«فراغ» «زهد».

الفراغ خلاف الشغل و الفراغ من العمل الخلاص منه. فراغ، نقطه‏ ى مقابل شغل است و فراغ از كار به معنا ى خلاص شدن از آن عمل است.

الزهاده الزهد و هو فى اللغه ترك الميل الى الشيئى لعدم الرغبه فيه. «زهاده» به معنا ى زهد است و «زهد» در لغت، اظهار بى ‏ميلى نسبت به چيز ى است كه بر اثر نداشتن رغبت درونى به آن پديد می‏آيد.

ساعات فراغت در روز يا اوقات فراغت در سال همیشه مورد توجه جوامع بشر ى بوده و افراد فارغ از كار، آن اوقات را به صور مختلف و با انجام كارها ى متفاوت می‏گذراندند، بعضى نصيبشان از اوقات فراغت بهره ‏ها ى عقلانى و انسانى و فوايد ماد ى و معنو ى بوده و برخى بر اثر كارهاى ناروايى كه در اوقات فراغت مرتكب می ‏شدند، چيزى جز ضررها ى ماد ى و معنو ى و زيانهاى جسمی و روحى عايدشان نمی‏گرديد

در تعاليم اسلام راجع به #اوقات_فراغت روايات متعددى رسيده:

حضرت رضا (علیه السلام) فرمود: و اجتهدوا ان يكون زمانكم اربعه ساعات: ساعه لله لمناجاته و ساعه لامر المعاش و ساعه لمعاشره الاخوان الثقات و الذين يعرفونكم عيوبكم و يخلصون لكم فى الباطن و ساعه تخلون فيها للذاتكم و بهذه الساعه تقدرون على الثلاث الساعات. كوشش كنيد كه زمانتان چهار ساعت باشد: ساعتى برا ى عبادت و خلوت با حضرت بار ى تعالى و ساعتى برا ى كار و كوشش و تامين معاش و ساعتى برا ى مصاحبت و مجالست برادران دينى مورد اعتماد و كسانى كه شما را به عيوبتان متوجه می‏كنند و با خلوص به شما تذكر می‏دهند و ساعتى را به تفريحات و لذايذ خود اختصاص دهيد، چه اين ساعت تفريح و نشاط به شما نيرو می‏بخشد و به قدرتى مجهزتان می‏نمايد كه بتوانيد اعمال سه ساعت ديگر ى را كه مذكور افتاد، هر چه بهتر و نيكوتر انجام دهيد.

#اوقات_فراغت : اگر در مجار ى صحيح به كار گرفته شود، موجب نشاط و مايه‏ ى نيرومند ى در ساير فعاليتهاست و اگر در كارها ى نادرست و گناهان صرف شود، می‏تواند خطرات بزرگ و مفاسد غيرقابل جبران به بار آورد. بيشتر جرايم و جناياتى كه در دنيا به وقوع پيوسته، با دست افراد سالم و در اوقات فراغتشان واقع شده است. از اين رو، پیامبر گرامی اسلام برا ى آگاه‏ ساز ى پيروان خود، اين مهم را تذكر داده تا در ساعات فراغت راه انحرافى در پيش نگيرند و خويشتن را گرفتار فتنه و بلا ننمايند: نعمتان مفتون فيهما كثير من الناس: الفراغ و الصحه. دو نعمت است كه بسيار ى از مردم در آن دو به گمراهى و فساد گرايش يافته ‏اند: يكى فراغت است و آن ديگر سلامت.

حضرت زين ‏العابدين (علیه السلام) خطر ساعات فراغت را از زبان عموم، با عبارت دعا به پيشگاه الهى چنين عرض می‏كند: بار الها! اگر برا ى ما ساعت فراغتى از شغل را مقدر فرموده ‏ا ى، آن را فراغتى سالم قرار ده كه نه گرفتار پى آمدها و تبعات رنج‏آور آن باشيم و نه به خستگى و كوفتگى آن مبتلا شويم.

🔹فإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغا مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلامَةٍ لا تُدْرِكُنَا فِيهِ تَبِعَةٌ، وَ لا تَلْحَقُنَا فِيهِ سَأْمَةٌ، حَتَّى يَنْصَرِفَ عَنَّا كُتَّابُ السَّيِّئَاتِ بِصَحِيفَةٍ خَالِيَةٍ مِنْ ذِكْرِ سَيِّئَاتِنَا، وَ يَتَوَلَّى كُتَّابُ الْحَسَنَاتِ عَنَّا مَسْرُورِينَ بِمَا كَتَبُوا مِنْ حَسَنَاتِنَا🔹 🔸 خداوندا اگر در جنب كار و كوشش، فراغت و آسايشى براى ما مقدّر فرموده‏اى، آن فراغت و آسايش را قرين سلامت قرار ده كه در عرصه‏گاه آن، پى‏آمد بدى به ما نرسد، و ملالت و دل‏تنگى به ما نپيوندد، تا فرشتگان نويسنده بدى‏ها، با پرونده‏اى پاك و خالى از ثبت بدى‏هاى ما برگردند، و فرشتگان نويسنده خوبى‏ها، به سبب خوبى‏هايى كه از ما نوشته‏اند، خوشحال و شادان باز آيند. 🔸 دعای #یازدهم #دعا_یازدهم_2 #فراغت_بدون_گناه

در قرون پيشين، يعنى روزگار قبل از انقلاب صنعتى، اوقات فراغت مردم كم بود، زيرا كارها ى مورد نياز جامعه با دست انجام می‏شد و تمام وقت افراد ى را كه عهده‏دار كار ى بودند می‏گرفت، كسى كه شغلش بافندگى بود و با دستگاه ى ساده پارچه می‏بافت، وقتى مشغول كار می‏شد، دست و پا و چشم و تمام بدنش با هم فعاليت می‏كردند، جالب آنكه او از اول صبح تا مقارن شب با اين وضع دشوار كار می‏كرد و محصول كارش بسيار ناچيز بود. موقعى كه از كار دست می‏كشيد، با خستگى و فرسودگى بسيار به منزل می‏رفت، لقمه‏ ى غذايى می‏خورد و براى رفع خستگى در بستر می‏خوابيد، او نه ساعات فراغت داشت و نه نيرو ى ذخيره‏ا ى كه در آن ساعات با كارها ى تفريح ى آزاد نمايد،

اما در دنياى امروز با وجود ماشينهاى خودكار، وضع كار و كارگر ى بكلى دگرگون شده است، كارگر بافندگى امروز در كنار ماشين خودكار ايستاده و دستگاه بافندگى با نيرو ى برق و سرعتى عجيب حركت می‏كند و پارچه می‏بافد. كارگر امروز فعاليت بدنى ندارد، فقط در كنار ماشين نظارت می‏كند و گاهى كه نقصى در عمل ماشين مشاهده می‏نمايد برطرف می‏سازد، و بر اثر سرعت عمل ماشين و ازدياد محصول، ساعات كار تقليل يافته و اوقات فراغت فزون شده است. موقعى كه كارگر از كار دست می‏كشد، اولا وقت فراغتش زياد است و ثانيا نيروها در وجودش باقى مانده و آنها را با اعمالى كه در اوقات بيكارى انجام می‏دهد آزاد می‏سازد.

ازدياد ساعات فراغت، مواد مخدر، نوشابه‏هاى الكلى، مناظر مهيج و خلاف عفت فيلمهاى سينمايى، و آزادى بيش از حد مصلحت، دنياى غرب امروز را به راه فساد و تباه ى كشانده و انسانيت و سجايا ى انسانى را پايمال نموده است. به موجب نشريه‏هاى آمار ى، جرايم و جنايات هر سال نسبت به سال قبل فزونى دارد.