eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
و اكْفِنِى مَئُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبَاد بار الها! مرا از شر و جویان در جامعه كفايت كن.
بشر به طور طبيعى و به غريزه‏ى حب ذات، علاقه دارد هميشه و همه جا مردم از او به خير و خوبى ياد كنند و هرگز نامش را به بدى و زشتى نبرند. اما اين كار ناشدنى است. امام صادق (ع) فرمود: ان رضا المخلوق لا يملك و السنتهم لا تضبط. رضا و خشنودى مردم به دست نمى‏آيد و زبان آنان نظم و انضباط برنمى‏دارد.
پيمبران الهى كه شريفترين انسانهاى روى زمين بودند، از نسبتهاى دروغ و تعرضهاى ظالمانه‏ ى قوم خود مصونيت نداشتند و همواره مورد اهانت و اسائه‏ى ادب بودند. عن ابيعبدالله عليه‏السلام قال: قال موسى. قال: امام صادق (ع) فرمود: حضرت موسى عرض كرد: يا رب! اسالك ان لا يذكرنى احد الا بخير پروردگارا! از تو مى‏خواهم موجباتى را فراهم آورى كه هيچ كس از من ياد نكند، مگر به خير و خوبى. خداوند به وى فرمود: ما فعلت ذلك لنفسى. من درباره ‏ى خودم چنين كارى نكرده‏ام تا در مورد تو انجام دهم. يعنى موسى! نه فقط تو را در مواقعى به بدى ياد مى‏كنند، بلكه رفتار مردم درباره‏ى آفريدگار خود نيز چنين است و گاه مورد مذمتش قرار مى‏دهند.
لقمان حكيم براى اينكه فرزند خود را از توقع مدح و تمجيد مردم رهايى بخشد و ضمير او را از اين انديشه‏ى ناشدنى خالى كند، در وصيت خود به وى فرمود: لا تعلق قلبك برضا الناس و مدحهم و ذمهم فان ذلك لا يحصل و لو بالغ الانسان فى تحصيله بغايه قدرته. دلبسته به رضاى مردم و مدح و ذم آنان مباش كه اين نتيجه حاصل نمى‏شود، هر قدر هم آدمى در تحصيل آن بكوشد و نهايت درجه‏ى قدرت خويش را در تحقق بخشيدن به آن اعمال نمايد. فرزند به لقمان گفت: معناى كلام شما چيست؟ دوست دارم براى آن مثال يا عملى را به من ارائه نمايى. پدر و پسر از منزل خارج شدند و درازگوشى را با خود آوردند. لقمان سوار شد و پسر پياده پشت سرش حركت مى‏كرد. چند نفر در رهگذر به لقمان و فرزندش برخورد نمودند. گفتند: اين مرد قسى‏القلب و كم عاطفه را ببين كه خود سوار شده و بچه خويش را پياده از پى خود مى‏برد. لقمان به فرزند گفت: سخن اينان را شنيدى كه سوارى من و پياده بودن تو را بد تلقى نمودند؟ به فرزند گفت: تو سوار شو و من از پى‏ات پياده مى‏آيم. پسر سوار شد و لقمان پياده به راه افتاد. طولى نكشيد عده‏اى در رهگذر رسيدند. گفتند: اين چه پدر بدى است و اين چه پسرى بد، اما بدى پدر از اين جهت است كه فرزند را خوب تربيت نكرده، او سوار است و پدر پياده از پى‏اش مى‏رود با آنكه پدر شايسته‏تر است به احترام و سوارى. پدر، اين پسر را عاق نموده و هر دو در كار خود بد كرده‏اند. لقمان گفت: سخن اينان را شنيدى؟ گفت: بلى. فرمود: اينك هر دو نفر سوار مى‏شويم. سوار شدند، گروه ديگرى رسيدند، گفتند: در دل اين دو، رحمت و مودت نيست، اين هر دو سوار شده‏اند، پشت حيوان را قطع مى‏كنند و فوق طاقتش بر حيوان تحميل نموده‏اند. لقمان به فرزند فرمود: شنيدى؟ عرض كرد: بلى. فرمود: اينك مركب را خالى مى‏بريم و خودمان پياده راه را طى مى‏كنيم. عده‏اى گذر كردند و گفتند: اين عجيب است كه خودشان پياده مى‏روند و مركب را خالى رها كرده‏اند و هر دو را در اين كار مذمت نمودند. در اين موقع لقمان به فرزندش فرمود: فقال لولده اترى فى تحصيل رضاهم حيله لمحتال. آيا براى انسان با تدبير به منظور جلب رضاى مردم، محلى براى اعمال حيله و تدبير باقى است. پس توجه خود را از آنان قطع نما و در انديشه ‏ى رضاى خداوند باش. لقمان حكيم با يك عمل ساده به فرزند خود فهماند كه نمى‏توانى با رفتار خويش رضايت خاطر مردم را جلب نمايى، هر طور كه قدم بردارى سخنى مى‏گويند، بنابراين به مدح و ذم اين و آن مينديش و تنها متوجه رضاى حضرت بارى تعالى باش كه معيار رستگارى و سعادت، خشنودى خداوند است.
امام باقر (ع) به يكى از اصحاب خود فرموده است: بدان تو از دوستان ما به حساب نمى‏آيى تا آن را كه مى‏گويم واجد باشى، اگر تمام اهل بلدت بگويند تو مرد بدى هستى، از اين گفته غمگين نشوى و اگر گفتند تو مرد خوبى هستى شادمان نگردى و خود را به قرآن شريف عرضه بدارى: اگر راه قرآن را مى‏پيمايى، به آنچه قرآن بى‏اعتناست تو نيز بى‏اعتنايى، به آنچه رغبت دارد، تو نيز راغبى. مى‏ترسى از آنچه قرآن ترسانده است. در اين موقع ثابت قدم و شادمان باش، چه آنكه با وجود اين وضع، آنچه درباره‏ات بگويند به تو زيان نمى‏رساند و اگر برخلاف روشهاى قرآن بودى، چه چيز تو را نزد خودت مغرور مى‏كند.
بيشتر مدح و تمجيدها يا ذم و تكذيبهاى مردم بر اساس واقع‏ بينى و محاسبه‏ى صحيح نيست، بايد از آن دل برگرفت و منقطع بود، تنها عده‏ ى قليلى در جوامع بشرى يافت مى‏شوند كه هر جا خواستند اظهار نظر كنند و نفى و اثبات نمايند، عقل خود را به كار مى‏گيرند، با دقت فكر مى‏كنند، تمام جهات موضوع مورد نظر را بررسى مى‏نمايند، اگر خوب و بدش را تشخيص دادند، منصفانه اظهار نظر مى‏كنند وگرنه سكوت مى‏نمايند،
على (ع) فرمود: و ان لسان المومن من وراء قلبه و ان قلب المنافق من وراء لسانه لان المومن اذا اراد ان يتكلم بكلام تدبره فى نفسه فان كان خيرا ابداه، و ان كان شرا واراه. و ان المنافق يتكلم بما اتى على لسانه، لايدرى ماذا له و ماذا عليه. زبان شخص باايمان در پس قلبش قرار دارد و قلب منافق در پس زبانش. مومن كه مى‏خواهد سخن بگويد، در نفس خود مى‏انديشد، اگر آن را خير و صواب يافت، به زبان مى‏آورد و اگر آن را شر و ناروا يافت پنهان مى‏دارد، و منافق هر چه به زبانش آمد مى‏گويد، نمى‏داند كدام يك به نفع اوست و كدام يك به ضررش
ناهماهنگى برون و درون منافق، عقلش را از تدبر و مطالعه بازمى‏دارد، از اين رو بى‏حساب سخن مى‏گويد و مدح و ذم چنين فردى وزن و ارزشى نخواهد داشت. اميرالمومنين عليه‏السلام فرمودند : لسان العاقل وراء قلبه و قلب الاحمق وراء لسانه. زبان انسان عاقل بعد از قلبش قرار دارد، اما قلب احمق بعد از زبان اوست.
انسان عاقل، اول مى‏انديشد بعد مى‏گويد، اما شخص احمق، اول مى‏گويد بعد مى‏فهمد كه نابجا گفته است. سخنان احمقانه كه ناشى از كوتاه فكرى است، موافقت و مخالفت گوينده را از اثر مى‏اندازد و ارزش آنها را از ميان مى‏برد.
على (ع) فرموده: الشرير لايظن باحد خيرا لانه لا يراه الا بطبع نفسه. انسانى كه با شر و بدى بار آمده است، به احدى گمان خوب نمى‏برد، زيرا همه‏ ى مردم را مانند خودش مى‏پندارد و اعمالشان را حمل بر نادرستى و زشتى مى‏نمايد. چنين فرد آلوده، جامعه را از ديدگاه ناپاكى و بدى مى‏نگرد و زبانش درباره‏ى مردم جز به شر و بدى نمى‏گردد.
حب و بغض هاى اجتماعى، انتسابهاى خانوادگى و فاميلى، تعصبهاى قبيله‏اى و نژادى، و ديگر امورى همانند اينها مى‏تواند منشا موافقتها و مخالفتهاى غير واقعى شود و افراد را به تصديقها و تكذيبهاى ناصواب وادار سازد. بنابراين هيچ كس ولو امام معصوم باشد، از شر زبان مردم و مدح و ذمهاى دروغ و غير واقعى آنان بركنار نيست. از اين رو، امام سجاد (ع) در این جمله‏ ى دعاى خود از پيشگاه الهى درخواست نمى‏كند كه خدایا مرا از اين قبيل تعرضها مصون و محفوظ بدار، بلكه مى‏گويد: و اكفنى موونه معره العباد. خدایا عوارضى را كه از عيبجويى ‏هاى مردم نسبت به من در جامعه پديد مى‏آيد، كفايت كن و آنها را دفع نما.
اگر كسى مشمول فيض بارى تعالى شود و خداوند او را از ذم و عيبجويى ‏هاى اين و آن مصون دارد، گفته‏هاى غير واقعى آنان بى‏اثر مى‏شود و گرفتاريهاى ناشى از آن گفته‏ها دفع مى‏گردد. مسئله‏ى غدير خم و نصب على (ع) براى امر ولايت و خلافت مى‏توانست براى رسول اكرم (ص) مشكلات سنگينى به بار آورد و آن حضرت را متهم كند كه تعصب قومى به خرج داد و پسر عم خود را زمامدار جامعه نمود، بگويند از داماد خويش حمايت كرد و او را به فرمانروايى مسلمين گمارد، بگويند از مردم سلب آزادى كرد و نگذارد خودشان درباره‏ى مقدرات خود تصميم بگيرند، و از اين قبيل سخنان. خداوند براى تسكين خاطر پيشواى اسلام (ص)، در همان آيه‏اى كه ماموريتش را ابلاغ فرمود، وعده داد: و الله يعصمك من الناس. خداوند تو را از شر زبانهاى مردم و تهمتهاى ناروايى كه ممكن است به تو نسبت دهند محافظت و نگاهدارى مى‏نمايد.
🙏اللهم و اكْفِنِى مَئُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبَاد بار الها! مرا از شر و جویان در جامعه كفايت كن. 🆔 @sahife2
🌹 امروز روز است. به طور اتفاقی داشتم تقویم را ورق می زدم؛ دیدم عجب! از ولادت حضرت تا روز فاصله است.... ❤️ شب 23 ماه مبارک رمضان🌹 ⏪از الان به فکر باشیم ... 👌کانال انس با 🆔 @sahife2
🌺 با سعادت سرو باغ احمدی، آینه محمدی حضرت علیه السلام و روز مبارک باد🌹 🙏 نسل جوان را به جهان رهبری جلوه توحید، علی اکبری هر که هوای رخ احمد کند در تو تماشای پیمبر کند 👤حاج محمود 👇 🌺 اینجا ✳️کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹از حضرت علیه السلام بیاموزیم 👈عمرمان را در چه راهی هزینه کنیم؟ 👤استاد 👇 https://eitaa.com/sahife2/17455 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره ✳️ إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَهُمْ رَكِعُونَ‏ ✳️ ولىّ و سرپرست شما، تنها خداوند و پیامبرش و مؤمنانى هستند كه نماز را برپا مى دارند و در حال ، و مى دهند. 👌 در شأن نزول آیه آمده است: سائلى وارد مسجد رسول خدا صلى الله علیه وآله شد و از مردم درخواست كمك كرد. كسى چیزى به او نداد. حضرت على علیه السلام در حالى كه به نماز مشغول بود، در حال ركوع، انگشتر خود را به سائل بخشید. در تكریم این بخشش، این آیه نازل شد. كلمه ى «ولىّ» در این آیه، به معناى دوست و یاور نیست، چون دوستى و یارى مربوط به همه مسلمانان است، نه آنان كه در حال ركوع انفاق مى كنند. امام صادق علیه السلام فرمود: على علیه السلام هزاران شاهد در غدیر خم داشت، ولى نتوانست حقّ خود را بگیرد، در حالى كه اگر یك مسلمان دو شاهد داشته باشد، حقّ خود را مى گیرد! در راستاى ولایت امام معصوم است. در مقبوله ى عمربن حنظله ازامام صادق علیه السلام مى خوانیم: بنگرید به آن كس كه حدیث ما را روایت كند و در حلال وحرام ما نظر نماید و احكام ما را بشناسد. پس به حكومت او راضى باشید كه من او را بر شما حاكم قرار دادم. «فانّى قد جعلته علیكم حاكماً...». 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour " دردانشنامه امام رضا چنین آمده‌است که امام هشتم شیعیان علی بن موسی الرضا علیه السلام این آیه را با نام خوانده و مصداق آن را علی بن ابیطالب علیه السلام دانسته‌ است " 🆔 @sahife2