🔸 سیاست امام حسن مجتبی عیناً سیاست امیرالمؤمنین است، قدرتش هم قدرت علی است. امام حسن مجتبی فرزند جنگ است. ..از وقتی متولد شده تا هفت هشت‌سالگی، هیچ ماهی اتفاق نیفتاده که مرتب پدرش را پهلوی خودش ببیند، دائماً پدرش در جنگ‌ها بود. ما داخل آن خانه‌هایی که یک نفر مرد در آن خانه در دوران طاغوت مبارز بود، می‌بینیم بچه‌ها یک مقداری برجسته‌تر از بچه‌های معمولی درمی‌آیند. آن‌وقت پدر این خانه، علی است و مادر این خانه، زن همیشه‌درمحراب، زن همیشه‌در‌میدان، میدان جنگ و [میدان‌های] گونه‌گون جنگ. امام حسن در یک‌چنین خانه‌ای پرورش پیدا کرده؛ بچگی و شیرخوارگی و بزرگی. و پدربزرگش پیغمبر است. جای بازی و صحن خانه‌شان مسجد النبی است، محلی که پیغمبر هر چند روز یک‌بار، یک لشکر را به طرفی گسیل می‌کند و می‌فرستد. و پروردۀ جنگ و جهاد فی‌سبیل‌الله است. ۱۳۵۹/۵/۶ 📚 حلقات «انسان ۲۵۰ساله»/ حلقۀ سوم/ ۴۲. نقش امام حسن و امام حسین علیهماالسلام در مسیر زندگی انسان ۲۵۰ساله

🔹«مرحوم آقای حاج عبدالله والی یکی از آدم‌هایی است که قطعاً در تاریخ انقلاب و تاریخ کشور اسمش خواهد ماند و نامش به نیکی یاد خواهد شد. ۱۳۹۱/۳/۹» به بهانه شانزدهمین سالگرد حاج عبدالله والی 🎦 روایت قصه، از مستند حاج والی، کاری از آقای سهیل کریمی @sahba_nashr

🔸 آنچه بعد از فوت حاج عبدالله بر بشاگرد گذشته، وصف ناشدنی‌ست. قیامت واژۀ نزدیکی‌ست به حال‌وروز بشاگرد؛ زلزلۀ شکستن دل‌های لطیف و عاشق هفتادهزار بشاگردی یتیم‌شده که به هر دری می‌زدند تا باور نکنند رفتن «والی» را. - سهیل کریمی: واکنش‌های مردم خیلی عجیب بود. چنان گریه می‌کردند که گویی عزیزترین فرد زندگی‌شان را از دست داده‌اند. می‌گفتند که: صاحب ما مُرد! فرد نابینایی بود که می‌گفت حاج عبدالله چشمان من بود؛ از امروز خداوند چشمان مرا گرفت. - علی خاصی: حدوداً ده صبح بود که از بیرون صدای ناله شنیدم و آرام آرام صدای ناله بیشتر شد. رفتم بیرون. صحنه‌ای دیدم که خیلی تلخ بود. هر جا را می‌دیدی، یک نفر نشسته بود داشت گریه می‌کرد. می‌رفتی پشت دیوار، می‌دیدی یک نفر نشسته گریه می‌کند، می‌رفتی مدرسه، می‌دیدی بچه‌ها پشت در مدرسه نشسته‌اند گریه می‌کنند. اصلاً همه، همه داشتند گریه می‌کردند. اگر از بالای یک تپه نگاه می‌کردید، در بشاگرد غوغا به پا شده بود. - خانم حسینی مدیر مدرسۀ دخترانه: روز فوت حاجی از مدرسه که آمدم بیرون، نگاه کردم دیدم انگار تمام درودیوار دارند یک‌جوری گریه می‌کنند. اصلاً همه‌جا را غم گرفته بود. آنهایی که روز رحلت امام بشاگرد بودند، بعداً گفتند ما یاد روز رحلت امام افتادیم. آن روز که امام رفت، همه احساس می‌کردند که بی‌کس شدند، کسی را ندارند؛ فوت حاجی هم همین‌طور بود. بچه‌ها داشتند گریه می‌کردند؛ همین‌جور غش می‌کردند. من جرأت نمی‌کردم بیرون برم. مانده بودم که چطوری با این قضیه برخورد بکنم. یکی می‌خواست که به خود من تسکین بدهد. اصلاً توی مدرسه کلا یک حال و هوایی بود. بعد هم بچه‌ها تا یک هفته، و بیشتر، اصلاً با درس و مشق کاری نداشتند. گاهی وقت‌ها می‌گفتیم از اداره شاید بیایند ایراد بگیرند: برای چی مدرسه تعطیله. هیچ‌کس حال خودش را نداشت. 📚 از جلد دوم کتاب «تا خمینی‌شهر»، که ان‌شاءالله به‌زودی منتشر و تقدیم حضور شما مخاطبان عزیز خواهد شد.. @sahba_nashr

🔰همراه شما در نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم هستیم. 📆 زمان برگزاری: یازدهم تا بیستم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ 🌍 با مراجعه به نشانی: www.iqfa.ir می‌توانید با واردکردن نام کتاب مدنظرتان، آن را خریداری کنید. 🎁 ۲۰درصد تخفیف به همراه ارسال رایگان @sahba_nashr

🌙 برتر از هزار ماه (قسمت اول) 📚 کتاب استغفار و توبه/ گفتار چهارم؛ شب قدر، فرصت استغفار @sahba_nashr

🌙 برتر از هزار ماه (قسمت دوم) 📚 کتاب استغفار و توبه/ گفتار پنجم؛ شب قدر، فرصت استغفار @sahba_nashr

🔸 در روزی که امیرمؤمنان به شهادت رسید و مردم با امام حسن‌علیه‌السلام بیعت کردند به خلافت، امام مجتبی در حضور مردم بر منبر برآمد و چند جمله در باب امیرالمؤمنین به‌اختصار سخن گفت: «لَقَد قُبِضَ فی هَذِهِ اللَّیلَةِ رَجُلٌ لا یَسبِقهُ الاَوَّلونَ بِعَمَلٍ وَ لا یُدرِکُهُ الآخَرونَ» یعنی ای مردم، خدا دیشب کسی را به جوار خود پذیرفت که نه گذشتگان و نه مردم آینده، از حیث عمل و تلاش و کار برای خدا، به پایۀ او نرسیده‌اند و نخواهند رسید. «وَ قَد کانَ رَسولُ‌اللهِ صَلَّی‌اللهُ‌عَلَیهِ‌وَسَلَّمَ یُعطیهِ رایَتَهُ فَیُقاتِلُ وَ جِبریلُ عَن یَمینِهِ وَ میکائیلُ عَن یَسارِهِ فَما یَرجِعُ حَتَّی یَفتَحَ اللهُ عَلَیهِ» پیامبر پرچم جهاد را به علی می‌سپرد و علی به صحنۀ جنگ می‌رفت، جبرئیل امین در جانب راست او و میکائیل در سمت چپ او بودند و او می‌جنگید. و از میدان برنمی‌گشت، مگر آن‌وقتی‌که فتح کرده بود و دشمن را سرکوب کرده بود. «وَ ما تَرَکَ عَلَی اَهلِ الاَرضِ صَفراءَ وَ لا بَیضاءَ اِلّا سَبعَ مِائَةِ دِرهَمٍ فَضَلَت مِن عَطایاهُ اَرادَ اَن یَبتاعَ بِها خادِمًا لِاَهلِهِ» مردی که در هنگام ترک این دنیا، درحالی‌که خلیفه بود ـ یعنی حاکم مطلق کشورهای اسلامی بود ـ از مال دنیا، از این‌همه زر و سیمی که در آفاق کشورهای اسلامی بود و او می‌توانست در آنها تصرف بکند، فقط هفتصد درهم باقی گذاشت؛ آن را هم جمع نکرده بود تا برای او بماند، می‌خواست برای خانوادۀ خود، خادمی، خدمتکاری فراهم کند، پولش را نداشت، باید تدریجاً جمع می‌کرد، و جمع کرده بود، شده بود هفتصد درهم... این تعریف امام حسن از امیرالمؤمنین است. ۱۳۵۹/۰۳/۰۹» 📚حلقات «انسان ۲۵۰ساله»/ حلقۀ سوم/ ۳۵. اولین کلام امام حسن علیه‌السلام @sahba_nashr

🌙 برتر از هزار ماه (قسمت سوم) 📚 کتاب استغفار و توبه/ گفتار چهارم؛ شب قدر، فرصت استغفار @sahba_nashr

🌙 شب قدر، فرصتی است برای طلب مغفرت، برای عذرخواهی. ۱۳۷۶/۱۰/۲۶ 📚 کتاب استغفار و توبه/ گفتار چهارم؛ شب قدر، فرصت استغفار @sahba_nashr

🔸 حضرت حق به پيغمبر و عزيز و حبيب خودش كه برترين انسان‌ها در طول تاريخ، از اولين و آخرين بود، خطاب فرمود كه نماز شب را بخوان، نيمه‌شب برخيز، ارتباط و اتصال خود را مستحكم كن؛ چون كار سنگينى در پيش دارى. «اِنّا سَنُلقی عَلَیکَ قَولًا ثَقیلاً» تحمل اين بار، سخت است. آنان‌كه در وسط اين راهِ پر دشمن و شيطان، لرزيدند، لغزيدند، منصرف شدند، به دشمن پيوستند، يا به آفات ديگر مبتلا شدند، اينجاى كارشان ـ یعنی معنويت ـ عيب داشته است. ۱۳۷۴/۹/۱۶ 📚 گفتار نمازشب @sahba_nashr