✍ شكسته خواندن نماز تمام و تمام خواندن نماز شكسته با عدم آگاهي به حكم چه حكمي دارد؟ مقلــد : آیت الله صافی گلپایگانی اگر اصلاً نميدانسته ايد كه نمازتان شكسته است و بجاي شكسته تمام خوانده ايد، قضا ندارد، ولي اگر بجاي نماز تمام، شكسته خوانده باشيد، نماز باطل است. " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ آیا هر مسلمانی، مومن است یا آنکه میان اسلام و ایمان تفاوت است ؟ در قرآن، یکجا میخوانیم که مردم وارد دین میشوند: یدخلون فی دین الله افواجا ( سوره نصر،آیه 2. ) و در جای دیگر به کسانی که شعار دینداری میدادند گفته میشود: هنوز ایمان وارد دلهای شما نشده است: و لما یدخل الایمان فی قلوبکم ( سوره حجرات،آیه 14.) یعنی دین باید وارد مردم شود. آری، دینداری مراحلی دارد: مرحله گرم شدن، مرحله داغ شدن و مرحله پخته شدن. هر گرم و داغی، سرد میشود ولی هیچ پخته ای خام نمی شود. ورود مردم در دین آسان است؛ هر کس بگوید: اشهدان لا اله الا الله و اشهدان محمدا رسول الله مسلمان است. این مرحله گرم شدن است. اما بالاتر از گرم شدن، داغ شدن است. اصحاب پیامبر با احساس و هیجان داغی به جبهه ها میرفتند و حاضر بودند در کنار پیامبر جان فشانی کنند. ولی قرآن به آنها میگوید اگر دین دارید، خمس غنائم جنگی را بدهید: و اعلموا انما غنمتم من شی فان لله خمسه و للرسول... ان کنتم آمنتم بالله ( سوره انفال،آیه 41. ) آری، کسانی که شهادتین میگویند و حتی در جبهه ها کنار پیامبر میجنگند، ممکن است در مسایل مالی آسیب پذیر باشند که قرآن میفرماید: در کنار شهادتین و جبهه و نماز، حق خدا و رسول و فقرا را نیز بپردازید. در این مرحله است که ایمان وارد قلب میشود. قرآن فقط به گروه خاصی میفرماید: اولئک هم المومنون حقا ( سوره انفال،آیه 4. ) مومنون واقعی گروه خاصی هستند، ولی نسبت به گروهی که منافقانه اظهار ایمان دارند، میفرماید: اینها مومن واقعی نیستند:و من الناس من یقول آمنا بالله و بالیوم الاخر و هم بمومنین ( سوره بقره،آیه 8.) " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍🏻 از امیرمؤ منان علی علیه السلام پرسیدند : مراد از آیه شریفه : یَومَ یَفِرُّ المَرءُ مِن اَخیهِ وَ اُمِّهِ وَ اَبیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنیهِ چه کسانی هستند ؟ حضرت فرمود : کسی که در فردای قیامت از برادرش فرار می کندقابیل است که از هابیل می گریزد . کسی که از مادرش می گریزد موسی است . کسی که از پدرش می گریزد ابراهیم است . کسی که از همسرش فرار می کند لوط است . کسی که از پسرش می گریزد نوح است . البته این به عنوان بیان یکی از مصادیق است و مفهوم آیه اختصاص به این مورد ندارد . " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ امر به معروف و نهی از منکر، وظیفه همه مسلمانان است یا گروهی خاص ؟ برای ماشینی که در مسیر یک طرفه بر خلاف همه رانندگی میکند، دو نوع برخورد لازم است: یکی آنکه تمام رانندگان با بوق و چراغ مخالفت خود را با کار او اعلام کنند، پلیس، راننده را جریمه کند. قرآن نیز هم تمام مسلمانان را به امر به معروف و نهی از منکر سفارش کرده و فرموده است: کنتم خیر امه اخرجت للناس تامرون بلمعروف وتنهون عن المنکر ( سورهآل عمران،آیه 110.) شما بهترین امتی هستید که جلوه کرده اید به شرط آنکه امر به معروف و نهی از منکر کنید. و در جای دیگر میفرماید: از میان شما مسلمین گروهی ویژه باید مسئول امر به معروف و نهی از منکر شوند. و لتکن منکم امه یدعون الی الخیر و یامرون بالمعروف وینهون عن المنکر ( سوره آل عمران،آیه 104.) " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ اینکه خداوند کار افراد با تقوی را میپذیرد، سبب دل سردی و یاس افراد عادی یا گناهکار نمیشود؟ اولا اینکه قرآن میفرماید: انما یتقبل الله من المتقین ( سوره مائده، آیه 27. ) تقوا درجاتی دارد. به همین دلیل، کلمه اتقی یعنی با تقواتر، در قرآن آمده است: ان اکرمکم عندالله اتقاکم ( سوره حجرات، آیه 13.) و اکثر افراد عادی و خلافکار هم مرحله ای از تقوی را دارا میباشند وگرنه هیچ کار خیری انجام نمیدادند و از هیچ گناهی دست بر نمیداشتند. ثانیا اگر گفتند دولت فقط فارغ التحصیلان دانشگاه را میپذیرد، مراد آن است که شرط استخدام رسمی، فارغ التحصیل دانشگاه بودن است، نه اینکه دیگران حق هیچ گونه کاری را ندارند و یا اگر کاری انجام دهند، پاداششان ضایع میشود. ثالثا پذیرش عمل نیز درجاتی دارد: قبول عادی، قبول شایسته، بقبول حسن ( سوره آل عمران، آیه 37. ) و قبول برتر که در دعا میخوانیم: و تقبل باحسن قبولک ( دعای وداع ماه رمضان.) بنابراین، هر کس به مقدار تقوایی که دارد کارش قبول میشود. به همین دلیل پاداشهای قران نسبت به افراد و کارها و شرایط، متفاوت است؛ بعضی کارها پاداش دو برابر دارد: ضعفین ( سوره بقره، آیه 265. ) بعضی کارها پاداش چند برابر دارد: اضعافا ( سوره بقره، آیه 245.) بعضی کارها پاداش ده برابر دارد: فله عشر امثالها ( سوره انعام، آیه 160.) بعضی کارها پاداش هفتصد برابر دارد: کمثل حبه انبتت سبع سنابل فی کل سنبله ماه حبه ( سوره بقره، آیه 261. ) بعضی کارها پاداشی دارد که هیچ کس، جز خدا آن را نمیداند: فلا تعلم نفس ما اخفی لهم ( سوره سجده، آیه 17.) و این تفاوتها بر اساس تفاوت نیت و نوع کار است. " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ بشر چه نیازی به کتاب آسمانی دارد؟ تمام کارخانجات دنیا برای تولیدات خود دفترچه راهنما تهیه و در کنار محصولات به محصولات به مشتریان ارئه میدهند. این دفترچه ها مشتریان را راهنمایی میکند که چگونه از آن کالا بهرهمند شوند. نویسنده این دفترچه هاکیست؟ آیا جز طراح و سازنده، فرد دیگری صلاحیت نوشتن آن را دارد؟ هرگز! ما نیز سازنده و آفریدگار داریم که برای راهنمایی ما، دفترچه ای به نام قرآن نازل کرده است و دیگری حق قانون گذاری بر خلاف آنرا ندارد، زیرا فقط سازنده میداند چه ساخته و تنها اوست که به تمام زوایا و ابعاد محصول خود آگاه است و راه بهره گیری صحیح و آفات و موانع رشد آن را میداند: الا یعلم من خلق و هو اللطیف الخبیر( سوره ملک، آیه 14. ) کسانی که به جای قانون خداوند به سراغ قوانین بشری میروند مانند کسانی هستند که دفترچه راهنمای سازنده را کنار گذاشته و از دیگران نحوه استفاده از آن را مطالبه میکنند. " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

سلام ؛ آخرین یوسُفِ دنیا ! پیراهنت را نمی فرستی ؟ قرنهاست ؛ چشمِ دنیا از ندیدنت تاریک شده ! ‌ اللهـــم عجـــل لولیــکــ الفـرجـــــ کانالــ دختـــر باید خانـــــوم باشـد👇 @dokhtarbayadkhanoombashad

✍ چه کنیم تا در دنیا راحت زندگی کنیم؟ قرآن میفرماید: لکیلا تاسوا علی ما فاتکم و لا تفرحوا بما آتاکم ( سوره حدید، آیه 23.) آن گونه باشید که اگر چیزی را از دست دادید، تاسف نخورید و اگر چیزی به شما دادند، شاد نشوید. راستی آیا میشود انسان اینگونه متعادل باشد که دادنها و گرفتنها در او اثری نگذارد؟ کارمند بانک، یک روز مسئول دریافت پول مردم میشود و روز دیگر مسئول پرداخت پول به مردم میشود. نه آن روزی که پول میگیرد خوشحال است و نه آن روزی که میپردازد، ناراحت. زیرا او میداند هر دو روز، امانتداری بیش نبوده است. مثالی دیگر: برای لاستیک تراکتور، حرکت در زمین هموار و غیر هموار یکسان است، ولی برای لاستیک دوچرخه، تفاوت دارد. نشستن و برخاستن یک گنجشک، روی شاخه گل اثر میگذارد ولی روی درخت تنومند، اثر چندانی ندارد. آری، انسانهای بزرگ به خاطر سعی صدری که دارند، مسایل جزئی در روح آنان اثر چندانی ندارد. امام حسین (علیه السلام) ظهر عاشورا در برابر ده ها تیر که به سویش رها شد و دهها داغی که دید، نماز با حال و خشوعی خواند، در حالی که کوچکترین حرکت، ما را از نماز یا خشوع باز میدارد. " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ چرا در اسلام، ارزش عمل به نیت آن است و قبولی عمل به قصد قربت و اخلاص وابسته است؛؟ در کارهای دنیوی نیز ارزش کارها، به نیت آنها بستگی دارد. به این مثالها توجه کنید: جراح و چاقوکش هر دو شکم پاره میکنند، اما کار جراح، خدمت است و کار چاقوکش جنایت. همین جراح میتواند برای پول کار کند و میتواند برای نجات یک انسان کار کند، هر کدام از این هدف ها نیز ارزش مخصوص به خود دارد. مثالی دیگر: یک لیوان آب را به سه نفر عرضه میکنیم؛ یکی نمیخورد، چون میل ندارد، دیگری نمیخورد چون قهر کرده است، سومی نمیخورد و میگوید: نفر چهارم از من تشنه تر است، آب را به او بدهید! این سه نفر، در ننوشیدن آب یکسانند ولی به خاطر آن که هدف های آنها متفاوت است، ارزش کارشان نیز تفاوت دارد. در اسکناسها نخی است که نشانه اصالت اسکناس و وسیله جدایی اسکناس اصلی از قلابی است، در عبادات نیز باید ریسمانی محکم میان بنده و خدا باشد که همان قصد قربت و اخلاص است. اگر آن نخ نباشد یا پاره شود، رابطه انسان با خدا قطع و عمل مقبول نیست. " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ آیا امام زمان(عج) با انجام هر گناهی از سوی ما افسرده خاطر ‌شده و اشک می‌ریزند؟ به ‌طور کلی؛ بر اساس قرآن کریم و احادیث؛ همه‌ کار های ما به محضر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) - بویژه امام زمان(عج) به عنوان امام حاضر - عرضه می‌شود، و آن بزرگواران؛ نه تنها اعمال مسلمانان را می ‌بینند و از آن خوشحال یا ناراحت می ‌شوند، بلکه در قیامت، مطابق آنچه دیده‌ اند شهادت می ‌دهند. اما روایتی در مورد گریستن آن حضرات در پی انجام گناه از طرف یک مسلمان نیافتیم. در قرآن کریم آمده است: «و بگو: [هر کارى می‌خواهید] بکنید، که به زودى خدا و پیامبر او و مؤمنان در کردار شما خواهند نگریست و به زودى به سوى داناى نهان و آشکار بازگردانیده می ‌شوید؛ پس شما را به آنچه انجام می ‌دادید آگاه خواهد کرد»؛و در روایاتی تصریح شده است که منظور از "مؤمنان" در این آیه شریفه، ائمه اطهار(علیهم السلام) هستند. در همین راستا؛ روایاتی نیز وجود دارد که اندوهگین شدن پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و امامان معصوم(علیهم السلام) را از گناهان پیروانشان نشان می‌دهد؛ از جمله روایت زیر: امام صادق(علیهم السلام) فرمود: «چرا رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را اندوهگین می‌کنید؟» گفتند: چگونه؟! فرمود: «مگر نمی‌دانید که اعمال شما بر او عرضه می‌شود و اگر معصیت خدا را در آن ببیند، اندوهناک می‌شود؟!» آن‌گاه سفارش کرد: «تلاش کنید پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) را خوشحال کنید و موجبات ناراحتی او را فراهم نکنید». " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ منابع اهل سنت جریان ولادت امام حسین(علیه السلام) را چگونه نقل کرده اند؟ جریان ولادت آن حضرت در کتابهاى گوناگونى از منابع اهل تسنن آمده است؛ از جمله: 1 ـ ابن عبدالبرّ در «الإستیعاب» مى نویسد: «الحسین بن على بن ابى طالب، امّه فاطمة بنت رسول الله(صلى الله علیه وآله) کنّى اباعبدالله. ولد لخمسة خلون من شعبان سنة اربع. وقیل: ثلاث. وهذا قول الواقدى وطائفة معه»؛ (حسین بن على بن ابى طالب، مادرش فاطمه دختر رسول خدا(صلى الله علیه وآله)، با کنیه اباعبدالله. او در پنجم ماه شعبان سال چهارم یا سوم هجرت متولد شد. این نظر واقدى و طایفه اى از همراهان او است). 2 ـ در کتاب «اخبار الدول» آمده است: «لمّا ولد الحسین اخبر النبىّ(صلى الله علیه وآله) به فجاءه واخذه واذّن فی اذنه الیمنى، واقام فی اذنه الیسرى. وجاء جبرئیل فامره ان یسمیه حسیناً کما جاء فی الحسن(علیه السلام)»؛ (هنگامى که حسین(علیه السلام) متولد شد پیامبر(صلى الله علیه وآله) را از این قضیه مطّلع ساختند. حضرت به خانه زهرا(علیها السلام) آمد و او را در بر گرفت و در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت. جبرئیل نازل شد و دستور داد که او را حسین(علیه السلام) نامند همان گونه که درباره حسن(علیه السلام) نازل شد). " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ آیا در کتابهای اهل سنت نمونه هایی از برخورد نادرست خلفاء با صحابه یافت می شود اگر ممکن است آنها را ذکر کنید؟ برای پاسخ به این سؤال، صحابه را به دو گروه صحابه از اهل بیت(علیهم السلام) و صحابه از غیر اهل بیت تقسیم می نماییم. این تقسیم را به این دلیل انجام می دهیم که پیامبر سفارش ویژه ای نسبت به اهل بیت داشته است. از دسته اول: 1⃣ وقایع تأسف بار بعد از رحلت پیامبر برای بیعت گرفتن از حضرت علی (علیه السلام) و دیگر صحابه؛ که در خانه ایشان گرد آمده بودند؛ 2⃣ برخورد های ناگوار با فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در نادیده گرفتن حق آن حضرت نسبت به فدک است. از دسته دوم: 1⃣ واقعه بیعت گرفتن از صحابه مخالف با خلافت ابوبکر که به آتش زدن خانه علی (علیه السلام) انجامید؛ 2⃣ برخورد با اُبیّ بن کعب؛ 3⃣ ضرب و شتم عبد الله بن مسعود و دادن لقب های زشت به او به دلیل انتقاد های ابن مسعود؛ 4⃣ تبعید ابوذر به ربذه به دلیل انتقاد های او است. " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c