🌹 یک توصیه به #نماز_شب و #مناجات در دل سحر با حضرت دوست: 👈 شبی رو بحق آر ای جان مخسب بنال از غم درد پنهان مخسب ترا چارهٔ باید از بهر درد بسوز شبش ساز درمان مخسب بیک شب اگر چاره شد خواب کن وگرنه شبی دیگر ای جان مخسب کجا یک شب و ده شب این میشود بمان خواب راحت بدو نان مخسب نخسبی بسی شب ز درد تنت اگر جان زتن به بود هان مخسب بخسب از نفهمیدهٔ درد جان و گرنه بجای عزیزان مخسب چو خواب آیدت سربزانو بنه ببستر میفت و بسامان مخسب سحر گه خروسان خروشان شوند تو هم چون خروسان خروشان مخسب اگر خواب تن را فزونی دهد برد روح را خواب نقصان مخسب اگر اول شب نخسبی چو فیض چو نیمی رود یا که ثلثآن مخسب #فیض_خوانی #فیض_کاشانی #فیض_کاشانی_غزل_64 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 دعای #ششم دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در #صبح و #شب: «10» أَصْبَحْنَا فِي قَبْضَتِكَ يَحْوِينَا مُلْكُكَ وَ سُلْطَانُكَ …. خداوندا #صبح كرديم درحالی که در عرصه گاه ملكيّت و سلطنت تو هستیم .... https://eitaa.com/sahife2/42804 #دعا_ششم_10 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 #دعا_ششم_10 آفرينش در خدمت خداوند 1 🔴 مالكيّت خداوند بر اشيا و انسان‏ها از نوع مالكيت در ميان انسان‏ها نيست؛ زيرا ملكيت بشر اعتبارى و مجازى است كه براى حفظ اعتبار حقيقى و حقوقى خود قوانينى را جعل نموده به گونه‏اى كه با سلب ملكيت از فردى نسبت به مال معين در خارج، او ديگر صاحب آن نيست. امّا نسبت به ذات حق تعالى ملكيت مطلق است و در آن اعتبار و تعلق معنى ندارد؛ زيرا وابستگى و ارتباط حياتى موجودات به رابطه معلول با علّت است كه مبدأ آفرينش هستى سبب پديد آمدن آنان شده است و پديده‏ها ربط محض به خدايند و همه معارف عميق در جهان بينى از اين مبادى‏ وحى به دست آمده است. جملگى با زبان حال مى‏گويند: آنچه در فضا يا خاك در حركت است از سيطره خداوند بر هستى است. و آن قانون هستى كه عبارت از حكمت رابطه‏هاى گوناگون بين مخلوقات و تدبير امور و تنظيم حركات و سكنات بر پايه نظم و حساب است؛ از مديريت تكوينى قادر حكيم بر همه آفرينش است. حضرت على عليه السلام درباره آفرينش جهان فرمود: أَنْشَأَ الْخَلْقَ انْشاءً، وَ ابْتَدَأَهُ ابْتِداءً بَلا رَوِيةً اجالَها وَ لا تَجْرِبَةً اسْتَفادَها، وَ لا حَرَكَةٍ احْدَثَها، وَ لا هَمامَةِ نَفْسٍ اضْطَرَبَ فيها. احالَ الْأشْياءِ لِاوْقاتِها، وَ لاءَمَ بَيْنَ مُخْتَلِفاتِها، وَ غَرَّزَ غَرائِزَها، وَ الْزَمَها اشْباحَها، عَالِماً بِها قَبْلَ ابْتِدائِها، مُحيطاً بِحُدُودِها وَ انْتِهائِها، عارِفاً بِقَرائِنِها وَ احْنائِها. بى‏سابقه ماده و مواد مخلوقات را لباس هستى پوشاند و آفرينش را آغاز كرد، بدون به كارگيرى انديشه و سود جستن از تجربه و آزمايش و بدون آن كه حركتى از خود پديد آورده و فكر و خيالى كه ترديد و اضطراب در آن روا دارد. موجودات را پس از به وجود آوردن به مدار اوقاتشان تحويل داد و بين اشياى گوناگون ارتباط و هماهنگى برقرار كرد، ذات هر يك را اثر و طبيعتى معين داد و آن اثر را لازمه وجود او نمود، در حالى كه به تمام اشيا پيش از به وجود آمدنشان دانا و به حدود و انجام كارشان محيط و آگاه و به اجزا و جوانب همه آنها آگاه و آشنا بود. به راستى، شكوه و عظمت آفرينش بر ما پنهان مانده است كه خود را در برابر بزرگى چون خداوند منّان عددى فرض مى‏كنيم. بزرگى را بايد از كلام بزرگان آموخت كه در عظمت خلقت او متحيّر مانده‏اند. امام على عليه السلام درباره آن شكوهمندى چنين مى‏فرمايد: منزهى از هر عيب چه بزرگ است شأن تو! چه عظيم است آنچه از آفرينش تو مى‏بينيم! و چه كوچك است هر بزرگى در برابر قدرت تو! چه دهشت آور است آنچه ما از ملكوت تو مى‏بينيم! و چه اندازه حقير است آنچه ديده مى‏شود در برابر آنچه از سلطنت تو براى ما ناپيداست. چه نعمت‏هايت در اين دنيا گسترده و فراوان است و با اين حال در برابر نعمت‏هاى آخرتت چقدر كوچك است. «1» آيات قرآن تنها براى خواندن نيامده است، بلكه براى فهم و درك اهل ايمان و عمل فرستاده شده است كه: إِنَّ فِى خَلْقِ السَّموَ تِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلفِ الَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَأَيتٍ لِاُوْلِى الْأَلْببِ* الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيمًا وَقُعُودًا وَعَلَى‏ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِى خَلْقِ السَّموَ تِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هذَا بطِلًا سُبْحنَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ يقيناً در آفرينش آسمان‏ها و زمين، و آمد و رفت شب و روز، نشانه‏هايى [بر توحيد، ربوبيّت و قدرت خدا] براى خردمندان است.* آنان كه همواره خدا را ايستاده و نشسته و به پهلو آرميده ياد مى‏كنند، و پيوسته در آفرينش آسمان‏ها و زمين مى‏انديشند، [و از عمق قلب همراه با زبان مى‏گويند:] پروردگارا! اين [جهان با عظمت‏] را بيهوده نيافريدى، تو از هر عيب و نقصى منزّه و پاكى؛ پس ما را از عذاب آتش نگاهدار. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 56 👌 دعای #ششم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 #دعا_ششم_10 آفرينش در خدمت خداوند 2 🔴 انديشه در اسرار آفرينش آسمان‏ها و زمين به انسان آگاهى و بينش مى‏دهد و نخستين اثر آن توجه به هدفمند بودن آفرينش است و اين كه همگان در خدمت دستگاه خداوندند. صاحبان عقل و خرد پس از اعتراف به وجود هدف در خلقت به ياد شريف‏ترين موجود در آفرينش مى‏افتند كه انسان ميوه اين جهان هستى مى‏باشد و همه حركت و گردش كرات و طبيعت به خاطر تربيت و پرورش و تكامل انسان است. «نوف بِكالى كه از ياران صميمى امام على عليه السلام بود گفت: شبى در خدمت حضرت بودم هنوز چشم مرا خواب نگرفته بود، ديدم امام از بستر برخاست و به ستارگان آسمان چشم دوخت و سپس مرا صدا زد و فرمود: اى نوف! خوابى يا بيدارى؟ عرض كردم بيدارم يا امير. فرمود: اى نوف! خوشا به حال زاهدان در دنيا ودلدادگان به آخرت، آنان مردمى هستند كه زمين را فرش و خاكش را بستر و آبش را خوشگوار قرار دادند، قرآن را لباس دل و دعا را جامه رو نموده و دنيا را بر روش مسيح از خود بريدند چه بريدنى!» مرحوم علّامه در تفسير الميزان نگاشته است: «انديشيدن و دقت در آفرينش اشيا و اين كه هر يك اجزايشان متناسب با يكديگر و مجموع وجودشان براى رسيدن به كامل و سعادت به نحو تمام و كمال؛ مجهز به ابزار و وسايل هستند؛ نشان مى‏دهد كه هر پديده‏اى در جاى خود از كمال حسن و نيكويى برخوردار است.» امام صادق عليه السلام به مفضّل بن عمر مى‏فرمايد: اى مفضل! نخستين پند و دليل بر وجود آفريدگار، پديد آوردن جهان و تركيب اجزاى آن و نظم بخشيدن آن اجزا به شكل كنونى است. هر گاه درباره اين جهان به انديشه دقت كنى آن را همانند خانه‏اى يابى كه هر آنچه بندگانش‏ بدان نياز دارند در آن فراهم است. آسمان همچون سقف برافراشته شده و زمين همانند فرش گسترده است و ستارگان مانند چراغ‏ها كنار هم چيده شده‏اند و گوهرها همانند گنجينه‏ها در دل زمين اندوخته شده‏اند و هر چيز عالم به جاى خود فراهم گشته است و انسان همچون مالك و صاحب وسايل و لوازم آن است. انواع گياهان براى اهداف او آماده گشته و حيوانات گوناگون در خدمت مصالح و منافع او مى‏باشند. «1» در عهد سليمان بن داود مردم گرفتار خشكسالى سختى شدند. پس به آن حضرت شكايت كردند و از ايشان خواستند كه طلب باران كند. سليمان فرمود: بعد از نماز صبح براى طلب باران بيرون خواهم رفت. چون نماز صبح خواند به همراه مردم بيرون رفت. در راه مورچه‏اى را ديد كه بر دو پاى خود ايستاده دست به آسمان برداشته است و مى‏گويد: پروردگارا! ما نيز از آفريدگان تو هستيم و از روزى تو بى‏نياز نيستيم، ما را به سبب گناهان آدميان هلاك مفرما. در اين هنگام سليمان به مردم گفت: برگرديد كه به سبب موجوداتى غير از شما باران داده شديد. پس در آن سال بارانى آمد كه هرگز مانند آن را به خود نديده بودند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 56 👌 دعای #ششم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

زاد روز #ولادت حضرت #امام_هادی علیه السلام مبارک باد (با ذکر #صلوات کلیپ فرمایید)👇 " 1 2 3 4 5 " ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صلوات_خاصه حضرت #امام_هادی علیه السلام 👈 🔊 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَصِيِّ الْأَوْصِيَاءِ وَ إِمَامِ الْأَتْقِيَاءِ وَ خَلَفِ أَئِمَّةِ الدِّينِ وَ الْحُجَّةِ عَلَى الْخَلائِقِ أَجْمَعِينَ اللَّهُمَّ كَمَا جَعَلْتَهُ نُورا يَسْتَضِي‏ءُ بِهِ الْمُؤْمِنُونَ فَبَشَّرَ بِالْجَزِيلِ مِنْ ثَوَابِكَ وَ أَنْذَرَ بِالْأَلِيمِ مِنْ عِقَابِكَ وَ حَذَّرَ بَأْسَكَ وَ ذَكَّرَ بِآيَاتِكَ وَ أَحَلَّ حَلالَكَ وَ حَرَّمَ حَرَامَكَ وَ بَيَّنَ شَرَائِعَكَ وَ فَرَائِضَكَ وَ حَضَّ عَلَى عِبَادَتِكَ وَ أَمَرَ بِطَاعَتِكَ وَ نَهَى عَنْ مَعْصِيَتِكَ فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ وَ ذُرِّيَّةِ أَنْبِيَائِكَ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ. خدايا درود فرست بر على بن محمد،جانشين اوصيا،و پيشواى پرهيزگاران،و يادگار امامان دين،و حجّت بر همه آفريدگان.خدايا چنان‏كه او را نورى قرار دادى،كه مؤمنان به وسيله او روشنى جويند،پس به پاداش شايانت‏ مژده داد،و به كيفر دردناكت بيم داد،و از صولتت برحذر داشت،و آياتت را به ياد مردم انداخت،و حلالت را حلال و حرامت را حرام كرد،و قوانين و واجباتت را بيان فرمود،و مردم را به بندگى‏ات ترغيب نمود و به طاعتت فرمان داد،و از نافرمانى‏ات‏ بازداشت،پس بر او درود فرست،برترين درودى كه بر يكى از اوليايت،و نسل پيامبرانت فرستادى،اى معبود جهانيان‏ 👈 🔊 زیارتنامه امام هادی علیه السلام ( متن و صوت ) التماس دعا 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_352 #اعتدال در پرداختن به #خانواده وَ قَالَ (علیه السلام) لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ: لَا تَجْعَلَنَّ أَكْثَرَ شُغُلِكَ بِأَهْلِكَ وَ وَلَدِكَ؛ فَإِنْ يَكُنْ أَهْلُكَ وَ وَلَدُكَ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ، فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَوْلِيَاءَهُ؛ وَ إِنْ يَكُونُوا أَعْدَاءَ اللَّهِ، فَمَا هَمُّكَ وَ شُغُلُكَ بِأَعْدَاءِ اللَّهِ. حضرت علی که درود خدا بر او باد (به برخى از ياران خود) فرمودند: بيشترين اوقات زندگى را به زن و فرزندت اختصاص مده، زيرا اگر زن و فرزندت از دوستان خدا باشند خدا آنها را تباه نخواهد كرد، و اگر دشمنان خدايند، چرا غم دشمنان خدا را مى خورى. 👈 تذکر : شرح این حکمت نورانی حتما در ادامه مطالعه شود 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ زياد خود را اسير #خانواده مكن: قسمت اول ⏺ امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه براى جلوگيرى از حرص حريصان ودنياپرستى دنياپرستان كه علاقه شديدى به زن و فرزند خويش دارند به يكى از ياران خود چنين فرمود: «بيشترين دلمشغولى خود را به خانواده و فرزندان (وتأمين زندگى آنها) اختصاص مده، زيرا اگر آنها از دوستان خدا باشند خدا دوستان خود را تنها نمى گذارد و اگر از دشمنان خدا هستند چرا همّ خود را صرف دشمنان خدا مى كنى؟!»؛ (لاَ تَجْعَلَنَّ أَكْثَرَ شُغْلِکَ بِأَهْلِکَ وَوَلَدِکَ: فَإِنْ يَكُنْ أَهْلُکَ وَوَلَدُکَ أَوْلِيَاءَ اللّهِ، فَإِنَّ آللّهَ لاَ يُضِيعُ أَوْلِيَاءَهُ، وَإِنْ يَكُونُوا أَعْدَاءَ اللّهِ، فَمَا هَمُّکَ وَشُغْلُکَ بِأَعْدَاءِ اللّهِ؟!). بعيد نيست مخاطب امام عليه السلام فردى باشد كه پيوسته به دنبال گردآورى مال وثروت و تأمين زندگى امروز و فرداى فرزندان خود بوده و به وظايف ديگر خويش اهميتى نمى داده است، لذا امام عليه السلام با اين تقسيم دوگانه اى كه بيان فرموده او را از اين كار بازمى دارد و به او توصيه مى كند كه بيش از حد در اين راه تلاش مكن و به فكر خويشتن و زندگى سراى ديگر نيز باش. روشن است كه از دو حال بيرون نيست: يا زن و فرزند انسان از دوستان خدا هستند و تكيه بر لطف پروردگار دارند و خدا هم آنها را محروم نمى سازد. قرآن مجيد مى فرمايد: «(أَلَيْسَ اللهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ)؛ آيا خداوند براى (نجات و دفاع از) بنده اش كافى نيست؟!». در جاى ديگر مى فرمايد: «(وَمَنْ يَتَّقِ اللهَ يَجْعَلْ لَّهُ مَخْرَجآ * وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَحْتَسِبُ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ)؛ و هركس تقواى الهى پيشه كند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مى كند، و او را از جايى كه گمان ندارد روزى مى دهد؛ و هركس بر خدا توكّل كند، كفايت امرش را خواهد كرد (و كارش را سامان مى بخشد)». اگر همسر و فرزند انسان در صف دشمنان خدا باشند چرا انسان تمام وقت وفكر خود را صرف تأمين زندگى آينده آنها كند؟ متأسفانه بسيارند كسانى كه به سبب عواطف افراطى حتى وسايل و ابزار گناه فرزندان خود را فراهم مى سازند و از اين طريق در گناه آنها شريك مى شوند واز آن بدتر اينكه گاه اين عواطف افراطى سبب مى شود كه در كسب مال نيز ملاحظه حلال و حرام نكنند و از هر راه ممكن به جمع مال بپردازند. در اينگونه موارد اگر فرزند، صالح باشد و خبر از كار پدر نداشته باشد تصرفات او بعد از مرگ پدر در آن اموال شرعآ مجاز است؛ لذتش را او مى برد وعقوبتش را پدر مى كشد. 👈 ادامه دارد ..... #نهج_البلاغه_حكمت_352 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ زياد خود را اسير #خانواده مكن: قسمت 2 ⏺ در حديثى كه علامه مجلسى؛ در بحارالانوار آورده مى خوانيم كه يكى از دوستان اميرمومنان عليه السلام از او تقاضاى مالى كرد. حضرت فرمود: بگذار سهم خود را از بيت المال دريافت دارم، با تو تقسيم مى كنم. عرض كرد: اين مقدار براى من كافى نيست (و چون مرد دنياپرستى بود و از بذل و بخشش بى حساب و كتاب معاويه خبر داشت) به سوى معاويه رفت. معاويه مال فراوانى به او داد. او نامه اى براى اميرمومنان على عليه السلام نوشت و حضرت را از اين ماجرا باخبر ساخت. (در واقع مى خواست بگويد: شما به تقاضاى من ترتيب اثر نداديد، دشمن شما انجام داد) امام عليه السلام در پاسخ نامه او چنين مرقوم فرمود: اما بعد از حمد و ثناى الهى، مالى كه در دست توست پيش از آن در دست ديگران بوده و بعد از تو نيز به دست ديگران مى رسد. چيزى نصيب تو مى شود كه براى آخرت خود ذخيره كرده باشى. تو بايد خود را بر نيازمندترين فرزندان خود مقدم دارى. سپس فرمود: «فَإِنَّمَا أَنْتَ جَامِعٌ لاَِحَدِ رَجُلَينِ إِمَّا رَجُلٍ عَمِلَ فِيهِ بِطَاعَةِ اللَّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِيتَ وَإِمَّا رَجُلٍ عَمِلَ فِيهِ بِمَعْصِيةِ اللَّهِ فَشَقِى بِمَا جَمَعْتَ لَهُ وَلَيسَ مِنْ هَذَينِ أَحَدٌ بِأَهْلٍ أَنْ تُوْثِرَهُ عَلَى نَفْسِکَ...؛ زيرا تو براى يكى از دو كس اموال را جمع مى كنى (و بعد از خود مى گذارى) يا كسى كه با آن به اطاعت خدا مى پردازد در اين صورت او سعادتمند شده و تو محروم و بدبخت، و يا كسى است كه با آن معصيت الهى مى كند و او با اموالى كه تو جمع كرده اى شقاوتمند مى شود. هيچيك از اين دو صلاحيت ندارند كه او را بر خود مقدم دارى...». مفهوم اين سخن اين نيست كه انسان به فكر تأمين زندگى همسر و فرزندان خود نباشد، بلكه اين گفته ناظر به حال كسانى است كه همه همّ و غم خود را صرف اين كار مى كنند و از هر طريقى كه امكان داشته باشد به جمع مال و ذخيره كردن براى همسر و فرزند مى پردازند و چه بسيارند كسانى كه در اواخر عمر خود به اشتباه خويش پى مى برند و مى بينند فرزندان آنها اموالشان را ميان خود تقسيم مى كنند و اعتنايى به پدر و نيازهاى او ندارند و گاهى ديده شده كه پدر را از خانه خود نيز بيرون مى اندازند و در اين حال سخت ترين شكنجه هاى روحى نصيب چنين كسانى مى شود كه اموال را براى چنان كسانى جمع آورى كرده اند. در كتاب البيان و التبيين نوشته «جاحظ» چنين آمده است كه «عبدالله عتبة بن مسعود» زمينى داشت كه آن را به هشتاد هزار (دِرهم) فروخت (تا در كار خيرى مصرف كند). به او گفتند: خوب بود بخشى از اين مال را براى فرزندانت ذخيره مى كردى. او در پاسخ چنين گفت: من اين مال را براى خودم نزد خداى متعال ذخيره كردم و خداى متعال را براى فرزندانم ذخيره قرار مى دهم. يكى از شاعران فارسى زبان، كلام مولا را در اين گفتار حكيمانه در شعرش چنين خلاصه كرده است: فرزند، بنده اى است خدا را غمش مخور تو كيستى كه به ز خدا بنده پرورى گر صالح است گنج سعادت براى اوست ور طالح است رنج زيادى چرا برى؟ #نهج_البلاغه_حكمت_352 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #بقره #بقره_239 فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُكْبَاناً فَإِذَآ أَمِنْتُمْ فَاذْكُرُواْ اللَّهَ كَمَا عَلَّمَكُمْ مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ‏ پس اگر (از دشمن یا خطرى) بیم داشتید، پیاده یا سواره (به هر شكل كه مى‌توانید #نماز گزارید) و آنگاه كه ایمن شدید خدا را یاد كنید، همانگونه كه آنچه را نمى‌توانستید بدانید به شما آموخت. این آیه اشاره به #نماز_خوف دارد 1- نماز، در هیچ حالى ساقط نمى‌شود. «فان خفتم فرجالا او ركبانا» 2- در اسلام عسر و حرج نیست. وقتى امكان استقرار بدن و یا ایستادن به سوى قبله و یا سایر شرایط نباشد، حذف مى‌شوند. «فرجالا او ركبانا» 3- نماز، شكر نعمت است. «فاذكروااللّه كما علّمكم» 4- بعضى از مسائل را انسان نمى‌داند، ولى مى‌تواند به تجربه بدست آورد. ولى بعضى از مسائل را انسان نمى‌داند و نمى‌تواند كه بداند، مگر از طریق وحى. «ما لم تكونوا تعلمون» ونفرمود: «لا تعلمون» 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

سوره #بقره #نماز_خوف #بقره_239 #شرح_صوتی_قرائتی 👤استاد #قرائتی ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ #نماز_خوف چگونه خوانده می‌شود؟ 👈نماز خوف، از نمازهایی است که به تصریح قرآن مجید در یکی از غزوات تشریع شده است که این غزوه در سال چهارم یا پنجم و یا ششم هجرت بوده و این نماز با کیفیت مخصوصی خوانده می‌شود. در قرآن کریم خداوند خطاب به پیامبر اسلام(ص) به چگونگی نماز خوف اشاره نموده است: «و هنگامى که در میان آنها باشى، و (در میدان جنگ) براى آنها نماز را برپا کنى، باید دسته‌اى از آنها با تو (به نماز) برخیزند، و سلاح‌هایشان را با خود برگیرند و هنگامى که سجده کردند (و نماز را به پایان رساندند)، باید به پشتِ سرِ شما (به میدان نبرد) بروند، و آن دسته دیگر که نماز نخوانده‌اند (و مشغول پیکار بوده‌اند)، بیایند و با تو نماز بخوانند آنها باید وسایل دفاعى و سلاح‌هایشان (را در حال نماز) با خود حمل کنند (زیرا) کافران آرزو دارند که شما از سلاح‌ها و متاع‌هاى خود غافل شوید و یکباره به شما هجوم آورند. و اگر از باران ناراحتید، و یا بیمار (و مجروح) هستید، مانعى ندارد که سلاح‌هاى خود را بر زمین بگذارید ولى وسایل دفاعى (مانند زره و کلاه¬خود را) با خود بردارید خداوند، عذاب خوارکننده‌اى براى کافران فراهم ساخته است». با توجه به آیه بالا و روایات روش خواندن نماز خوف در منابع فقهی چنین آمده است: نماز خوف در حال جنگ، در نماز دو رکعتی (صبح) و نمازهای چهار رکعتی (ظهر، عصر، عشاء) –به صورت شکسته و دو رکعتی- به این صورت خوانده می‌شود: لشکر اسلام دو دسته شوند و امام جماعت با یک دسته از آنها نماز را شروع کند و یک رکعت را با آنها بخواند آنگاه این دسته خود فوراً رکعت دیگر را بجا آورده و سلام دهند و به جنگ روند تا دسته بعدى بیایند و امام جماعت همچنان نشسته باشد تا آنها بیایند و رکعت دوّم را با این دسته دوم شروع کند و پس از بجا آوردن دو سجده، در حال تشهد بنشیند تا آنها رکعت بعدى را بجاى آورند و تشهد و سلام را با یکدیگر بدهند. در نماز مغرب‌؛ امام جماعت دو رکعت را با یک دسته و رکعت دیگر را با دسته دیگر بخواند و در تقدیم و تأخیر مختار است. یاد آوری می‌شود که امروزه به جهت تغییر سبک جنگ‌ها و فقدان جنگ تن به تن، نماز خوف کاربرد چندانی ندارد. ✅کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🌹 یک #مناجات زیبا در وقت #سحر و #نماز_شب با حضرت دوست : 👈 بده پیمانه سرشار امشب مرا بستان زمن ای یار امشب ندارم طاقت بار جدائی مرا از دوش من بردار امشب نقاب من زروی خویش برگیر برافکن پرده از اسرار امشب زخورشید جمالت پرده بردار شبم را روز کن ای یار امشب بیا از یکدیگر کامی بگیریم فلک در خواب و ما بیدار امشب شب قدر و ملایک جمله حاضر مهل ساقی مرا هشیار امشب از آن لب شربت بیهوشیم ده مرا با خویشتن مگذار امشب ببویت دم بدم از جارود دل قرار دل تو باش ای یار امشب بسی محنت که از هجرانکشیدم دلم را باز ده دلدار امشب ببالینم دمی از لطف بنشین مرا مگذار بی تیمار امشب بدست خویشتن تیمارمن کن مرا مگذار با اغیار امشب نخواهم داشت از دامان جان دست سر فیضست و پای یار امشب #فیض_خوانی #فیض_کاشانی #فیض_کاشانی_غزل_65 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 دعای #ششم دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در #صبح و #شب: «12» وَ هَذَا يَوْمٌ حَادِثٌ جَدِيدٌ وَ هُوَ عَلَيْنَا شَاهِدٌ عَتِيدٌ إِنْ أَحْسَنَّا وَدَّعَنَا بِحَمْدٍ وَ إِنْ أَسَأْنَا فَارَقَنَا بِذَمٍ‏ . خداوندا امروز ( #روز_نو ) و روز آفريده شده جديدى است، و او بر ما گواه آماده‏اى است. اگر خوبى كنيم، ما را با سپاس ترك مى‏كند و اگر بدى كنيم، نكوهش‏كنان از ما جدا مى‏شود! https://eitaa.com/sahife2/42804 #دعا_ششم_12 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 #دعا_ششم_12 #روز_نو 1 🔴 روز از نو، روزى از نو اهل لغت يوم را به سه گونه تفسير كرده‏اند: 1- فاصله طلوع خورشيد تا غروب آفتاب يا طلوع فجر صادق تا غروب خورشيد 2- زمان حاضر 3- مطلق زمان‏ چرخش روزها و نو شدن روزها به مانند صندوقچه‏اى از اعمال نيك و بد انباشته است كه در قيامت در آن را بگشايند. خداوند در روز قيامت بيست و چهار مخزن را باز مى‏كند؛ بعضى پر از نور و بعضى پر از آتش و بعضى خالى است. اين مخازن كنايه از بيست و چهار ساعت شبانه روز است كه انسان در آن به عمل نيك يا عمل گناه مشغول بوده و يا وقت خود را به بيكارى و ولگردى گذرانده است. زمان به تنهايى از شاهدان و گواهان اعمال انسان است كه در روز رستاخيز زبان زمان به گويش آيد و گذشته را براى دادگاه حق گزارش كند. همه رخدادها و حوادث شبانه روز در ظرف زمان ثبت مى‏شود سپس به روز حساب به مانند دستگاه حافظه نگار آن را ارائه دهد. خداوند منّان در آيات كتاب خود به موقعيت زمان اشاره فرموده است: يَسَلُهُ مَن فِى السَّموَ تِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِى شَأْنٍ هر كه در آسمان ها و زمين است از او درخواست [حاجت‏] مى‏كند، او هر روز در كارى است. هر روز كار خداوند در برنامه‏اى است هر لحظه طرحى نو در مى‏اندازد. اين مقتضاى طبيعت آفرينش و پاسخگويى به نيازهاى موجودات است، روزى به قومى قدرت مى‏دهد و روزى ديگر آنها را شكست مى‏دهد. يك روز سلامتى و جوانى مى‏بخشد، روز ديگر بيمار و ناتوان مى‏كند، زمانى مايه اندوه و افسردگى مى‏آورد و وقتى غم را از دل بزدايد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 60 👌 دعای #ششم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 #دعا_ششم_12 #روز_نو 2 🔴 گاهى بر اساس حكمت و نظام احسن پديده تازه و حادثه جديدى به وجود مى‏آيد. موضوعات بديع و بى‏سابقه اتّفاق مى‏افتد كه نشانه نظارت خداى متعال به امور است. بنابراين برنامه آفرينش و تدبير حق لحظه‏اى تعطيل بردار نيست. از مراحل امور خداوند در عبوديت اين است كه گناهى را مى‏بخشد و رنجى را برطرف مى‏سازد، گروهى را بالا مى‏برد و ديگرانى را مى‏كوبد. گاهى بندگانى را ناز و نوازش مى‏دهد و برخى را به بلايى چوب مى‏زند و در حقيقت خداوند با اين حالات گوناگون با موجودات و بندگان عشق مى‏كند، حالى مى‏دهد و حالى مى‏گيرد تا او را بشناسند. پيروز كسى است كه امروز در عمل خود را بسازد و كوتاهى‏هاى ديروز را جبران نمايد، دنيا كه ساعتى بيش نيست لحظه‏اى دردى و لحظه‏اى شادى، از آينده هم خبرى نداريم. پس آن ساعت را در طاعت باشيم بهتر است يا در معصيت غرق باشيم؟! امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: ما مَنْ يَوْمٍ يَاْتى‏ عَلَى ابْنِ آدَمَ إِلَّا قالَ ذَلِكَ الْيَوْمُ: يَابْنَ آدَمَ، أَنَا يَوْمٌ جَدِيدٌ وَ أَنَا عَلَيْكَ شَهِيدٌ. فَافْعَلْ بِى خَيْراً وَ اعْمَلْ فِىَّ خَيْراً، أَشْهَدْ لَكَ يَوْمَ القِيامَةِ، فَإِنَّكَ لَنْ تَرانى‏ بَعْدَهَا أَبَداً. هيچ روزى بر فرزند آدم نيايد مگر اين كه آن روز بگويد: اى پسر آدم! من روزى نو هستم و بر تو گواهم پس به وسيله من كار نيك كن و در من نيكى به جاى آر، تا در روز قيامت به سود تو گواهى دهم، چه ديگر مرا هرگز نخواهى ديد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 60 👌 دعای #ششم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 #دعا_ششم_12 #روز_نو 3 🔴 برخى بزرگان گفته‏اند: اين فرمايش حضرت زبان حال مى‏باشد كه سزاوار است مؤمن به گوش دل بگيرد و عمل كند هر چند به اين حقيقت اشاره دارد كه زمان پر و زمان خالى در آخرت عبارت از بروز درون زمان‏ها يعنى تجلّى ظرف زمان به صورت مظروف آن‏ كه اعمال به عرصه ظهور در آيند چنانكه زمان پر بركت به زمانى گويند كه در آن خيرات و بركات بسيار باشد و زمان نحس به هنگامى كه فيض و نيكى در آن نباشد. پس هر كه زمان را شناخت در گرداب نكبت و ذلّت گرفتار نيايد. امام على عليه السلام انسان را متوجّه اين روزها مى‏كند و مى‏فرمايد: هان! روزها سه روزند: روزى كه گذشته و اميدى به آن ندارى و روزى كه ماند و گريزى از آن نيست و روزى كه مى‏آيد و به آن اطمينان ندارى. ديروز پند و اندرز است و امروز غنيمت و فردا را نمى‏دانى از آن كيست. «1» گاهى اوقات خداوند متعال دلخورى از بندگانش را به وسيله پيامبران خود با احترام به همگان مى‏فهماند كه در احاديث قدسى با بيانى خوش و خطابى آرام يادآورى مى‏كند. به عنوان نمونه به حضرت موسى عليه السلام مى‏فرمايد: يَابْنَ آدَمَ ما مِنْ يَوْمٍ جَديدٍ إِلَّا وَ يَأْتى‏ فِيهِ رِزْقُكَ مِنْ عِنْدى‏ وَ ما لَيْلَةٍ إِلَّا وَ تَأْتى‏ المَلائِكَةُ مِنْ عِنْدِكَ بِعَمَلٍ قَبيحٍ، خَيْرى‏ الَيْكَ نازِلٌ وَ شَرُّكَ الىَّ صاعِدُ. اى فرزند آدم! هر روز تازه‏اى نيست مگر روزى تو از نزد من مى‏آيد و هر شب فرشتگان كار زشتى را از تو نزد من مى‏آورند؛ بركت من به سويت روان است ولى بدى تو به سوى من بالا مى‏آيد. اين نكته براى اهل فهم و عمل بس است كه بعضى نمك خورند و نمكدان شكنند. چقدر براى خداوند رشوه و بهانه مى‏آوريم و قول تهذيب و پاكى نفس مى‏دهيم امّا به روز آسايش و رفاه مادى ناسپاسى مى‏كنيم و حق مولا را ادا نمى‏كنيم. مؤمن بايد هر روز پيوسته از درگاه رب العالمين، گشايش روزى معنوى و توفيق‏ قدردانى نعمت‏هاى او و ترك گناهان را بخواهد تا هر روزش به مانند عيد مبارك باشد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 60 👌 دعای #ششم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_353 بدترین #عیب وَ قَالَ (علیه السلام) : أَكْبَرُ الْعَيْبِ، أَنْ تَعِيبَ مَا فِيكَ مِثْلُهُ. حضرت علی که درود خدا بر او باد فرمودند: زرگ ترين عيب آن كه چيزى را كه در خود دارى، بر ديگران عيب بشمارى. #عیبجو #عیبجویی 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ نخست به اصلاح خويش پرداز: ⏺ امام عليه السلام در اين گفتار پرمعنا به افراد #عيبجو هشدار مى دهد كه «بزرگ ترين #عيب آن است كه آنچه خود دارى براى ديگران عيب بشمارى»؛ (أَكْبَرُ الْعَيْبِ أَنْ تَعِيبَ مَا فِيکَ مِثْلُهُ). اشاره به اينكه چنين انسانى خود داراى عيبى است و آن را ناديده مى گيرد حتى ممكن است به آن افتخار كند؛ اما هنگامى كه اين عيب را در ديگران مى بيند زبان به نكوهش مى گشايد و صاحب آن عيب را ملامت و سرزنش مى كند و گاه بر سر او فرياد مى زند. چنين انسانى گرفتار تناقض آشكارى است و در آنِ واحد چيزى را هم خوب مى داند و هم بد، در حالى كه عدم امكان جمع بين نقيضين وضدين حتى بر كودكان و گاه بر حيوانات هم آشكار است و اين نشانه انحطاط فوق العاده فكرى كسى است كه مرتكب آن مى شود. به همين دليل امام عليه السلام آن را بزرگ ترين عيب شمرده است. در #نهج_البلاغه_حكمت_349 كه قبلا گذشت ، امام عليه السلام چنين كسى را احمق واقعى مى شمارد و مى فرمايد: «وَمَنْ نَظَرَ فِى عُيوبِ النَّاسِ فَأَنْكَرَهَا ثُمَّ رَضِيهَا لِنَفْسِهِ فَذَلِکَ الاْحْمَقُ بِعَينِهِ». در خطبه هاى فراوانى نيز امام عليه السلام به همين نكته با تعابير ديگرى اشاره كرده است؛ از جمله در خطبه 140 مى فرمايد: «در عيبجويى هيچكس نسبت به گناهى كه انجام داده شتاب نكن شايد او آمرزيده شده باشد و در عين حال بر گناه كوچكى كه خود انجام داده اى ايمن مباش شايد به سبب آن مجازات شوى، بنابراين هركدام از شما از عيب ديگرى آگاه شود؛ ولى مى داند خودش عيب دارد از عيب جويى او خوددارى كند»؛ (لا تَعْجَلْ فِى عَيبِ أَحَدٍ بِذَنْبِهِ فَلَعَلَّهُ مَغْفُورٌ لَهُ وَلا تَأْمَنْ عَلَى نَفْسِکَ صَغِيرَ مَعْصِيةٍ فَلَعَلَّکَ مُعَذَّبٌ عَلَيهِ فَلْيَكْفُفْ مَنْ عَلِمَ مِنْكُمْ عَيبَ غَيرِهِ لِمَا يعْلَمُ مِنْ عَيبِ نَفْسِه). در خطبه 176 مى فرمايد: «خوشا به حال كسى كه پرداختن به حال خويش، او را از پرداختن به عيب مردم بازمى دارد»؛ (طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيبُهُ عَنْ عُيوبِ النَّاس). در غررالحكم نيز اين معنا با عبارت ديگرى آمده است: «إنْ سَمَتَّ هِمَّتَکَ لإصْلاحِ النّاسِ فَابْدأ بِنَفْسِکَ فَإنْ تَعاطِيکَ صَلاحُ غَيْرِکَ وَأَنْتَ فاسِدٌ أَكْبَرِ الْعَيْبَ». اين نكته نيز قابل توجه است كه انسان براثر حب ذات، گاه عيب خود را هرگز نمى بيند و يا اگر ببيند كوچك مى شمرد؛ اما براثر رقابت با ديگران گاه عيوب آنها را بسيار بزرگتر از آنچه هست مى پندارد و اين سبب مى شود از عيب خويش غافل گردد و به عيبجويى از ديگران بپردازد و اين خطر بزرگى است بر سر راه پويندگان راه حق و طالبان سير و سلوك الى الله و مشكل بزرگى است در جوامع انسانى كه وحدت جامعه را هدف مى گيرد. شعراى عرب و عجم نيز اين مطلب را به نظم كشيده اند؛ يكى از شعرا مى گويد: إذا أَنْتَ عِبْتَ الاْمْرَ ثُمَّ أَتَيْتَهُ فَأَنْتَ وَمَنْ تَزْري عَلَيْهِ سِواءٌ هنگامى كه كارى را (از ديگران) عيب مى شمرى؛ اما خودت آن را انجام مى دهى تو با آنكس كه بر او خرده مى گيرى يكسان هستى. شاعر ديگرى مى گويد: يَمْنَعُني عَنْ عَيْبِ غَيْري الَّذي أعْرِفُهُ عِنْدي مِنَ الْعَيْبي عَيْبي لَهُمْ بِالظَّنِّ مِنِّي لَهُمْ وَلَسْتُ مِنْ عَيْبي في رَيْبي عيبى را كه من از خود سراغ دارم مرا از عيبجويى ديگران بازمى دارد. چراكه عيبى را كه در آنها سراغ دارم به ظن و گمان است؛ ولى عيبى را كه در خودم مى دانم يقينى و قطعى است. شاعر فارسى زبان نيز مى گويد: هر كسى گر عيب خود ديدى ز پيش كى بُدى فارغ وى از اصلاح خويش غافلند اين خلق از خود اى پدر لاجرم گويند عيب همدگر شاعر ديگرى مى گويد: مكن عيب خلق اى خردمند فاش به عيب خود از خلق مشغول باش #نهج_البلاغه_حكمت_353 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #بقره #بقره_240 وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَ جاً وَصِيَّةً لِأَزْوَاجِهِمْ مَّتَعاً إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِى مَا فَعَلْنَ فِى أَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَّعْرُوفٍ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ‏ و كسانى از شما كه در آستانه مرگ قرار مى‌گیرند و همسرانى از خود به جاى مى‌گذارند، درباره‌ى همسرانشان این سفارش است كه تا یك سال، آنها را (با پرداخت هزینه زندگى) بهره‌مند سازند و از خانه بیرون نكنند. ولى اگر آنها خود بیرون رفتند و تصمیم شایسته‌اى درباره‌ى خودشان گرفتند، بر شما گناهى نیست و خداوند توانا و حكیم است. 1- مردان، بخشى از مال خود را براى همسرانشان #وصیت كنند. «والذین یتوفون... وصیّة لازواجهم» 2- در #وصیتنامه ، همسر انسان بر دیگران اولویّت دارد. «وصیّة لازواجهم» 3- آینده زنان بیوه باید تأمین شود. «متاعاً الى الحول» 4- هرگونه تصمیم #زن در انتخاب شوهر مجدّد، باید عاقلانه و مشروع و با احراز مصلحت باشد. «فعلن فى انفسهنّ من معروف» 5 - تشریع احكام الهى، بر اساس حكمت است. «عزیز حكیم» 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

سوره #بقره #بقره_240 #شرح_صوتی_قرائتی 👤استاد #قرائتی ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2