خدا از دل های شکسته و محزون همه تون قبول کنه؛ به آبروی دل شکسته و صبور زینب...

عزیزانم‌ دقت کنیم

همه ی این‌حسرت ها و غصه ها واقعا هست و دل هامون در تاب و تبه...

اما واقعا در کارهای خدا حکمتی هست همیشه

هرکدام ما در خیمه های خودمون رفته بودیم با پامنبری های خودمون و حسین حسین میگفتیم

همه زدن بیرون

حالا همه جا شده خیمه ی ارباب

و این حسین‌حسین زیر سقف آسمون‌ داره به گوش خیلی ها میرسه

قربون اربابمون برم که با سرانگشت پر از رحمتش؛ جوری‌ طراحی کرد رزق بکاء و روضه ی امسالمون رو که نگاه گسترده تری به برپایی هیئت ها پیدا کنیم. که اثر و صدای جهانی پیدا کنه انشالله. فقط مردم نرن به هیئت ها؛ هیئت ها برن وسط دل و جان‌ مردمی که خیلی هاشون دیگه دور شده بودن ازین پرچم ها و خیمه های عزا.

این روزها هم میگذره و دوباره انشالله دور هم جمع میشیم

یادمون باشه چه ما باشیم چه نباشیم پرچم امام حسین روی زمین نمیمونه... این خودمونیم که باید برسیم به خیمه ی نوکری اباعبدلله...

اما چه رازِ پنهانی است که امسال در فضای جهانی روضه‌ می‌خوانیم و بیرون از چارچوبِ دیوارها، زیر سقفِ آسمان، اشک می‌ریزیم؟؟؟😭