مینیاتور اعلان رسمی شدن مذهب تشیع اثناعشری در ایران. این واقعه مهم و تاریخی در مسجد جامع تبریز رخ داد. پیش از آغاز این حرکت خطرناک، اطرافیان شاه اسماعیل هشدارهایی جدی به جهت منصرف ساختن او از این اقدام می دادند اما شاه اسماعیل اظهار داشت که امیرالمومنین علیه السلام را در خواب دیده و از انجام این کار خاطر جمع است: ♦️«اما شاه در فکر بود که می دانست که قزلباش راست می گویند. چون به خواب رفت، دید که از برابرش نور پاک حضرت امیر علیه السلام نمودار گردید و گفت: ای فرزند دغدغه به خاطر مرسان. روز جمعه می فرمایی که قزلباش تمام یراق پوش می آیند و در میان دو کس از رعیت قرار می گیرند و در وقت خطبه اگر رعیت حرکت کنند ایشان را قزلباش گرفته، می کشند و به این تدبیر بفرما خطبه بخوانند. آن سرور از خواب بیدار شد، خوشحال گردیده ...» (مؤلف ناشناخته، عالم آرای صفوی، ص 64) https://eitaa.com/safavid907

ابراز ارادت جالب توجه شاه طهماسب نسبت به اهل بیت علیهم السلام در نامه ای به سلطان عثمانی سنی مذهب: 🟢 «ما سگ و غلام چهارده معصومیم و این را شرف روزگار خود می دانیم و غلامی ایشان را از سلطنت روی زمین بهتر می دانیم». (شاه طهماسب صفوی، مجموعه اسناد و مکاتبات تاریخی، گردآوری نوائی، ص ۲۹۵) https://eitaa.com/safavid907 شرح تصویر: کاخ شاه طهماسب موسوم به کاخ چهلستون یا کلاه فرنگی در قزوین

در دوره صفویه زمانی که شاه به همراه همسران خود از محلی عبور می کرد، مردم حق نداشتند در مسیر ایستاده یا تردد کنند. 🟪روزی فردی ارمنی کاتولیک در جاده ای یافت شد که شاه و زنانش می بایستی از آن بگذرند و محکوم شد که گردنش را بزنند. شاه، قوللر آغاسی را مأمور کرد تا اگر قبول کرد از مسیحیت دست بکشد و مسلمان شود، او را ببخشاید. ولی این مسیحی سخت ایستادگی کرد و گفت «منتظر نباشید که من آنقدر بی غیرت باشم که عیسی مسیح را که عین حقیقت است رها کنم» پس از این سخنان، او را گردن زدند. (نامه های شگفت انگیز از کشیشان فرانسوی در دوران صفویه و افشار، ص 104) ♦️در ماجرای «شتادتلرِ» ساعت ساز هم که به دلیل کشتن یک دزد که وارد منزل او شده بود، بعد از صدور حکم اعدام برای او، شاه عباس اعلام کرد اگر او دین اسلام را بپذیرد مورد عفو قرار می گیرد. اما شتادتلر این پیشنهاد را رد کرده گفت: «مرگ را بر تغییر دین خود ترجیح می دهد» سپس خانواده مقتول، او را با وارد کردن چهار ضربه شمشیر بر پیکرش، کشتند. (سفرنامه آدام اولئاریوس، ج 2، ص 563 تا 565) https://eitaa.com/safavid907

🟪 دوره صفویه یکی از ادواری است که کمترین ادعاها در مورد مهدی بودن افراد در جامعه مطرح شده است. واضح است زمانی که پادشاهان صفوی درباره چنین موضوع مهمی حساسیت های ویژه ای داشته و فقهای شیعه نیز در راس قدرت معنوی در جامعه حضور داشته اند، ادعاهای باطل یارای ظهور نخواهند داشت. ⬛️ جالب اینکه در یک مورد عده ای از صوفیان ادعا می کنند که شاه طهماسب همان مهدی موعود است و در نهایت پس از اصرار شاه طهماسب برای ترک این گفته خود، آنها از ادعای خود کوتاه نیامده و ترجیح می دهند جان خود را بر سر این باور و ادعای خود فدا کنند. سه تن از مورخان این واقعه را اینگونه شرح می دهند: «در سنۀ 962 ق جمعی قلندران بی سر و پا در ییلاق سوری در لباس صوفی گری در آمده، اسناد امامت به آن حضرت (شاه طهماسب) داده، مدعی بودند که مهدی صاحب الزمان است و هر چند که ایشان را منع کردند، قبول نکردند و اصرار می نمودند تا آنکه فرمود که به ضرب تخماق سرهای ایشان را نرم کنند و هیچیک قایل نشدند تا کشته شدند تا آخر یکی از ایشان که دید همه کشته شدند او قایل شد» ♦️ (مستوفی، زبده التواریخ، صص 80 و 81؛ ترکمان، تاریخ عالم آرای عباسی، ج 1، ص 117؛ حسینی استرآبادی، از شیخ صفی تا شاه صفی، ص 80) https://eitaa.com/safavid907

ژان شاردن جایگاه امام زمان (عج) در میان پادشاهان صفوی از منظر ایرانیان را اینگونه توصیف می کند: «غالب ایرانیان پادشاه خود را نماینده اولین جانشینان پیغمبر (ص) یعنی امامان و خلیفه امام غایب حضرت مهدی امام دوازدهم در مدت غیبتش می دانند و افزون بر عناوین دیگر، عنوان خلیفه که بیانگر جانشین امام است به او می دهند و این عنوان بدین دلالت دارد که اداره امور دینی و دنیوی تا هر زمان که امام دوازدهم ظهور کند سپرده به اوست و همین که امام غایب بر مردمان ظاهر شد، باید همه اختیاراتش را به وی بسپارد وگرنه به یک ضربت امام کشته خواهد شد» https://eitaa.com/safavid907

عده ای پیش بینی می کردند که عطش شاه اسماعیل برای ترویج تشیع، ناشی از احساسات انقلابی و شور جوانی است که بزودی فروکش خواهد کرد. 🟢 یکی از این افراد مولانا سیف الدین احمد تفتازانی شیخ الاسلام هرات بود که زمانی که فرستاده شاه اسماعیل در این شهر حکم شاه را قرائت کرده و در خلال آن سب و لعن مخالفان حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام را کرد، به یکی از اعاظم علمای فن نجوم که کنارش نشسته بود گفت: «این عجب آتشی است که شعله کشیده! اما زود فرو خواهد نشست. آن منجّم از احوال زایچه طالع حضرت شاهی اطلاع داشت و می دانست که دودمان عظیم ایشان سال های متمادی مرکز قرار سلطنت و جهانبانی و محطّ رحال کشورگشایی و جهانستانی خواهد بود و امتداد ایام دولت و عظمت اولاد امجاد آن حضرت مقرون به دوام و خلود بوده، از آفت انقطاع و انصرام محروس خواهد بود، گفت: راست است. آتشی شعله کشیده، اما زود فرو نخواهد نشست» (ملا محمدباقر سبزواری، روضه الانوار عباسی، ص 741) ♦️ حق با منجّم بود و این آتش زود فرو ننشست. https://eitaa.com/safavid907

جایگاه سادات در دوره صفویه در دوره صفوی افرادی که منسوب به اهل بیت علیهم السلام بودند از سوی حکومت و مردم به شدت تکریم می شدند. موقعیت سادات در آن دوره اعتلای زیادی یافت. یکی از دلایل انتصاب تعداد قابل توجهی از مقامات سیاسی، سیادت آنان بوده است. به عنوان مثال، منصب صدارت تا پایان دوره صفوی در انحصار سادات قرار داشت (جعفریان، کاوش های تازه در باب روزگار صفوی، ص 302) همچنین منصب تولیت اماکن مهم مذهبی در اختیار سادات بود. بسیاری از سادات تأثیرگذار و صاحب منصب هم در این دوره، از حکومت صفویان و مذهب تشیع، با جان و دل دفاع می کردند. به طوری که میرعبدالباقی (وزیر) سیدمحمد کمونه (از امرای حکومت صفوی) و میرسیدشریف (صدر) در جنگ چالدران شهید شدند (وحید قزوینی، تاریخ جهان آرای عباسی، ص 37 و روملو، احسن التواریخ، ص 195) https://eitaa.com/safavid907

🟪 در میان پادشاهان صفوی «شاه طهماسب» بیشترین احترام را برای سادات قائل بوده است. قاضی جهان سفارش ویژه ای به شاه طهماسب در این باره داشته بوده که: «هر کس نسبت به سادات و علما در مقام بی‌عزتی باشد، فردای آخرت نزد حضرت رسالت پناه صلی الله علیه و آله مواخذ است و به این عبارت به نواب کامیاب می‌فرموده‌اند که اگر سیخی را در آتش سرخ کرده در گوش قاضی جهان کنی مرا خوشتر می‌آید که به سادات لفظ «تو» بگویی و منشاء همان شد که در مدت چهل و هشت سال تمام شاه کامیاب از ابتدای وزارت آن حضرت تا وقتی که به روضه رضوان خرامیدند، همیشه حرمت و عزت علما و سادات می‌داشتند» (قاضی احمد قمی، خلاصه التواریخ، ج 1، صص 365 و 366) https://eitaa.com/safavid907

صفویان تثبیت کنندگان زبان ترکی در آذربایجان شواهد تاریخی نشان می دهد تا قبل از قرن پنجم هجری قمری و ورود قبائل سلجوقی به آذربایجان زبان ترکی در این منطقه رواج نداشته است. پیش از آن مردم بومی به زبان محلی خودشان که همان فارسی پهلوی بوده تکلم می کردند. بسیاری از نام های جغرافیایی مانند اسامی شهرها، کوه ها، رودخانه ها و .. در سرزمین آذربایجان کنونی به دلیل ثابت ماندن نام های جغرافیایی در طول زمان، هم اکنون با همان نام فارسی خود شناخته می شوند. خودِ نام «آذربایگان» کلمه ای فارسی و به معنای «جایگاه آتش» است که در دوران پیش از اسلام به دلیل وجود آتشکده های مهم در آنجا به این نام نامگذاری شده است.. علاوه بر اینها، در برخی از روستاهای اطراف «نمین» و «خلخال» و حتی روستایی به نام «لاهیج» در جمهوری آذربایجان فعلی مردم هنوز به زبان فارسی پهلوی گویش می کنند. به دلیل بکر ماندن این مناطق، زبان ترکی نفوذ چندانی در آن مناطق نداشته است. خودِ نام شهر «بادکوبه» پایتخت جمهوری آذربایجان نیز کلمه ای فارسی بوده که در متون گذشته به همین نام آمده و در دوره اخیر به «باکو» تبدیل شده است. https://eitaa.com/safavid907

به شهادت تاریخ تا قرن ۱۱ هجری هیچکدام از قبایل ترک نتوانستند زبان ترکی را در آذربایجان رواج دهند (نوین، تاریخ زبان آذری در آذربایجان، ص ۱۲۳) امیر سمیعیان معتقد است زبان مردم آذربایجان غیر از فارسی زبان دیگری نبوده است (سمیعیان، آذربایجان در دوره سلجوقیان، ص ۱۴۸) نامیده شدن زبان پهلوی رایج در آذربایجان به نام "زبان آذری" هم یکی از گزاره های بی اساس است (زارع شاهمرسی، تاریخ زبان ترکی در آذربایجان، ص ۲۱ ) یکی از اسناد بسیار مهم برای اثبات حضور زبان فارسی در بین مردم آذربایجان و بخصوص تبریز در قرن ۱۱ هجری، رساله ای به نام "رساله روحی انارجانی " است که ثابت می کند زبان فارسی پهلوی در قرن ۱۱ هنوز در بین زبان محاوره ای مردم تبریز حیات داشته است. https://eitaa.com/safavid907

احمد کسروی با نظریه نادرست اش گزاره¬ای اشتباه وارد تاریخ فرهنگ و زبان کرد که آثار سوء این برداشت نادرست تا سالیان متوالی همچنان باقی خواهد ماند. او اعلام کرد زبان مردم آذربایجان در گذشته، زبانی خاص به نام «آذری» بوده و به مرور زبان ترکی بر آن غلبه کرده و در آن منطقه تثبیت شده است. در حالی که اصلاً زبانی به نام زبان آذری وجود ندارد و زبان مردم آذربایجان قبلا فارسی بوده و الان ترکی است. https://eitaa.com/safavid907

از نظامی گنجوی شاعر معروف پارسی گوی قرن ششم هجری که تقریباً تمامی عمرش را در همان شهر «گنجه» در جمهوری آذربایجان فعلی زیسته، اشعاری به زبان ترکی نداریم. اخیراً دولت جمهوری آذربایجان اشعار کاشی‌کاری‌شده فارسی بر روی بدنه مقبره نظامی را با اشعار ترکی جایگزین کرد. جالب تر اینکه سفیر جمهوری آذربایجان در لندن به معرفی نسخه خطی خمسه نظامی گنجوی، به عنوان اثر فرهنگی ایرانی، در کتابخانه ملی انگلستان اعتراض کرده است. www.tabnak.ir_fa_news_89333مصادره-مفاخر-ایرانی-از-سوی-جمهوری-آذربایجان https://eitaa.com/safavid907