✳️ ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار نکته‌ ای روح فزا از دهن دوست بگو نامه‌ای خوش خبر از عالم اسرار بیار تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام شمه‌ای از نفحات نفس یار بیار به وفای تو که خاک ره آن یار عزیز بی غباری که پدید آید از اغیار بیار گردی از رهگذر دوست به کوری رقیب بهر آسایش این دیده خونبار بیار خامی و ساده دلی شیوه جانبازان نیست خبری از بر آن دلبر عیار بیار شکر آن را که تو در عشرتی ای مرغ چمن به اسیران قفس مژده گلزار بیار کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست عشوه‌ای زان لب شیرین شکربار بیار روزگاریست که دل چهره مقصود ندید ساقیا آن قدح آینه کردار بیار دلق #حافظ به چه ارزد به می‌اش رنگین کن وان گهش مست و خراب از سر بازار بیار 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_249 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ حکایت #یافتن_پادشاه_پرنده_باز را در خانۀ پیرزنی فرتوت (این قسمت به علت طولانی بودن در چند بخش تنظیم گردیده و بمرور می آید) بخش آخر 🌺 گر بگویی شکر این رستن بگو کز بت باطن همت برهاند او مر سرت را چون رهانید از بتان هم بدان قوت تو دل را وا رهان سر ز شکر دین از آن برتافتی کز پدر میراث مفتش یافتی مرد میراثی چه داند قدر مال رستمی جان کند و مجان یافت زال چون بگریانم بجوشد رحمتم آن خروشنده بنوشد نعمتم گر نخواهم داد خود ننمایمش چونش کردم بسته دل بگشایمش رحمتم موقوف آن خوش گریه‌هاست چون گریست از بحر رحمت موج خاست #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_10 قسمت 7 برنامه ی #مثنوی_خوانی #مولوی - #مثنوی_معنوی 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔴 گر بگویی شکر این رستن بگو کز بت باطن همت برهاند او ⏹ معنای لغات وارستن: رها شدن، نجات یافتن. وارستن سر: کنایه از سجده نکردن، نپرستیدن. رهاندن: نجات دادن، خلاص کردن. میراثى: میراث خور، که میراثى از پدر یا خویشاوند یافته است. 👈 مولانا می‏گوید: با تلاش‌های پی ‌گیرانهْ انبیا، سرِ تو از سجدهْ بت ‌پرستی نجات پیدا کرد تا حقی که پیامبر برگردن همهْ امت‏ها دارد دریابی و آن را نیک بشناسی. لکن در این‌جا سخن از بتِ دیگری است که پرستش او از همهْ بت پرستی‌ها بدتر است و آن، بت نفس یا بت باطن شماست. پس دل را از رفتن در پی خواهش ‌های نفس آزاد کن. مولانا می‏گوید: تو بدان سبب از سپاس ‌گزاری دین، یکتا پرستی رخ برتافته‏ ای که دین را از پدرانت مفت و مجانی به دست آورده ‌ای. به‌ راستی داشتن دین شکرگزاری دارد اما چون مانند میراث از پدر به ما رسیده قدر آن را نمی‏دانیم و ارزشی برایمان ندارد. مثل جان‌ فشانی رستم در راه افتخار و شرف که زال آن را مفت ‌و‌مجانی به ارث برد. باز مولانا از طرف خدا چنین سخن می‏گوید: وقتی پروردگار بنده ‏ای را بستهْ عشق خود کند در دل او روزنهْ #معرفت می‏گشاید و این #گریه و زاری‌ های ما و چشم ‌تر ‏#سالک ، نشانهْ عنایت خاص و رحمت ویژه الهی است که حکایت از به ‌جوش آمدن دریای رحمت حق است. اگر خدا نخواهد که رحمتش شامل حال کسی شود او را نمی‏‏ گریاند. رحمت خدا بستگی به گریه‏ های خوب و لطیفی دارد که از ژرفای دل برآید. هرگاه بنده‏ ای از سرِ اخلاص بگرید، از دریای الهی امواجی بر می‏خیزد . اى خنک چشمى که آن گریانِ اوست وى همایون دل که آن بریانِ اوست‏ آخر هر گریه آخر خنده‏اى است مردِ آخر بین مبارک بنده‏اى است‏ هر کجا آب روان سبزه بود هر کجا اشکى روان رحمت شود #مثنوی_معنوی_39 #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_10 قسمت 7 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_197 دعای #سی_چهار 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در هنگام مبتلا دیدن کسی به #رسوایی #گناه " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_سی_چهار_1 دعای سیدالساجدین (ع ) در هنگام مبتلا دیدن کسی به #رسوایی #گناه : 🔹اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى سِتْرِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ، وَ مُعَافَاتِكَ بَعْدَ خُبْرِكَ، فَكُلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ، وَ ارْتَكَبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ، وَ تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِى فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَيْهِ🔹 🔸اى خداوند! سپاس تو را كه مى دانى و ميپوشى، و آگاهى و در ميگذرى، همه ما دست به گناهى آلوده ايم تو آشكار نكردى، و عمل زشتى مرتكب شده ايم، رسوا نساختى، تبهكارى ها در نهان انجام داده، تو آن را به كس ‍ ننمودى🔸 #سی_چهار #ستار 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_چهار_1 ✳️ گرفتار #رسوايى #گناه‏ قسمت اول 🔴پديدار شدن زشتى‏هاى انسان در ديد مردم دنيا يا در عرصه قيامت از شرم‏آورترين و تلخ‏ترين امور بشر است و عذاب وجدان و شوردلى بزرگى بر وجود آدمى وارد مى‏سازد و پيامد حادثه‏ها و سرگذشت‏هاى خطاكاران، براى اهل ايمان عبرت‏آميز است. مشاهده سرانجام شرمسارى و پرده‏درى كردار آنان از جلوه‏هاى نازيباى تاريخ بشر است؛ زيرا حوادث، جلوه‏اى از حقايق مكافات عمل و رابطه بين تكوين و تشريع است و با نافرمانى از اراده حق، قانون و نظام هستى از محور خود بيرون مى‏رود و آثار ناگوارى بر زندگى موجودات زمينى و آسمانى به جا مى‏گذارد و علاوه بر وجود انسان، حتى حيوانات و گياهان هم گرفتار نتيجه عمل برترين آفريده خداوند يعنى آدم مى‏شوند و صحنه‏هايى از قيامت كبرى را به نمايش مى‏گذارند. پيامبر عزيز اسلام صلى الله عليه و آله در وصيت خويش به ابن مسعود مى‏فرمايد: يَا ابْنَ مَسْعُودٍ! إِحْذَرْ يَوْمَاً تُنْشَرُ فِيهِ الْصَّحائِفُ وَ تَظْهَرُ فِيهِ الْفَضائِحُ؛ فَإِنَّ اللَّهَ تَعالى‏ يَقُولُ: وَ نَضَعُ الْمَوَ زِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيمَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيًا وَ إِن كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مّنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا وَ كَفَى‏ بِنَا حسِبِينَ» اى پسر مسعود! بترس از روزى كه در آن نامه‏ها گشوده مى‏شود و رسوايى‏ها آشكار مى‏گردد؛ زيرا كه خداوند بلند مرتبه مى‏فرمايد: «و ترازوهاى عدالت را در روز قيامت مى‏نهيم و به هيچ كس هيچ ستمى نمى‏شود؛ و اگر [عمل خوب يا بد] هم وزن دانه خردلى باشد آن را [براى وزن كردن‏] مى‏آوريم، و كافى است كه ما حسابگر باشيم.» بيشتر گناهان همراه با لذّت و شيرينى نفس است، هر چند روح و باطن آدمى به خاطر آن شادىِ گناه و زهر كشنده فطرت و صفاى دل‏آزار مى‏بيند ولى شيفتگى به شهوات و اميال كه خوشايند هواى نفس است، ننگ زيادى در پى دارد. حضرت على عليه السلام در اين زمينه مى‏فرمايد: حَلاوَةُ الشَّهْوَةِ يُنَغِّضُها عارُ الْفَضيحَةِ. شيرينى شهوات را ننگ رسوايى تلخ مى‏كند. شخصى در نزد امام سجّاد عليه السلام از گناهان ياد كرد؛ حضرت فرمود: عَجِبْتُ لِمَنْ يَحْتِمى عَنِ الطَّعامِ لِمَضَرَّتِهِ وَ لايَحْتَمِى مِنَ الذَّنْبِ لِمَعَرَّتِهِ. در شگفتم از كسى كه از خوردن غذايى كه برايش ضرر دارد، پرهيز مى‏كند؛ اما از گناه كه مايه زيان و رسوايى است پرهيز نمى‏كند. 👈ادامه دارد .... #سی_چهار ✳️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_چهار_1 ✳️ گرفتار #رسوايى #گناه‏ قسمت دوم 🔴 گاهى شتاب انسان در ارتكاب معاصى به قدرى زياد است كه او خيال مى‏كند تنها راه نجات در اين مسير است ولى نمى‏داند كم صبرى و تقوا پيشه نكردن چه خسارت‏هايى به بار مى‏آورد. در اين باره امام صادق عليه السلام فرمود: قِلَّةُ الصَّبْر فَضيحَةٌ. ناشكيبايى، رسوايى و شرمسارى به بار مى‏آورد. خداوند عزّوجل به عُزير پيامبر عليه السلام وحى فرمود: هر گاه بلايى به تو برسد پيش بندگانم گله و شكايت مكن، همان گونه كه من‏ وقتى بدى‏ها و رسوايى‏هايت بالا مى‏آيد از تو پيش فرشتگانم شكايت نمى‏كنم. و هر روز بنده خدا با اعضاى بدن و روان خود به ويژه زبان و قلب، حق تعالى را كوچك مى‏شمارد و اگر پروردگار بخواهد كسى را رسوا كند، چه شود!! از حضرت صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: إِذا أَرادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خِزْياً أَجْرى‏ فَضيحَتَهُ عَلَى لِسانِهِ. هر گاه خداوند خوارى بنده را بخواهد؛ از راه زبانش او را رسوا مى‏كند. و نيز فرمود: ثَلاثٌ مَنِ ابْتُلِىَ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ تَمَنَّى الْمَوْتَ: فَقْرٌ مُتَتابِعٌ وَ حُرْمَةٌ فاضِحَةٌ وَ عَدُوٌّ غالِبٌ. سه چيز است كه هر كس به يكى از آنها گرفتار شود آرزوى مرگ كند؛ تنگدستى پى در پى، محروميّت رسوا و دشمن چيره شده. و نيز فرمود: كانَ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ عليه السلام يَقُولُ: لاتُبْدِيَنَّ عَنْ واضِحَةٍ وَ قَدْ عَمِلْتَ الْأَعْمالَ الفاضِحَةَ وَ لايَأْمَنِ الْبَيَاتِ مَنْ عَمِلَ السَّيِّئاتِ. مولاى مؤمنان على عليه السلام پيوسته فرمود: تو كه كارهاى رسوا كننده كرده‏اى! نيشت را به خنده باز مكن و كسى كه گناه كرده است، نبايد خود را از شبيخون خدا ايمن بداند. و نيز به پسر جندب فرمود: يا ابْنَ جُنْدَبٍ! حَقٌّ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ يَعْرِفُنا أَنْ يَعْرِضَ عَمَلَهُ فى‏ كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ عَلَى نَفْسِهِ، فَيَكُونَ مُحاسِبَ نَفْسِهِ، فَإِنْ رَأَىَ حَسَنَةً اسْتَزَادَ مِنْها وَ إِنْ رَأَىَ سَيِّئَةً اسْتَغْفَرَها مِنْها، لِئَلَّا يَخْزَى‏ يَوْمَ الْقِيامَةِ. اى پسر جندب! بر هر مسلمانى كه نسبت به ما معرفت دارد لازم است كه در هر شبانه روز عمل خود را بررسى كند و حسابرس نفس خويش باشد. اگر ديد كار خوبى انجام داده است به دنبال بيشتر از آن باشد و اگر ديد كار بدى از او سر زده، استغفار كند، تا در روز رستاخيز سرشكسته و شرمنده نشود. و نيز فرمود: مَنْ قَبِلَ النَّصِيْحَةَ أَمِنَ مِنَ الْفَضِيحَةِ. كسى كه پند و اندرز بپذيرد؛ از رسوايى در امان ماند. #سی_چهار ✳️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#داستان_دنباله_دار ⚫️ #داستان_رسول_ترک #خاطره_8 ( قسمت 1 ) جناب آقای حاج محمد سنقری می گفت: در همین بازار تهران یک آقای نوحه خوان آذری زبان داشتیم که آدمی بسیار متدین و با تقوا و از ارادتمندان به امام حسین علیه السلام بود. او یکی از نوحه خوان هایی بود که در طول عمرش حتی یک ریال هم در مقابل نوحه خوانی هایش از کسی پولی و چیزی نگرفته بود و این در حالی بود که او از نظر مالی نیز وضعیت چندان مطلوبی نداشت. او با کسب و کار ساده ای که در بازار داشت امرارِ معاش می کرد و واقعاً آدمی سختکوش و در عین حال بسیار قانع و شاکر بود. در یک زمانی در یکی از روزهای آخر هفته، حاج رسول برای آن نوحه خوان پیغام فرستاده بود که به او سری بزند. آن نوحه خوان نیز که به حاج رسول علاقه زیادی داشت همان روز به حجره او رفته بود. زمانی که او می خواسته است از حاج رسول خداحافظی کند می بیند که حاج رسول پاکتی در بسته و آماده را در می آورد و بدون اینکه توضیحی بدهد آن را به وی می دهد. او پاکت را می گیرد و خداحافظی می کند و بیرون می آید. هنوز بیشتر از چند متر از حجره حاج رسول دور نشده بوده که کنجکاو می شود تا هرچه زودتر از محتوای پاکت با خبر شود. وقتی که پاکت را باز می کند، با ناباوری مشاهده می کند که چندین اسکناس در داخل پاکت قرار دارد. این اولین باری بوده که حاج رسول به او پولی می داد. با اینکه از رنگ و روی اسکناس ها پیدا بوده است که پولِ کم و غیر قابل اعتنایی نباشند ولی با این حال او بسیار عصبانی و ناراحت می شود و فوری بدون اینکه پول ها را بشمارد پاکت را می بندد. آن نوحه خوان خودش می گفت: «من در همان موقع می خواستم با عجله به حجره حاج رسول برگردم و با عصبانیت و بدون هیچ ملاحظه ای به او حالی کنم وقتی که می داند من از هیچ کس پولی قبول نمی کنم حق نداشته است به من پولی بدهد، من فقط یک ارباب دارم و فقط از ناحیه ارباب و مولایم امام حسین علیه السلام کمک و رسیدگی می شوم.» 👈 ادامه دارد ... 🙏لطفا با ما خواننده ی این سلسله نوشته ها باشید 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#داستان_دنباله_دار ⚫️ #داستان_رسول_ترک #خاطره_8 ( قسمت 2 ) او می گفت: «وقتی می خواستم به سوی مغازه حاج رسول برگردم نمی دانم چه شد که ناخودآگاه فکری به ذهنم آمد و در همان لحظه نقشه ام عوض شد و تصمیم گرفتم فعلاً صبر کنم و پاکت پول را تا صبح جمعه پیش خودم نگه دارم و بعد، در روز جمعه در جلسه امام حسین علیه السلام و در وسط جمعیت این پول را به حاج رسول برگردانم تا درست و حسابی آبروی او را بریزم تا او باشد که دیگر با نوکرهای امام حسین علیه السلام چنین نکند!» آن نوحه خوان آن روز با دلخوری و ناراحتی به خانه اش رفته بود. امّا هنوز صبح جمعه فرا نرسیده بود که یک قضایای پر راز و رمزی اتفاق می افتد و همه افکار و اندیشه های او را بر هم می ریزد. متأسفانه قبل از اینکه روز جمعه فرا برسد یکی از بستگان نزدیک آن نوحه خوان که با هم در یک خانه نیز زندگی می کردند بر اثر تصادف و حادثه ای از دنیا می رود. آن نوحه خوان که در آن روزها در تنگدستی وفشار بوده است از یک طرف می بایست داغِ درگذشت آن عزیزش را تحمّل می کرد واز طرفی دیگر نیز می بایست خرج های مراسم تدفین و خاکسپاری را تأمین می کرد واز طرفی نیز چون دارای عزّت نفسی به خصوص بود برایش آسان نبود تا از کسی قرضی ویا کمکی بگیرد. او که در آن لحظه های سخت و کمرشکن به کلّی جریان پاکتی را که حاج رسول به او داده بود فراموش کرده بود به یاد آن پاکت می افتد و به ناچار به سراغ آن پاکت می رود. او اسکناس های داخل پاکت را می شمارد و با تعجب مشاهده می کند که پول بسیار قابل توجهی در داخل پاکت قرار دارد. آن نوحه خوان خودش تعریف می کرد و به من (حاج محمّد سنقری) می گفت: «حاجی! آن پولی که حاج رسول به من داده بود خیلی عجیب و اسرارآمیز بود. اول اینکه من در آن روزها هیچ پولی در بساط نداشتم و دوم اینکه آن درگذشته ما در آخرهای هفته از دنیا رفته بود و من در آن روزهای تعطیلی به این راحتیها نمی توانستم از کسی قرضی بگیرم و حتّی به دوسه نفر هم مراجعه کردم ولی موفق به گرفتن قرض نشدم، ولی عجیب تر از همه این بود که خرجِ همه مراسمهای تدفین و خاکسپاری درست به اندازه همان پولهای داخل پاکت شد و من به راحتی با همان پولی که حاج رسول بدون هیچ مقدمه ای به من داده بود توانستم آن عزیزم را به شکل آبرومندانه ای به خاک بسپارم و تازه فهمیدم که...!» 🙏لطفا با ما خواننده ی این سلسله نوشته ها باشید 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#عبرتهای_عاشورا 🏴«لایوم کیومک یا اباعبداللَّه» 🔆 «حقیقتاً آنچه که از صحنه روز عاشورا در مقابل چشم ماست، جا دارد که بگوییم در تمام حوادثی که از فجایع بشری سراغ داریم، هنوز تک و بی همتاست و نظیری ندارد. همان ‌طور که پیغمبر فرمود، امیرالمؤمنین فرمود، امام حسن فرمود - بنابر آنچه که در روایات هست - «لایوم کیومک یا اباعبداللَّه»؛ هیچ روزی مثل روز تو، مثل روز عاشورای تو، مثل کربلا و مثل حادثه تو نیست. امروز هم روز عاشوراست و بنده مایلم که چند کلمه ذکر مصیبت کنم. همه جای کربلا ذکر مصیبت است. همه حوادث عاشورا گریه‌آور و دردناک است. هر بخشی را که شما بگیرید؛ از ساعتی که وارد کربلا شد، صحبت امام حسین، حرف او، خطبه او، شعر خواندن او، خبر مرگ دادن او، صحبت کردن با خواهر، با برادران، با عزیزان، همه اینها مصیبت است، تا به شب و روز عاشورا و ظهر و عصر عاشورا برسد!» 👤 #مقام_معظم_رهبری ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_پنجم_2 👌معنای درخواست #طول_عمر #فرزند ان! 👤 استاد #اعوانی دعا #بیست_پنجم 🖋کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#منتخب #دعا_بیست_پنجم_2 🔹 إِلَهِي امْدُدْ لِي فِي أَعْمَارِهِمْ، وَ زِدْ لِي فِي آجَالِهِمْ، خدايا! عمر فرزندانم را به سود من طولاني كن، و مدّت زندگي آنها به خاطر من بيفزا، وَ رَبّ لِي صَغِيرَهُمْ، وَ قَوّ لِي ضَعِيفَهُمْ، و خردسالشان را به نفع من تربيت كن، و ناتوانشان را براي من نيرومند ساز، وَ أَصِحّ لِي أَبْدَانَهُمْ وَ أَدْيَانَهُمْ وَ أَخْلَاقَهُمْ، و بدن‏ها و آيين‏ها و اخلاقشان را برايم به سلامت دار، وَ عَافِهِمْ فِي أَنْفُسِهِمْ وَ فِي جَوَارِحِهِمْ وَ فِي كُلّ مَا عُنِيتُ بِهِ مِنْ أَمْرِهِمْ، و به آنها در جان و اعضا و هر كارشان كه به آن اهتمام دارم، سلامت همه جانبه عنايت كن، وَ أَدْرِرْ لِي وَ عَلَي يَدِي أَرْزَاقَهُمْ. و براي من و به دست من، روزي آنان را فراوان فرما. وَ اجْعَلْهُمْ أَبْرَاراً أَتْقِيَاءَ بُصَرَاءَ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ لَكَ، و آنان را نيكوكار، پرهيزكار، بصير و بينا، شنوا، و فرمانبردار خود، وَ لِأَوْلِيَائِكَ مُحِبّينَ مُنَاصِحِينَ، و نسبت به دوستانت عاشق و خيرخواه، وَ لِجَمِيعِ أَعْدَائِكَ مُعَانِدِينَ وَ مُبْغِضِينَ، آمِينَ. و در ارتباط به دشمنانت، معاند و كينه ورز قرار ده. 👌بخشی از دعای #بیست_پنجم 🖋کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_87 ◀️ اهمیت #استغفار 🔴 عَجِبْتُ لِمَنْ يَقْنَطُ، وَ مَعَهُ الِاسْتِغْفَارُ 🔴 در شگفتم از كسى كه مى تواند استغفار كند و نااميد است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ نوميدى چرا؟ 📋 امام(علیه السلام) در این گفتار حکیمانه خود راه امیدوارى را به روى همه گنهکاران گشوده است مى فرماید: «در شگفتم از کسى که نومید مى شود در حالى که #استغفار با اوست»; (عَجِبْتُ لِمَنْ یَقْنَطُ وَمَعَهُ الاِْسْتِغْفَارُ). اشاره به این که خداوند درهاى توبه و استغفار را به روى بندگانش گشوده و آنها را به رحمت خود امیدوار ساخته است و فرمود: «(قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ); اى بندگانى که راه اسراف به خود را درپیش گرفته اید و مرتکب گناهان شده اید از رحمت خداوند مأیوس نشوید، چرا که او همه گناهان (توبه کنندگان) را به یقین او آمرزنده مهربان است» «یَقْنَطُ» از ماده «قُنوط» به معناى ناامیدى است و مى دانیم یأس از رحمت خدا بالاترین گناهان است، زیرا کسى که از رحمت حق مأیوس شود از هیچ گناهى إبایى ندارد، چون مى گوید: آب از سر من گذشته و من غرق شده ام چه یک قامت چه صد قامت. نومیدى خطرناک ترین راه نفوذ شیطان در دل آدمى است که او را آلوده هر گونه گناه مى کند، لذا در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم که لقمان به فرزندش چنین مى گفت: «خَفِ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ خِیفَةً لَوْ جِئْتَهُ بِبِرِّ الثَّقَلَیْنِ لَعَذَّبَکَ وَارْجُ اللَّهَ رَجَاءً لَوْ جِئْتَهُ بِذُنُوبِ الثَّقَلَیْنِ لَرَحِمَک; از خداوند آن گونه بترس که اگر تمام عبادات و اعمال نیک جن و انس را انجام داده باشى امکان دارد به سبب لغزشى تو را مجازات کند و آن قدر به رحمت خدا امیدوار باشد که اگر تمام گناه جن و انس را کرده باشى امکان دارد تو را (به موجب توبه واستغفار و امر خیرى) رحمت کند». قرآن مجید نیز با صراحت مى گوید: «(إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُونَ); از رحمت خدا تنها کافران مأیوس مى شوند». شایان توجه است که ابن ابى الحدید در شرح این کلام سخنى با نظر موافق از ربیع بن خثعم نقل مى کند که بسیار نادرست به نظر مى رسد و آن اینکه او مى گفت: هیچ کس نگوید: «أسْتَغْفِرُ اللّهِ وَ أتُوبُ إلَیْهِ» چرا که ممکن است دروغ و گناه باشد اگر به آن عمل نکند، و به جاى آن بگوید: «اللّهُمَّ اغْفِرْ لى وَتُبْ عَلَىَّ» (خدایا مرا ببخش و به سوى من باز گرد (و رحمت خود را فرو فرست). این سخن با تعبیرات زیادى که به عنوان استغفار در دعاها وارد شده سازگار نیست. اضافه بر این در قرآن امر به استغفار شده از جمله در داستان نوح مى خوانیم: (اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفّاراً )و در آیات متعدد دیگرى نیز همین تعبیر دیده مى شود. گویى ربیع بن خثعم آشنایى چندانى با این آیات قرآنى نداشته است. افزون بر این، اگر انسان واقعاً به سوى خدا باز نگردد و از او طلب غفران نکند چگونه ممکن است خداوند به سوى او برگردد و او را مشمول رحمت کند؟ آیا مى توان گفت: خدایا! ما گناه را ادامه مى دهیم اما تو ما را ببخش! ما از تو دور مى شویم ولى تو به ما نزدیک شو؟! چه گفتار بى اساسى! کوتاه سخن اینکه هیچ گونه تفاوتى میان «أسْتَغْفِرُ اللّه» و «أللّهُمَّ اغْفِر لى» نیست. #نهج_البلاغه_حكمت_87 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ مرحوم آيت اللّه #مرعشى نجفى ره در #وصيتنامه اش : 🌹«سجّاده اى كه 70 سال بر روى آن #نماز_شب به جا آورده‌ام، و تسبيحى از #تربت امام حسين عليه السلام كه با آن در #سحر ها به عدد دانه‌هايش #استغفار كرده‌ام با من دفن شود.» ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2