بسم‌الله الرحمن الرحیم قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى طه/۴۶ فرمود نترسيد من همراه شما هستم میشنوم و میبينم. اینکه ما راهی نمی بینیم به این معنی نیست که خداوند راهی ندارد، شما درمشکلاتتان راه حل های خداوند را نادیده گرفته اید. بهترین ها نصیب کسی میشه که انتخاب رو به خدا واگذار کرده. سعی و تلاشت رو کردی، بقیه اش رو بسپار به خدا #قرآن_بخوانیم 🍃 #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بگذارید ↓ 🌺🍂🌸🍂🌺🍂🌸 🇮🇷 @saghebin 🇮🇷 🌺🍂🌸🍂🌺🍂🌸

اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ اَعْدائُهُمْ اَجْمَعینْ 🛑 خلقت انسان در رنج و سختی- بخش دوم «لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ» (بلد/۱) (ای رسول الله‌) قسم نمی‌‌خورم به اين شهر، شهری که «وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ» (بلد/۲) شهری که آزار و شکنجه تو در آن حلال است، من به مکه قسم نمی‌خورم چون اذيتت کردند، مردم مکه اهانت تو را حلال می‌‌دانستند پس به شهری که اهانت تو را حلال می‌‌دانستند من قسم نمی‌خورم... «وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ» (بلد/۳) قسم به پدر و قسم به پسر، به آدم و به فرزندان آدم قسم «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَد» (بلد/۴) همانا که خلقت انسان در رنج و سختی است... انتظار نداشته باشید که در دنيا به شما خوش بگذرد، در دنيا هيچکس خوش نيست، در این دنیا آب خوش از گلوی کسی پايين نمی‌رود، آنهائی هم که در ظاهر از نعمتهای دنیوی برخوردارند اکثراً نقمت است تا نعمت، البته درک مفهوم این آیه کار هر کسی نیست، اگر مردم فقط همین آیه را عمیقاً درک می کردند زندگی در دنیا خیلی برایشان قابل تحمل تر می‌‌شد، دنیا محل عیش و نوش و عشرتکده نیست، حالا ممکنه این سؤال پیش بیاید که چرا پس بعضی‌ها در رفاه کامل هستند و هیچ رنج و مصیبتی ندارند؟ قرآن می‌فرماید دنیا سرای آزمایش است: «إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلىَ الْأَرْضِ زِينَةً لهَّا لِنَبْلُوَهُمْ أَيهُّمْ أَحْسَنُ عَمَلا» (هود/۶۰) در حقيقت، ما آن چه را كه بر زمين است، زيورى براى آن قرار داديم، تا آنان را بيازماييم كه كدام یک از ايشان نيكوكارترند... خداوند ضمن اشاره به فریبنده بودن دنیا، آن را مایه امتحان بشر شمرده‌اند... خداوند، نعمت هائی را که به کفار عطا کرده، مایه آزمایش آنها تلقی نموده است... ❌ این بحث ان شاء الله ادامه دارد وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى ✍️ حبیب‌الله یوسفی #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بگذارید ↓ 🌺🍂🌸🍂🌺🍂🌸 🇮🇷 @saghebin 🇮🇷 🌺🍂🌸🍂🌺🍂🌸

💠 حدیث صبحگاهی #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بگذارید ↓ 🌺🍂🌸🍂🌺🍂🌸 🇮🇷 @saghebin 🇮🇷 🌺🍂🌸🍂🌺🍂🌸

✨ بسم الله الرحمن الرحیم ✨ #حرف_اول : خدا حاجت شکم را زود می‌دهد! ✍ این ضرب‌المثل را شنیده‌اید؟ شما هم از آن استفاده کرده‌اید؟ یا در موقعیت درک آن قرار گرفته‌اید؟ ـ آیا واقعاً خدا حاجت شکم را زود می‌دهد؟ ✿ طلب واقعی، همیشه گشاینده‌ی گره‌هاست. همه‌ی ما بارها در زندگی‌مان با موقعیت‌هایی روبرو شدیم، که خواستن‌مان واقعی بود، طلبمان حقیقی بود، در سینه‌مان درد بود، " من نمی‌توانمِ" عمیقی بود،  "به دادم برسِ" صادقانه‌ای بود.... ✿ و دیدیم معجزه خدا را! که مطلوب آمد و پاسخی شد برای طلب‌مان!

#حرف_دوم ✿ خلایق هر چه لایق ! حتماً این ضرب المثل را هم استفاده کرده‌اید! وقتی با کسی قدرناشناس روبرو شدید که در پسِ از دست رفتنِ نعمتش به نکبتی مبتلا شد، با خود تکرارش کردید ! این رسم خداست! این قانون عالم است! لَئِن شَكَرتُم لَأَزيدَنَّكُم / وَلَئِن كَفَرتُم إِنَّ عَذابي لَشَديدٌ / ابراهیم ۷ قدرشناسی است که شکر می‌آورد، که نعمت را افزون می‌کند، که به آن برکت می‌دهد... ✿ و تمامِ اتفاق از دست رفتنِ نعمت، از همانجا شروع می‌شود، که نسبت به نعمتی که داریم، نادانیم، نابیناییم، و در بهره‌گیری از آن ناتوانیم ... آنجاست که نعمت از کف‌مان می‌رود و دیگر نداریمش!

#حرف_سوم حالا داستان این دو ضرب المثل، داستان زندگی ماست! اول که ۱۲۴ هزار پیامبر آمد تا ما بفهمیم، زن و مرد نیستیم، بلکه یک "انسانیم" که یک بدن دارد و این بدن فقط چندسالی با او هست. این "انسان" دست و پا و چشم و ابرو و نیست، غذایش کباب و مرغ و آبگوشت نیست، "انسان" یک نفخه است، یک دَمِش، یا عامیانه بگوییم یک روحِ جاودانه از یک ذاتِ جاودانه بنام خدا .... و باید غذای خودش را بخورد تا بزرگ شود، تا رشد کند، تا برای همنشینی ابدی با خدا آماده شود!  ✿ و این را یازده امام آمدند و گفتند و یادمان دادند و ما نفهمیدیم ... "خلایق هر چه لایق" ...

#حرف_آخر اما راه بسته نیست! همینکه بفهمیم انسانیم! و برای رشد این نفخه، این روح، این انسانِ بالقوه، که امروز نوزادِ ناتوانی است و باید بالغ و قدرتمند شود، نیاز به تیمارِ مادر و راهنمایی پدر داریم، قطعاً می‌فهمیم چرا معصومین پدران و مادران حقیقی ما هستند! و باز دلیل یک حس عجیب را خوب می‌فهمیم؛ چرا ما حس میکنیم آن دسته افرادی که در رشد روحمان موثرند شبیه پدر می‌مانند، شبیه مادر می‌مانند برایمان، و محبتمان به آنها چیزی فراتر از پدر و مادر خودمان است. راه بسته نیست! باید به "طلب " برسیم ! و بفهمیم چه نداریم ... طلب‌مان که واقعی باشد، قطعاً خدا حاجت‌مان را زود می‌دهد، چون خدا همان خدای حاجت شکمهاست!