebbi