◾️ امام سجاد بدون هیچ ملاحظه‌ای و بدون هیچ واهمه‌ای، تمام آنچه را که مردم باید از حادثۀ عاشورا بدانند، بیان کرد، نه تقیّه کرد و نه ترس از کشته‌شدن را در خود راه داد؛ و با این کار: 🔸 هم تاریخ را تثبیت کرد، گفت و آن گفته در تاریخ ماند و عاشورا با خط محونشدنی در لوحۀ تاریخ تثبیت شد و ثابت ماند؛ 🔸 هم دشمن را که سرشار از غرور پیروزی بود، دچار ضعف روحیه کرد و شکست سیاسی و روانی بر دشمن وارد کرد؛ 🔸 و هم روحیۀ یاران و نزدیکان، و به‌خصوص اسرایی را که همراه خودِ آن حضرت بودند تقویت کرد. ۱۳۶۵/۷/۴ 📚حلقات «انسان ۲۵۰ساله»/ حلقۀ سوم/ فصل چهارم @sahba_nashr

❓ ممکن است فکر کنید که خب، چطور خدا یاور مؤمنین است؟ ❓ پس چرا در کربلا و در واقعۀ زیدبن‌علی و در جاهای دیگر، نصرتشان نداد؟ ❓ چرا یاری‌شان نکرد، اگر خدا با آنها بود؟ 👈 این اشتباه از آنجا ناشی می‌شود که ما خیال کنیم یاری‌شدنِ یک جبهه، فقط به این است که سرهای دشمنانشان از بدن‌ها بیفتد. ❌ و این اشتباه است. یاری‌شدنِ یک جبهه به پایدارماندن آن جبهه است. آن جبهه باید بماند؛ ولو افرادش بروند، افراد دیگری بیایند. آن جبهه‌ای که مدعی‌ست، آن جبهه‌ای که می‌خواهد پیش برود، آن جبهه‌ای که می‌خواهد دنیا را تصرف بکند، پایدارماندن آن جبهه به پایدارماندن فکر اوست. خیلی کسانی بودند که صاحبان فکری بودند؛ خودشان مُردند و رفتند. 🩸 ..حتی گاهی برای اینکه فکر بماند، امضا می‌کنند این فکر را و منشوری را که فکر در آن هست؛ با چه؟ با آن رنگ ثابت، با آن رنگ زائل‌نشدنی، و آن خون است. با خونشان امضا می‌کنند، مثل حسین‌بن‌علی‌صلوات‌الله‌وسلامه‌علیه، با خونشان امضا می‌کنند. امضا می‌کنند تا این از بین نرود. ✍️ و این مطلب را امروز در این دنیای جدید، در این فرهنگ‌های نو، خوب فهمیده‌اند، خوب درک کرده‌اند و رسیده‌اند. می‌گویند پای هر فکری که امضای خون بود، آن فکر می‌ماند. هر فکری که امضای خون پایش بود، آن خواهد ماند در تاریخ. و لذا ببینید که همۀ افکاری که در تاریخ باقی مانده، دارای طرف‌دار بوده، آنهایی هستند که قربانی برایش داده شده، و حسین‌بن‌علی‌ با این حساب فاتح است. ۱۳۵۲/۱۱/۱۱ 📚 گفتار ترجمۀ تفصیلی آیة الکرسی @sahba_nashr

🍃 برگی از تاریخ 📸 سخنرانی آیت‌الله خامنه‌ای،‌ درتاریخ ۶۲/۶/۸؛ به مناسبتِ سالروز انفجار دفتر نخست‌وزیری و شهادت شهیدان رجایی و باهنر 📆 شهریورماه ۱۳۶۲ @sahba_nashr

🔰 در یک روایت که مربوط به بعد از کشته‌شدن زید است، امام صادق علیه‌السلام فرمودند که: «رَحِمَ اللهُ عَمّی زَیداً» خدا عموی من زید را رحمت کند، «اِنَّ عَمّی کانَ رَجُلاً لِدُنیانا وَ آخِرَتِنا» او بود که هم برای دین ما و هم برای دنیای ما نافع بود. 💠 برای دین ما نافع بود، به این معنی که دین را ترویج می‌کرد، قرآن را زنده می‌کرد، دشمنان قرآن را از بین می‌برد؛ این نفع او است برای دین. 💠 برای دنیای امام صادق علیه‌السلام هم زید نافع است، برای خاطر اینکه وضع گروه امام صادق علیه‌السلام در زمان خلفای بنی‌امیه وضع خفقان است، وضع فشار است، دائماً در محدودیت هستند، دائماً اصحابش در خطر کشته‌شدن و اعدامند؛ و زید علیه‌السلام که قیام کرد، قیام زید برای دنیای امام صادق علیه‌السلام هم بهتر بود. ✨ یک‌چنین تعبیرات جالبی از امام صادق صلوات‌الله‌علیه نسبت به زید آمده. 📆 به مناسبت سالروز شهادت حضرت زید فرزند امام سجاد علیه‌السلام در قیام علیه دولت بنی‌امیه (۱۲۲ ق) 📚 حلقۀ سوم انسان ۲۵۰ ساله/ فصل چهارم، دوران چهارم امامت/ امامزادگان انقلابی و امامزادگان غیر انقلابی @sahba_nashr

🔸در کتاب کافی از امام باقر علیه‌السلام روایت شده است: هیچ چیزی فسادآورتر از گناه برای قلب نیست. همانا قلب در معرض گناه واقع می‌شود و از آن جدا نمی‌شود تا اینکه گناه بر آن غلبه کند، آنگاه بالا و پایینش جابه‌جا خواهد شد. 🥀 هیچ‌چیزی قلب انسان را مثل خطا و گناه فاسد نمی‌کند. خصوصیت گناه این است. چیزی که در مورد گناهان، ما غالباً از آن غفلت داریم، همین تأثیری است که گناه بر روی دل انسان می‌گذارد: ⛔ دل انسان را تاریک می‌کند، ⛔ غفلت را بر دل حاکم می‌کند، ⛔ به‌تدریج دل انسان و باطن انسان و روح انسان از فضای معنوی دور می‌شود؛ مشکل گناه این است! ⚠️ اگر فرض می‌کردیم این‌طور بود که گناه فقط عِقاب اخروی داشت، یک حرکتی انجام دادید، صدتا شلاق مثلاً در مقابلش بخورید، اما تأثیری در باطن انسان و روح و قلب انسان و نیّت انسان نمی‌گذاشت، خیلی کارش آسان‌تر بود؛ چون بالاخره راه توبه باز بود، انسان توبه می‌کرد؛ حرکت زشتی انجام داده بود، بعد راه را راحت عوض می‌کرد، می‌رفت حرکت خوب انجام می‌داد. مشکل گناه این است که مانع از همین برگشت، از همین توبه، مانع از اینها می‌شود؛ دل را خراب می‌کند، قلب را خراب می‌کند. گناه خاصیتش این است. ما نباید از این غفلت کنیم. ۱۳۸۸/۱۰/۲۸ 📚 کتاب چهل حدیث از امامین صادقین/ حدیث نهم @sahba_nashr

🔰 معرفی کتاب «عموی چشم‌انتظارت» در خبرگزاری رسا کتاب «عموی چشم‌انتظارت»، بیانِ چند روایت از دوران اسارت آزادگان و نامه‌نگاری آنها با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای است. روایت‌های کتاب از ماجرای اعزام آزادگان به جبهه آغاز می‌شود، به نحوۀ اسیرشدن، و شرایط اسارت می‌پردازد و تا زمان آزادی ادامه پیدا می‌کند. وجه‌اشتراک روایت‌های کتاب، نامه‌نگاری اسرا، با حضرت آقا هست.. 🔗 جهت مطالعه متن کامل خبر، می‌توانید به نشانی زیر مراجعه نمایید: https://b2n.ir/p10069 @sahba_nashr

🎞 انتشار بخش‌هایی از کتاب «از هراره تا تهران»؛ به مناسبت سالروز ایام سفر حضرت آقا به هراره و شرکت در کنفرانس سران عدم تعهد @sahba_nashr

🎞 انتشار بخش‌هایی از کتاب «از هراره تا تهران»؛ به مناسبت سالروز ایام سفر حضرت آقا به هراره و شرکت در کنفرانس سران عدم تعهد @sahba_nashr

📚 انتشار بخش‌هایی از کتاب «از هراره تا تهران»؛ به مناسبت ایام سالروز سفر حضرت آقا به هراره و شرکت در کنفرانس سران عدم تعهد 📝 قسمت اول: صبح دوشنبه، ۱۰ شهریور ۱۳۶۵، بنزِ ۱۹۰ تشریفات مقابل ویلا توقف می‌کند تا آقای خامنه‌ای را به سالن برگزاری هشتمین اجلاس سران عدم تعهد برساند. یکی از مأموران که زودتر از بقیه به خود آمده است، با دست به پهلوی راننده می‌زند و او تازه متوجه می‌شود که آقای خامنه‌ای به او سلام کرده‌اند و او جواب نداده است. سریع کلاهش را برمی‌دارد، سرش را خم می‌کند و بعد در عقب را باز می‌کند تا سوار شوند. قدِ بلند، چهرۀ مصمم، گام‌های سریع، لباس روحانیت، عمامۀ مشکی و دست مجروح؛ نگاه راننده و مأموران تشریفات را برای لحظاتی متوقف می‌کند. اتفاقی که معمولاً در اولین ملاقاتِ از نزدیک با ایشان، برای افراد مختلف پیش می‌آید.. @sahba_nashr

📝 قسمت دوم: هیچ نمی‌شود گفت که ورود آقای خامنه‌ای به سالن اجلاس، چقدر باشکوه است. صدای تشویق قطع نمی‌شود. آقای خامنه‌ای هم با اشارۀ سر یا دست به سران و مقامات احترام می‌گذارند. مثلِ این استقبال گرم، از موگابۀ میزبان، «کاسترو» از کوبا، «اورتگا» از نیکاراگوئه، و «سام نجوما» رهبر مبارزات نامیبیا علیه آفریقای جنوبی هم انجام می‌شود. یکی از مأموران تشریفات تعارف می‌کند تا ایشان روی صندلی خودشان، در ابتدایِ ردیف سوم بنشینند. آقای خامنه‌ای روی صندلی خود نشسته‌اند که سروصداهایی از عقب می‌شنوند. مردی با صدای بلند، عربی صحبت می‌کند و هر لحظه به ایشان نزدیک‌تر می‌شود. آقای خامنه‌ای صاحب صدا را می‌شناسند، اما برنمی‌گردند تا او را ببینند. عرفات می‌خواهد رابطه‌اش را با ایران گرم نشان دهد و یک روبوسیِ صمیمی و برادرانه انجام دهد، اما طرف مقابلش حتی یک دست‌دادن رسمی را هم از او دریغ می‌کند. یاسر عرفات دلیل این برخورد را خوب می‌داند.. @sahba_nashr

📝 قسمت سوم: در افتتاحیۀ اجلاس‌های سران، بعد از سخنرانیِ رئیس، پنج نفر به نمایندگی از چهار قارۀ آفریقا، آسیا، اروپا، آمریکا، و نهضت‌های آزادی‌بخش، ریاست جنبش را به کشور میزبان تبریک بگویند. نمایندگیِ قارۀ آسیا را به ایران واگذار کرده‌اند. و این یعنی آقای خامنه‌ای به‌جز نطق اصلیِ خودشان، در این فرصت هم سخنرانی می‌کنند. بعد از «دنیس ساسونگسو» رئیس‌جمهور کنگو و رئیس سازمان وحدت آفریقا، نوبت نمایندۀ آسیاست. موگابه از «پرزیدنت‌خامنه‌ای» دعوت می‌کند تا به نمایندگی از کشورهای آسیایی پشت تریبون بیایند و صحبت کنند: «بسم ‌الله ‌الرحمن ‌الرحیم..» با این کلمه، جلسه، تازه از نگاه الهی آغاز می‌شود. بسم‌الله را که می‌گویند، چیزی در عمق دلِ حاضران، به‌خصوص مسلمان‌ها می‌لرزد.. @sahba_nashr

📝 قسمت چهارم: منظرۀ شکوهمندی است که از هر قاره‌ای، کسی بیاید و از عدم وابستگی و دفاع از حق و استقلال ملت‌ها و مبارزه با ظلم و نژادپرستی حرف بزند. اگر این حرف‌ها در رفتارها و سیاست‌ها هم نمود کامل پیدا بکند، اوضاع جهان طور دیگری می‌شود. *ادامه دارد.. @sahba_nashr