🔸 زندگیِ سراسر تلاش و خدمت همراه با اخلاص و سلامت نفس و بی‌اعتنایی به جلوه‌ها و زخارف مادی، خصوصیت برجستۀ این روحانی کم‌نظیر در همۀ دوران‌های حیات اوست. در دوران اختناق طاغوتی، با شجاعت و صراحت، پرچم نام و راه امام راحل را بر دوش داشت و در دوران نظام مقدس جمهوری اسلامی، پیشرو خدمات‌رسانی به محرومان و اقدام‌های فرهنگی و اجتماعی در گستره‌ای وسیع بود. در همۀ دوران‌‌ها هرگز از مردم و به‌خصوص طبقات محروم جدا نشد و هرگز جز راه خدا نپیمود. رحمت و غفران الهی شامل حال او باد. ۱۳۹۵/۸/۲۵ 📚کتاب مؤمن انقلابی/ شیخ عباس پورمحمدی @sahba_nashr

منتخبی از مجموعۀ اسناد حَلَقات «انسان ۲۵۰ساله» 🔘 قطعۀ بیست‌وچهارم: نقش امامین عسکریین در زندگی 250سالۀ ائمه اطهار (۱) 🗒 بیانات پس از مراسم روضه حضرت امام حسن عسکری ۱۳۸۲/۲/۲۰ #پنج‌شنبه_صهبایی #انسان۲۵۰ساله @sahba_nashr

🔸 مادر به یاد شوهر مهربان و شوخ و ساده‌اش می‌افتد. یاد سال‌هایی که در ژاندارمری بود و از ظلم‌های رژیم، عصبانی می‌شد و آنجا هر‌چه می‌توانست برای حق مظلومین انجام می‌داد. یاد خوشحالی‌اش از مجاور شدن در مشهدِ امام رضا و زیارت‌های هر روزه‌اش و یاد خوابی که همان قدیم‌ها دیده بود. اما نگران است که در تعریف کردن، زیاده‌روی کند. می‌گوید: ببخشید سرِ شما را به درد می‌آوریم. - آقا اشاره می‌کنند که ادامه بدهید. آن موقع از جنگ خبری نبود. دوران طاغوت بود دیگر. نصفه‌شب من را بیدار کرد، گفت: «خواب دیدم حضرت علی، سوار اسب سفید، در آسمان دارد می‌رود. یک شمشیر به من دادند. من هم مثل‌اینکه بال دارم، پشت ایشان دارم می‌روم!» گفتم: خیر است ان‌شاءالله. همیشه می‌گفت: «من مرگ در رختخواب را دوست ندارم.» و وقتی شهید شد، من فهمیدم که این چه می‌گفت. تا آن موقع نمی‌دانستیم چه می‌گوید، واقعاً در رختخواب نمرد. وقتی شهید شد، با همان لباسش او را آوردند. خدا رحمتش کند، نگاهش می‌کردیم انگار تازه شهید شده بود؛ با اینکه نُه روز گذشته بود تا بیاورندش اینجا، اما این دست‌هایش نرم بود. و همان لباس‌هایی که در خانه پوشیده بود، هنوز تنش بود. 📚کتاب میزبانی از بهشت/ منزل پنجم خانۀ پدر و پسر شهید، محمدمحسن و حمید سماعی‌یکتا @sahba_nashr

🔸 امام عسکری علیه‌السلام از قول جَدش نقل می‌کند که جَد بزرگوار ما فرموده است: مؤمن، برادر پدر و مادریِ مؤمن است، «اَلمُؤمِنُ اَخُو المُؤمِنِ لِاُمَّهِ وَ اَبیهِ»، یعنی ارتباط اینها و وثیقۀ میان اینها و پیوندی که میان دو مؤمن هست، پیوند برادریِ پدر و مادری است، نه برادریِ ناتنی حتی! این‌قدر اینها به هم نزدیکند. مراد از مؤمن کیست؟ .. آن‌که ایمان امام عسکری علیه‌السلام را دارد، آن‌کس که دنبال راه امام عسکری علیه‌السلام است. این چیست؟ این همان ارتباط مستحکم تشکیلاتی است میان امام و میان افراد و آحاد طرف‌داران و پیروان. ۱۳۵۱/۱۱/۲۷ 📚حلقات «انسان ۲۵۰ساله»/ حلقۀ سوم/ ۷۴. گسترش فراگیر شبکۀ تشیّع در زمانۀ امام جواد، امام هادی و امام عسکری علیهم‌السلام #انسان۲۵۰ساله @sahba_nashr

منتخبی از مجموعۀ اسناد حَلَقات «انسان ۲۵۰ساله» 🔘 قطعۀ بیست‌وپنجم: نقش امام کاظم در زندگی ۲۵۰سالۀ ائمه اطهار (۱) 🗒 خطبه‌های نمازجمعه ۱۳۶۴/۱/۲۳ #پنج‌شنبه_صهبایی #انسان۲۵۰ساله @sahba_nashr

🔰«این، جریانی که به نام روشنفکری در ایران پدید آمد ـ ادامه پیدا کرد و تا امروز هم آن جریان هنوز یک بقایایی دارد ـ ..با این سه خصوصیت به‌وجود آمد: بی‌اعتنایی به ایران، بی‌اعتنایی به اسلام و بی‌اعتنایی به مردم؛ این سه خصوصیت. در طول زمان البته روشنفکرانی بودند که این‌طور نبودند و خیلی کم بودند. از گذشته‌های دور حرفی نمی‌زنیم. اما در گذشته‌های نزدیک، جلال آل‌احمد جزو نمونه‌های بارز روشنفکری بود که این خصوصیت‌ها را نداشت. او نه به اسلام بی‌اعتنا بود، نه به ایران بی‌اعتنا بود و نه به مردم. ۱۳۵۹/۲/۲۷» 📚گفتار جریان روشنفکریِ اسلامی در ایران @sahba_nashr

منتخبی از مجموعۀ اسناد حَلَقات «انسان ۲۵۰ساله» 🔘 قطعۀ بیست‌وششم: نقش امام کاظم در زندگی ۲۵۰سالۀ ائمه اطهار (۲) 🗒 خطبه‌های نمازجمعه ۱۳۶۴/۱/۲۳ #پنج‌شنبه_صهبایی #انسان۲۵۰ساله @sahba_nashr

🔰«باید به ذهنیت دانشجویان و جوانان و اعتقادات و روحیۀ اسلامی و انقلابی آنها، خیلی توجه بشود. حقیقتاً جوانان موتور و راه‌اندازندۀ حرکت‌های بزرگ ـ هم مثبت و هم منفی ـ در جامعه هستند. اگر ما بتوانیم این مجموعۀ جوان بافرهنگ را که در نقطه‌ای به نام دانشگاه جمع شده‌اند، به‌سمت روحیۀ انقلابی و اسلامی جهت بدهیم، به نظرم می‌رسد که کشور و انقلاب، بزرگ‌ترین سود را از این بابت خواهد برد. ۱۳۶۸/۹/۲۱» 📚کتاب عهد مشترک/ فصل دوم، معارف، مقاصد و توقعات انقلاب اسلامی ایران/ ۹. جهاد علمی، رشد آگاهی @sahba_nashr

🔸 «مسئلۀ فرهنگ و مسئلۀ صف‌آرایی فرهنگی درمقابل دشمن را جدی بگیرید. این وظیفۀ ماست. این، آن چیزی است که بنده هم اگر در راه آن کشته شدم، احساس می‌کنم که در راه خدا کشته شده‌ام. هرکس در این راه کشته شود، در راه خدا کشته شده و هرکس در این راه، زحمتی متحمل شود، در راه خدا متحمل شده است. ۱۳۷۸/۹/۲۳» 📚کتاب دغدغه‌های فرهنگی/ فصل هفتم، تهدیدات و تهاجمات بیرونی @sahba_nashr