eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5.1هزار دنبال‌کننده
16.8هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺 اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ القَدْرِ وصَیّرْ أموری فیهِ من العُسْرِ الى الیُسْرِ واقْبَلْ مَعاذیری وحُطّ عنّی الذّنب والوِزْرِ یا رؤوفاً بِعبادِهِ الصّالِحین. خدایا روزى كن مرا در آن فضیلت را وبگردان در آن كارهاى مرا از سختى به آسانى وبپذیر عذرهایم وبریز از من گناه وبارگران را اى مهربان به بندگان شایسته خویش. 👈 شرح صوتی دعا در لینک زیر http://alumni.miu.ac.ir/index.aspx?siteid=2&pageid=30651 http://www.aviny.com/Voice/ramazan/sharh_doa_ruzane/mojtahedi.aspx 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
👈 قرآن بصورت (تندخوانی) https://qurantv.ir/qariinfo/6827 👈 از صفحه 339 تا صفحه 344 http://moshaf.org/files/other/document/Sahifeh%20Sajjadiyeh.pdf 👈 مقید باشیم به توفیق الهی و با استمداد از آقا امام سجاد علیه السلام روزانه برنامه ی تعیین شده را با هم قرائت کنیم 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
Sahifeh Sajjadiyeh-bonyana.com.pdf
2.95M
🌙 لطفا کتاب صحیفه سجادیه - از صفحه 339 تا صفحه 344 مطالعه شود
👈ادامه ی مطلب قبل 👇 https://eitaa.com/sahife2/41381 4 ⏺ امير المؤمنين عليه السلام نيز نه تنها به كفّار، بلكه به تمامى اقشار جامعه اعم از مؤمن و كافر هشدار مى‏دهد كه مواظب عذاب استدراجى خداوند باشند، مبادا مهلت دادن و تأخير در عذاب باعث بيشتر شدن غفلت انسانى از توبه و بازگشت شود. امام على عليه السلام در نهج البلاغه مى‏فرمايد: انَّهُ مَنْ وُسِّعَ عَلَيْهِ فى‏ ذاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَذلِكَ اسْتِدْراجاً فَقَدْ امِنَ مَخُوفاً. چرا كه به هر كس نعمت وسيع بخشيده شود و آن را مقدمه كيفر تدريجى به حساب نياورد از برنامه ترسناكى، خود را ايمن دانسته. امام صادق عليه السلام در تفسير آيه: وَالَّذِينَ كَذَّبُواْ بَايتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُم مّنْ حَيْثُ لَايَعْلَمُونَ» و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، به تدريج ازجايى كه نمى‏دانند [به‏ ورطه سقوط و هلاكت مى‏كشانيم تا عاقبت به عذاب دنيا و آخرت دچار شوند.] مى‏فرمايد: هُوَ الْعَبْدُ يَذْنِبُ الذَّنْبَ فَتُجَدَّدَ لَهُ النِّعْمَةُ مَعَهُ تُلْهيه تِلْكَ النِّعْمَةُ عَنِ الْاسْتِغْفارِ مِنْ ذلِكَ الذَّنْبِ. بنده گنهكارى است كه پس از انجام گناه، خداوند اورا مشمول نعمتى قرار مى‏دهد، ولى او نعمت را به حساب خوبى خودش گذاشته و از استغفار در برابر گناه غافلش مى‏سازد. و نيز در روايتى ديگر مى‏فرمايد: انَّ اللَّهَ اذا ارادَ بِعَبْدٍ خَيْراً فَاذْنَبَ ذَنْباً اتْبَعَهُ بِنِقْمَتِهِ وَ يُذَكِّرَهُ الْاسْتِغْفارَ وَ اذا اراد بِعَبْدٍ شَرَّاً فَاذْنَبَ ذَنْباً أَتْبَعَهُ بِنِعْمَةٍ لِيُنْسِيَهُ الْاسْتِغْفارَ وَ يَتَمادى‏ بِها. هر گاه خداوند خير بنده‏اى را بخواهد، به هنگامى كه گناهى انجام مى‏دهد او را گوشمالى مى‏دهد تا به ياد توبه بيفتد و هنگامى كه شرّ بنده‏اى را (بر اثر اعمالش) بخواهد، موقعى كه گناهى مى‏كند نعمتى به او مى‏بخشد تا استغفار را فراموش نمايد و به آن ادامه دهد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 12 ، ص: 43 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
بند 24 تا 25 (بند آخر) «24» وَ قَدْ قَصَّرَ بِيَ السُّكُوتُ عَنْ تَحْمِيدِكَ وَ فَهَّهَنِيَ الْإِمْسَاكُ عَنْ تَمْجِيدِكَ وَ قُصَارَايَ الْإِقْرَارُ بِالْحُسُورِ لَا رَغْبَةً- يَا إِلَهِي- بَلْ عَجْزاً «25» فَهَا أَنَا ذَا أَؤُمُّكَ بِالْوِفَادَةِ وَ أَسْأَلُكَ حُسْنَ الرِّفَادَةِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اسْمَعْ نَجْوَايَ وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي وَ لَا تَخْتِمْ يَوْمِي بِخَيْبَتِي وَ لَا تَجْبَهْنِي بِالرَّدِّ فِي مَسْأَلَتِي وَ أَكْرِمْ مِنْ عِنْدِكَ مُنْصَرَفِي وَ إِلَيْكَ مُنْقَلَبِي إِنَّكَ غَيْرُ ضَائِقٍ بِمَا تُرِيدُ وَ لَا عَاجِزٍ عَمَّا تُسْأَلُ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ. اكنون نبود زبان سخن، مرا از سپاسگزاريت ناتوان ساخته و خوددارى از بزرگداشتت، مرا عاجز و ناتوان كرده، و نهايت قدرتم اين است كه به درماندگى از سپاست اقرار كنم. اى خداى من! اين درماندگى از سپاس نه از بى‏رغبتى؛ بلكه از ناتوانى من است. اينك منم كه آمدن به درگاه تو را قصد مى‏كنم، و از حضرتت توقع پذيرايى نيك دارم. پس بر محمد و آلش درود فرست، و رازم را بشنو، و دعايم را مستجاب كن، و روزم را به نوميدى ختم مفرما، و نسبت به گداييم، دست ردّ به سينه‏ام نزن، و رفتنم را از نزدت، و بازگشتم را به سويت گرامى دار؛ زيرا هر چه را اراده كنى، از انجامش دچار سختى نمى‏شوى، و در برآوردن آن‏چه از تو خواسته شود، عاجز نمى‏باشى، و تو بر هر كارى توانايى، و حول و قوّه‏اى نيست‏ جز به خداى بلند مرتبه بزرگ. دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ⏺ درماندگى انسان در سپاس از خداوند براى به جا آوردن حق شكر، ابتدا بايد نعمت را شناخت و دانست كه خداوند چه نعمت‏هايى به انسان ارزانى داشته است؛ سپس بايد ببيند آيا شكر نعمت را مى‏تواند به جا آورد يا نه. با كمى دقّت و مطالعه و نگاه انسان به خود و ديگر مخلوقات مى‏بيند كه بازگو كردن و برشمردن همه نعمت‏ها از عهده ما خارج است و ما نمى‏توانيم با عقل ناقص و قاصر بشرى، نعمت‏هاى الهى را برشمريم، چه رسد به اين كه بخواهيم در صدد شكر آن برآييم. ملا احمد نراقى در تفسير حقيقت نعمت مى‏نويسد: « نعمت بر دو نوع است: اوّل: آنچه لِذاتِه مطلوب است نه به جهت تحصيل خير ديگر، يعنى غرض از آن وصول به مطلوبى ديگر نيست و اين نوع مخصوص به لذّات عالم آخرت است، يعنى مشاهده جمال الهى و سعادت لقاى او و ساير لذّات بهشت از بقايى كه فنا ندارد و شادى كه غم با او نيست و علمى كه جهل پيرامون آن نمى‏گردد و غنايى كه فقر از پى ندارد و غير اينها، از آنچه هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده، و به هيچ خاطرى خطور نكرده، و اين نوع، نعمت حقيقى و لذّت واقعى است و از اين جهت پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: لا عَيْش الَّا عَيْشَ الْآخِرَة. عيشى نيست مگر عيش آخرت. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 12 ، ص: 50 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
2 ⏺ دوّم: آن كه وسيله خير و لذّتى ديگر مى‏شود، خواه به خودى خود هم مطلوب باشد يا نه و آن بر چهار قسم است: قسم اول: اخلاق فاضله و صفات حسنه كه جامع همه چهار صفت است. صفت علم و عفّت و شجاعت و عدالت كه اين‏ها علاوه بر اين كه خود موجب لذّت و بهجت‏اند، وسيله رسيدن به لذّات حقيقيّه اخرويّه نيز هستند و خود اين اخلاق و صفات لذيذند در دنيا و آخرت و نافعند در هر دو عالم و باعث راحتند در هر دو سراى و مستحسن‏اند در جميع احوال و اين قسم از نعمت، نعمت است در دنيا و آخرت. قسم دوم: فضايلى كه متعلّق به بدن انسان است و آن چهار چيز است. صحّت و قوّت و طول عمر و جمال يعنى خالى بودن از نقص و زيادتى و عيب و استقامت و تناسب اعضا. قسم سوم: نعمت‏هاى دنيويّه خارج از بدن انسان كه عبارت است از مال و جاه، اهل و قبيله. قسم چهارم: اسبابى كه فى الجمله مناسبتى با اخلاق حسنه و فضايل ربانيّه دارد كه هدايت از جانب خداوند و رشد او و تأييد او باشد. آرى، نعمت‏هاى خداوند خارج از احصا و شمارش است و عقول بشر قاصر از شمردن است چه رسد به شكرگزارى از آن نعمت‏ها. از دست و زبان كه برآيد كز عهده شكرش به درآيد بنده همان به كه ز تقصير خويش عذر به درگاه خداى آورد ورنه سزاوار خداونديش كس نتواند كه به جاى آورد ( شيرازى) البته بايد توجّه داشت كه اگر چه خداوند ما را امر به شكرگزارى از نعمت‏ها نموده و مى‏فرمايد: اعْمَلُواْ ءَالَ دَاوُدَ شُكْرًا وَ قَلِيلٌ مّنْ عِبَادِىَ الشَّكُورُ اى خاندان داود! به خاطر سپاس گزارى [به فرمان‏ها حق‏] عمل كنيد؛ و از بندگانم اندكى سپاس گزارند. ولى در عين حال بايد بدانيم كه خداوند نيازى به شكر ما ندارد و دستور به شكر، خود نعمت ديگرى است بر ما و توفيق شكرگزارى پيدا كردن خود موجب شكر ديگرى مى‏شود، از اين رو مجالى براى اداى حق شكرگزارى نمى‏ماند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 12 ، ص: 50 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏 خدایا من از هایت عاجزم 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
انس با صحیفه سجادیه
انشا الله فردا قسمت پایانی ادامه ی شرح این بند از دعا بارگذاری و دعای 46 هم به پایان میرسد ....