امام سجاد (ع) در جملهى اول دعاى در پيشگاه خداوند عرض مىكند:
و ان اشكر الحسنه:
بار الها! موفقم بدار كه نيكى را شكرگزار باشم.
انفاق مالى اگر بجا و نيكو باشد سزاوار شكر است و بايد از عمل منعم قدردانى نمود،
اما اگر انفاق، نابجا و در غير مورد باشد، نه تنها شايسته ى شكر نيست بلكه ممكن است در پارهاى از موارد بر اثر اسراف و تضييع مال شايان توبيخ باشد.
گاه شخص شهرت طلب و خودخواه مجلس ضيافتى تشكيل مىدهد و از جمعى دعوت مىكند، هدفش از اين دعوت، پذيرايى دوستانه و ضيافت برادرانه نيست بلكه مىخواهد خود را نشان بدهد و خويشتن را بلندآوازه نمايد. از اينرو در تهيه ى غذا و كيفيت و كميت آن افراط مىكند و به اسراف و زيادهروى دست مىزند و چون طعام تهيه شده چندين برابر نياز مهمانان بوده، پس از پذيرايى قسمت اعظم غذا در سفره باقى مىماند و بدبختانه بيشتر غذاى باقيمانده در ظروف زباله ريخته مىشود و تبذير و اسراف نعمت به ميان مىآيد. اين قبيل انفاقها را شرع مقدس، احسان نمىداند و انفاقكننده استحقاق شكر ندارد.
قسمتى از روايت حضرت مولىالموحدين، اميرالمومنين، على عليهالسلام در خصوص امر مال و چگونگى صرف نمودن آن :
كسى از شما كه داراى مال و ثروت است بپرهيزد از فساد، چه آنكه اعطاى مال در غير مورد تبذير است و اسراف و اين عمل ناروا ياد صاحبش را بين مردم زياد مىكند و نامش را بالا مىبرد، ولى نزد بارىتعالى او را پست مىكند و موجب انحطاطش مىگردد و هيچ انسانى مال خود را در غير حق و در مورد افراد نااهل صرف نمىكند، مگر آنكه خداوند او را از شكرگزارى دريافتكنندگان مال محروم مىسازد و علاقه و مودت اينان به غير اعطاكنندهى مال معطوف مىگردد و اگر كسانى از دريافتكنندگان به جاى مانده باشند و زبان به شكر و خيرخواهى صاحب مال بگشايند، هدفشان چاپلوسى و دروغگويى است و هيچ فرد متمكن، مال خود را در غير حق و براى نااهل صرف ننموده مگر آنكه نصيبش از آن پرداخت نابجا و بىمورد، ستايش فرومايگان و مدح اشرار بوده، آن هم نه هميشه و به طور دائم بلكه تا وقتى كه نعمت منعم را دريافت مىكنند و از فضل و عنايت او برخوردارند.
سپس على (ع) به دوستان خود فرمود: هر يك از شما كه داراى مال است آن را در راه صله ى رحم يا مهمانى نيكو و پسنديده صرف نمايد يا آنكه مال خود را در راه نجات و رهايى كسانى كه در رنج و تعباند يا آنكه اسير يا ابن السبيلاند به كار گيرد و موجبات آزادى و رفع گرفتارى آنان را فراهم آورد كه دست يافتن به اين خصال حميده، مايهى كرامت و بزرگوارى دنيا و موجب شرف و فضيلت در عالم آخرت است.
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_399
#حق #پدر و #فرزند
وَ قَالَ (عليه السلام ) :
إِنَّ لِلْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ حَقّاً، وَ إِنَّ لِلْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ حَقّاً؛
فَحَقُّ الْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ أَنْ يُطِيعَهُ فِي كُلِّ شَيْءٍ إِلَّا فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ؛
وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ يُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآنَ.
حضرت علی که درود خدا بر او، فرمود:
همانا فرزند را به پدر، و پدر را به فرزند حقّى است.
#حق_پدر بر فرزند اين است كه فرزند در همه چيز جز نافرمانى خدا، از پدر اطاعت كند،
و #حق_فرزند بر پدر آن كه نام نيكو بر فرزند نهد، خوب تربيتش كند، و او را قرآن بياموزد.
👈 شرح اینجا
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #آل_عمران
#آل_عمران_14
زُيِّنَ لِّلنَّاسِ حُبُّ الْشَّهَوَتِ مِنَ الْنِّسَآءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الْذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَمِ وَالْحَرْثِ ذَ لِكَ مَتَعُ الْحَيَو ةِ الْدُّنْيَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَابِ
عشق وعلاقه به زنان وفرزندان پسر واموال زیاد از طلا ونقره واسبان ممتاز وچهارپایان و كشتزارها كه همه از شهوات و خواستههاى نفسانى است، در نظر مردم جلوه یافته است، (در حالى كه) اینها بهرهاى گذرا از زندگانى دنیاست و سرانجام نیكو تنها نزد خداوند است.
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در هنگام #سختی :
«2» وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ
وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ
وسايل زندگى و اسباب حيات ، به لطفت فراهم آيد،
و فرمان و حكم به نيرويت جريان يابد.
#جریان_اسباب_بلطف_خدا
دعای #هفتم
#دعا_هفتم_2
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_2
#جریان_اسباب_بلطف_خدا
#جنگ_بدر 7
✳️ صبح روز بعد به مسلمين كه در جستجوى كاروان ابوسفيان بودند خبر رسيد كه ابوسفيان مال التجاره را به منزل رسانيد و اينك بايد با لشگر قريش كه در فاصله مختصرى قرار دارد روبهرو شوند و در نتيجه آرزويى كه مسلمين به اميد رسيدن به آن خرسندى مىكردند مبدّل به يأس گرديد و جماعتى از ايشان به رسول الهى اصرار مىورزيدند كه به مدينه بازگردد و با لشگر قريش مصاف ندهد و در جنگ وارد نشود.
خداى متعال درباره ايشان مىفرمايد:
وَ إذْ يَعِدُكُمُ اللَّهُ إحْدَى الطّائِفَتَيْنِ أنَّها لَكُمْ وَ تَوَدُّونَ أنَّ غَيْرَ ذاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَ يُريدُ اللَّهُ أنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ يَقْطَعَ دابِرَ الْكافِرينَ» «انفال 7»
و [ياد كنيد] هنگامى را كه خدا پيروزى بر يكى ازدو گروه [سپاه دشمن يا كاروان تجارتى قريش] را به شما وعده داد، و شما دوست داشتيد بر كاروان تجارتى قريش دست يابيد، ولى خدا مىخواست پيروزى در ميدان جنگ را با فرمان نافذى [كه داير بر پيروزى مؤمنان و شكست دشمنان جارى ساخته بود] تحقّق دهد و ريشه كافران را قطع كند.
پس از مختصرى مسلمانان يكدل و يك جهت بر آن شدند كه با لشگر قريش مصاف دهند، به همين جهت خود را زودتر به آب بدر رسانيده و چاه را تصرف كردند. خداى تعالى بارانى فرستاد تا بيابان شنزار و لغزنده جهت آنان محكم و استوار گردد و قسمت لشگر گاه قريش كه زمينى خاكى بود گِل و لغزنده شود و بالأخره لشگر اسلام توانست خود را قبل از قريش به محلّ مناسب يعنى كنار اولين چاه در قسمت پايين بدر برساند.
آنگاه خود را آماده قتال كرده به مشورت پرداختند. در حالى كه گفتگو مىكردند سعد بن معاذ پيش آمد، عرض كرد: اى پيامبر خدا! اجازه مىدهى سايبانى جهت شما بر پا كنيم تا شما در آن جا قرار گيريد و مركبهاى شما را در كنار آن آماده نگهداشته و خود با دشمن مصاف دهيم؟ اگر پيروز شديم كه هيچ و اگر خداى نخواسته كشته گشتيم تو بر مركب سوار شده به پيروانت در مدينه ملحق شوى، چه آن مسلمانان كه در مدينه ماندهاند كمتر از ما به تو معتقد و علاقمند نيستند و اگر احتمال مىدادند كار تو سرانجام به جنگ منتهى مىشود هرگز تخلّف نمىكردند و اگر چنين پيشامدى رخ دهد ايشان شرّ دشمن را دفع مىكنند و از درِ خيرخواهى با كمك تو به جهاد مىپردازند.
رسول خدا صلى الله عليه و آله او را بستود ودر حقّش دعا كرد. سعد با ياران به ساختن سايبان پرداخت تا اگر پيروزى و فتح نصيب او و يارانش نشد، آن منبع كرامت و عظمت به دست دشمن گرفتار نشود و بتواند خود را به باقى اصحاب برساند و دعوت خود را ادامه دهد، چه اسلام براى طائفه معيّنى نيامده بود، اگر همه اهل مدينه هم كشته شوند، او بايد بماند و ساير قبايل عرب و ديگر ملل دنيا را رهبرى كند.
قريش نيز آماده جنگ شدند و شخصى را فرستادند تا از مسلمانان خبرى بياورد.
#بدر
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 266
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_2
#جریان_اسباب_بلطف_خدا
#جنگ_بدر 8
✳️ آن شخص بازگشت و خبرآورد كه اصحاب محمّد سيصد نفر و يا كمى كمتر و يا بيشترند و هيچ كمينى هم ندارند و از آب هم بسيار دورند، ولكن با همه اين احوال مردمى هستند كه جز شمشير پناهگاهى براى خود قائل نيستند و جز به ايمان ثابت و يقين استوار خود اتكايى ندارند.
اين خبر، رعب و وحشتى در دلهاى قريشيان ايجاد كرد و برخى از عقلاى آنان به اين فكر فرو رفتند كه اگر سپاه اسلام همه آنان را بكُشند حرمتى براى مكّه باقى نخواهد ماند. از ميان آنان عتبة بن ربيعه برخاست و گفت: اى گروه قريش، به خدايم سوگند! شما از اين كه با محمّد و يارانش مصاف دهيد كارى از پيش نمىبريد؛ زيرا اگر او را بكشيد پيوسته چشمتان به روى مردمى باز مىشود كه يا پسر عمويش را كشتهايد و يا پسر خالهاش را و يا مردى از عشيرهاش را؛ پس بهتر اين است كه بازگرديد و او را به عرب بسپاريد، چه اگر ساير طوائف عرب او را بكشند شما به مقصود خود نايل آمدهايد و اگر او بر عرب فايق آمد شما كارى كه مايه كراهت و ندامتتان شود نكردهايد.
كلام عتبه به گوش ابوجهل رسيد، او پر از خشم و غيظ شد و كينههاى ديرينهاى را كه با مسلمين داشت يادآورى كرد. و همين معنى باعث شد كه همه بر قتال سپاه اسلام يكدل و يك جهت شوند.
رسول خدا صلى الله عليه و آله وقتى كثرت عدد دشمنان و بسيارى نيروى آنان را ديد به ميان ياران آمد و با سخنان گرم و دلنشين خود روحيه آنان را تقويت كرده و به تنظيم صفوف ايشان پرداخت و دستور داد قبل از آن كه وى فرمان دهد حمله نكنند و فرمود:
چنانچه دشمن را محاصره كرديد با تير به ايشان حمله كنيد. آنگاه به عريش خود يعنى سايبان بازگشت در حالى كه از سرانجام كار ياران نگران بود، در آن جا به درگاه خداى سبحان ملتجى گشته و از اودرخواست پيروزى و تنجيز وعده مىنمود و تضرّع و زارى همى كرد و گفت:
بارالها! اين قريش متكبّر و متعصّب است كه همواره با تو مخالفت و دشمنى مىورزيد و فرستادهات را تكذيب مىكرد، اينك روى آورده تا با پيغمبرت بجنگد.
پروردگارا! آن نصرت كه مرا بدان وعده فرمودى بفرست. بارالها! اگر امروز اين گروه كه با من هستند كشته شوند ديگر كسى تو را پرستش نخواهد كرد.
#بدر
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 266
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_2
#جریان_اسباب_بلطف_خدا
#جنگ_بدر 9
✳️ رسول خدا صلى الله عليه و آله همچنان دعا همى مىكرد و رو به قبله دست به دعا بلند داشت تا ردايش از شانهاش بيفتاد و آن قدر ادامه داد تا خواب او را گرفت، در عالم رؤيا يارى خدا را به چشم ديد و نيز به حالت وحى درآمد و اين آيه بر وى نازل شد:
يا أيُّهَا النَّبِىُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنينَ عَلَى الْقِتالِ إنْ يَكُنْ مِنْكُمْ عِشْرُونَ صابِرُونَ يَغْلِبُوا مِأَتَيْنِ وَ إنْ يَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ يَغْلِبُوا ألفاً مِنَ الَّذينَ كَفَرُوا بِأنَّهُمْ قَوْمٌ لايَفْقَهُونَ» «انفال 65»
اى پيامبر! مؤمنان را به جنگ برانگيز كه اگر از شما بيست نفر صابر باشند بر دويست نفر چيره مىشوند، و اگر از شما صد نفر [صابر] باشند بر هزار نفر از كافران چيره مىشوند؛ زيرا آنان گروهى هستند [كه حقايق توحيد و قدرت خدا را] نمىفهمند.
رسول خدا صلى الله عليه و آله پس از گرفتن اين وحى، به ميان سپاه خود آمد و آنان را بر قتال با كفّار تحريص كرده و فرمود: به آن خدايى كه جان محمّد در دست اوست هيچ يك از شما امروز با اين كفّار نمىجنگد و با صبر و پايدارى كشته نمىشود مگر اين كه خداى تعالى تو را به بهشت درخواهد آورد. آنگاه مشتى خاك از دست اميرالمؤمنين عليه السلام گرفته و آن را به جانب كفّار پاشيد و فرمود:
شاهَتِ الْوُجُوهُ.
زشت باد رويتان.
سپس به ياران فرمود: كمر همّت ببنديد. مسلمانان قويدل گشته يكصدا فرياد زدند: أحَد: أحَد. خداى تعالى ملائكه را نيز به مدد ايشان فرستاد تا بر فتح و پيروزى بشارتشان دهد و ايمانشان را قوىتر سازد. رسول خدا صلى الله عليه و آله در قلب معركه قرار گرفته مردم را تشجيع مىنمود و به نصرت خدا نويد مىداد.
بودن رسول خدا صلى الله عليه و آله در ميان صفوف ايشان از يك سو و كمك ملائكه از سوى ديگر، اثر عميقى در روحيه مسلمانان داشت و به همين جهت كشتار زيادى از لشگرِ دشمن كرده كه در تاريخ كمنظير و بى مانند بود و افتخارى بزرگ در تاريخ اسلام براى هميشه به يادگار گذاشتند و بدريّون در اصحاب پيامبر از ديگران ممتازند.
غبار معركه بر روى اجساد بى جان كفّار فرو نشست و اهل مكّه با وضع فضيحت بارى فرار كردند. سپاه اسلام با افتخار و پيروزى و غنيمت بسيارى به سوى مدينه بازگشتند، در حالى كه از يارى و نصرتى كه خداى تعالى ارزانىشان داشته خوشحال و شكرگزار بودند. «1» در داستان با عظمت بدر، بارانى كه باريد، دعايى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله داشت، قوّت قلبى كه به مردم مؤمن داده شد و نزول ملائكه و رعبى كه از عظمت معنوى ارتش اسلام به دل كافران افتاد، همه و همه اسبابى بود كه خداوند مهربان به لطف خود جهت پيروزى مردم مؤمن فراهم آورد.
آرى، به قول حضرت زينالعابدين عليه السلام كه فرمود:
«وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الأْسْبابُ»
#بدر
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 266
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_400
شناخت امور واقعی و خرافی
وَ قَالَ (عليه السلام ) :
الْعَيْنُ حَقٌّ، وَ الرُّقَى حَقٌّ، وَ السِّحْرُ حَقٌّ، وَ الْفَأْلُ حَقٌّ؛ وَ الطِّيَرَةُ لَيْسَتْ بِحَقٍّ، وَ الْعَدْوَى لَيْسَتْ بِحَقٍّ؛ وَ الطِّيبُ نُشْرَةٌ، وَ الْعَسَلُ نُشْرَةٌ، وَ الرُّكُوبُ نُشْرَةٌ، وَ النَّظَرُ إِلَى الْخُضْرَةِ نُشْرَةٌ.
حضرت علی که درود خدا بر او، فرمود:
چشم زخم حقيقت دارد، استفاده از نيروهاى مرموز طبيعت حقيقت دارد، سحر و جادو وجود دارد، و فال نيك راست است، و رويداد بد را بد شگون دانستن، درست نيست، بوى خوش درمان و نشاط آور، عسل درمان كننده و نشاط آور، سوارى بهبودى آور، و نگاه به سبزه زار درمان كننده و نشاط آور است.
👈 شرح اینجا
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #آل_عمران
#آل_عمران_15
قُلْ أَؤُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرٍ مِّنْ ذَ لِكُمْ لِلَّذِينَ اتَّقَوْاْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّتٌ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَرُ خَلِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَ جٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَ نٌ مِّنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ
بگو: آیا شمارا به بهتر از اینها (كه محبوب شماست) خبر دهم؟ براى كسانى كه تقوا داشته باشند، نزد پروردگارشان باغهایى (بهشتى) است كه از زیر (درختان) آن نهرها جارى است. براى همیشه در آنجا (بهرهمند) هستند و همسرانى پاك (خواهند داشت) و رضا و خشنودى خداوند (شامل حالشان مىشود) و خداوند به حال بندگان بیناست.
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در هنگام #سختی :
«2» وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ
و همه چيز بر اساس و ارادهات مىگذرد؛
«3» فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ
پس همه موجودات به خواست تو بى آن كه فرمان قولى دهى، فرمان برند، و به ارادهات، بى آن كه با گفتار نهى كنى از كار باز ايستند.
دعای #هفتم
#دعا_هفتم_3
#خواست_خدا
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_3
#خواست_خدا
✳️ درون حضرت ابراهيم عليه السلام از عواطف پدرى نسبت به اسماعيل موج مىزد. او را همواره به ياد مىآورد و جانش براى ديدار او طوفان شوق و مهر داشت. از تقدير الهى سر نمىپيچيد، اما از احساسات انسانى هم تهى نبود.
رضاى حضرت محبوب را بر خشنودى خود مقدم مىدانست ولكن دلش در گرو عطوفت فرزندش نيز بود، به خصوص كه او را به فرمان خدا در بيابانى خشك و سوزان، بىآب و نان با مادرى بى پناه رها كرده بود و نمىدانست در اين امر الهى چه مصلحتى است و آينده چگونه مىشود؟
گاهى حوادث روزگار بسيار سنگين و خرد كننده است اما مردان بزرگ و خداپرست مىدانند كه تا گندم نرسد آن را آرد نمىكنند، اين است كه حوادث و وقايع آنها را پخته مىكند، از خامى بيرون مىآورد و احساس سنگينى پيشامدها براى ايشان پر از لذت و خوشى است.
ابراهيم كه گاهگاه به ديدار فرزند مىشتافت و نان و آبى براى او مىبرد، با دلى قوى اميد تغيير وضع و دستور جديد خداوند را داشت.
شبى در خواب ديد كه از جانب پروردگار مأموريت يافته كه فرزندش اسماعيل را ذبح كند! ابراهيم يقين داشت كه رؤياى انبيا، خواب پريشان و وساوس و پندارهاى موهوم نيست و معتقد بود كه حقيقتى است كه در خواب به او الهام شده و براى انجام آن بايد بدون كم و كاست بپا خيزد و اقدام كند: قربان كردن فرزند! سر بريدن همان اسماعيل كه خداوند به او عنايت كرده است!
بايد انديشيد كه اين كار چه اندازه دشوار و سخت است، كدام پدر مىتواند خود را راضى و حاضر كند كه سر فرزندش را به دست خود ببرد؟ كدام دلى است كه از اين انديشه فرو نريزد؟ و كدام دستى است كه توانايى چنين كارى داشته باشد و نلغزد و از كار نيفتد؟!
انجام اين گونه فرامين جز آثار ايمان و نمودهاى عقيده و اعتقاد به حقّ و حقيقت نمىتواند باشد. اين محنت كوهها را در هم فرو مىريزد و جانها را زير و زبر مىكند اما ابراهيم بزرگ هيچ گونه تزلزل و سستى به خود راه نمىدهد. او خدا را بزرگتر از هر چيز و مقدم بر كل هستى مىداند و رضاى او را بر رضا و ميل خود ترجيح مىدهد.
اسماعيل اندك اندك جوانى برومند و با نشاط و قوّت شده بود، بازوان ستبر و شانههاى پهن و پيشانى بلندش جان پدر پير را قوّت و نيرو مىبخشيد، اما چه كند، مأمور شده او را قربان كند.
پدر فرمان الهى را به پسر گفت تا او را هم از سرنوشت عجيب و شگفتانگيزش كه از تولد گام به گام همراه او بود آگاه سازد. اسماعيل چون سخن پدر را شنيد بدون تأمل اظهار رضايت كرد و خود را تسليم نمود. اين چه تربيت و ايمان محكمى بود كه به اين صورت و با آن رضامندى و چهره گشوده، از مرگ به خاطر اطاعت فرمان خدا استقبال مىشد؟ خدا خود داناتر است.
پدر پير پسر جوان را در آغوش كشيد و بوسههاى گرم و پرسوزى نثارش كرد، سپس دست و پاى او را بست و با دلى سرشار از ايمان و لبريز از رضا، كارد را بر كشيد و بر گلوى اسماعيل نزديك كرد در حالى كه تمام ملكوت نگران كار او بودند.
ابراهيم كارد را به گلوى اسماعيل كشيد، بار دوم و سوم نيز تكرار كرد اما اثرى از بريدگى و جارى شدن خون نديد و تغيير حالتى هم در قربانى مشاهده ننمود.»
گويى به زبان حال بر سر كارد تيز فرياد زد: چرا نمىبُرى؟ و كارد هم به زبان حال به او پاسخ داد:
الْخَليلُ يَأْمُرْنى، وَ الْجَليلُ يَنْهانى.
ابراهيم تو مىخواهى من سر فرزندت را جدا كنم، ولى صاحب هستى مرا از بريدن نهى مىكند!
آرى:
«وَ مَضَتْ عَلى إرادَتِكَ الأْشْياءُ فَهِىَ بِمَشيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرِةٌ، وَ بإرادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ»
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 283
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
👈🎙 صوتی تصویری با صدای : علی #فانی
دعای #هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_401
سازگاری و هماهنگی با مردم
وَ قَالَ (عليه السلام ) :
مُقَارَبَةُ النَّاسِ فِي أَخْلَاقِهِمْ، أَمْنٌ مِنْ غَوَائِلِهِمْ.
حضرت علی که درود خدا بر او، فرمود:
هماهنگى در اخلاق و رسوم مردم، ايمن ماندن از دشمنى و كينه هاى آنان است.
👈 شرح اینجا
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #آل_عمران
#آل_عمران_16
#آل_عمران_17
اَلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَآ ءَامَنَّا فَآغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ الْنَّارِ
الْصَّبِرينَ وَالْصَّدِقِينَ وَالْقَنِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ
(پرهیزگاران) كسانىاند كه مىگویند: پروردگارا! براستى كه ما ایمان آوردهایم، پس گناهان ما را ببخش و ما را از عذاب آتش حفظ فرما.
(پرهیزگاران، همان) صابران و راستگویان و فرمان برداران فروتن و انفاق كنندگان و استغفار كنندگان در #سحر ها هستند.
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در هنگام #سختی :
[ «4» أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ
«5» وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ]
تنها تو را در دشوارىها مىخوانند، و در بلاهاى سخت و دشوار، تنها تو پناهگاهى. بلاهاى سخت و دشوار از انسان دور نمىشود، مگر آنچه را كه تو دور كنى، و از گرههاى رنج آور، چيزى گشوده نمىشود، مگر آنچه را تو بگشايى. پروردگارا! بلايى بر من نازل شده، كه سنگينىاش مرا به زحمت و رنج انداخته، و سختى و مشكلى به دردم آورده، كه تحمّلش مرا در فشار قرار داده.
دعای #هفتم
#دعا_هفتم_4
#دعا_هفتم_5
#پناهندگی_بخدا در حل مشكلات و دفع بلاها
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_4
#پناهندگی_بخدا در حل مشكلات و دفع بلاها 1
✳️ حضرت سجّاد عليه السلام در هنگام ترس و گرفتارىها با حال تضرّع به پناهندگى خداوند اصرار مىورزد؛ زيرا در وقت هجوم انواع بلاها و حوادث و گناهان تنها پناهگاه انسان خداست نه غير او.
این فراز از دعاى امام عليه السلام آموزشى به بندگان خداست كه در وقت فشار گرفتارى و غمها به غير از خدا توجه نكنند، چون اين حالتهاى روحى و جسمى كه در اثر بسته شدن درِ رحمت و نعمتِ خداوند و روى آوردن انواع بلاها و سختىها براى انسان است به خاطر اين است كه خداوند مىخواهد، بندگانش به سوى او روى آورند و با او گفتگو كنند و به وجود حق عشق بورزند. و خداى متعال اين حالت بنده را دوست دارد.
چه كسى مىتواند حضرت يوسف عليه السلام را از صحنه گناه نجات دهد و او را در پناه خود نگه دارد. آن صحنههايى كه اگر براى هر يك از ما اتفاق بيفتد به يقين آلوده به گناه مىشويم. چگونه اگر برهان ربّ نبود يوسف در منجلاب شهوت غرق مىشد و همه پرده عصمت و هيبت او دريده مىشد. پس يك قدرت برتر و نقطه اميدى بايد دست او را بگيرد. در آن هنگام كه همه راهها را به سوى لغزش و خيانت مشاهده كرد و درهاى نجات را بسته ديد در پاسخ به همسر عزيز مصر به يك جمله كوتاه بسنده كرد:
قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبّى أَحْسَنَ مَثْوَاىَ» «یوسف23»
يوسف گفت: پناه به خدا، او پروردگار من است، جايگاهم را نيكو داشت.
مَعَاذَ اللَّهِ يعنى تنها پناهگاه خداست. در چنين شرايطى سخت و بحرانى براى رهايى از چنگال وسوسههاى شيطانى، تنها راه فرار را پناه بردن به خدا مىداند، خدايى كه خلوت و جلوت براى او يكسان است. يوسف با ياد حق اول به يگانگى خداوند در عقيده و پناهجويى خدا را در عمل؛ اعتراف مىكند و همچنين حقشناسى خود را نسبت به عزيز مصر هم كه ربّ و آقاى اوست نشان مىدهد كه او مرا تربيت كرده و گرامى داشته است چگونه به او خيانت كنم؟! اين ارزشهاى اخلاقى انبيا و صالحان و عمل مؤمنان سبب مىشود كه جامعه از جرم و جنايت مصون بماند.
خداوند در آيات ديگر براى تحكيم پايههاى توحيد و شكستن بتهاى شرك و كفر دستورهاى اساسى صادر مىفرمايد:
قُلْ إِنَّمَآ أَدْعُواْ رَبّى وَ لَآأُشْرِكُ بِهِأَحَدًا* قُلْ إِنّى لَآأَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لَا رَشَدًا* قُلْ إِنّى لَن يُجِيرَنِى مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِن دُونِهِمُلْتَحَدًا» «جن 20»
بگو: من فقط پروردگارم را مىپرستم، و هيچ كس را شريك او قرار نمىدهم.* بگو: من اختيار زيان و هدايتى را براى شما ندارم.* بگو: [اگر از او نافرمانى كنم] هرگز كسى در برابر [عذاب] خدا مرا پناه نمىدهد، و هرگز پناهگاهى غير او نمىيابم.
ملتحد از ماده لحد به معنى پناهگاه مطمئن است كه در اصل همان گودالى است كه براى مرده آماده مىسازند كه در يك طرف آن حفرهاى براى دفن مرده است تا خاك به روى او ريخته نشود و از آسيب جانوران نيز محفوظ بماند.
اين آيات از يك سو اعتراف به عبوديت كامل در پيشگاه خداست و از سوى ديگر هر گونه غلو را در مورد پيامبر صلى الله عليه و آله نفى مىكند. و از سوى ديگر شخص پيامبر نيز با آن عظمت شأن پناه مستقلى در برابر عذاب خدا نمىتواند باشد. ولى مىتواند از خدا تقاضاى حلّ مشكلات براى مردم كند يا درخواست هدايت براى افراد شايسته بنمايد.
در روايات اهل بيت عصمت آمده است:
انسانى كه در امورش خود را در پناه خدا بداند يا نيت خود را نيك سازد، خواستههايش هم زيبا و نيكو مىشود و همچنين از آسيبها و خطرات آسمانى و زمينى حفظ مىماند.
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 285
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_4
#پناهندگی_بخدا در حل مشكلات و دفع بلاها 2
✳️ امام على عليه السلام مىفرمايد:
اعْتَصِمْ فى احْوالِكَ كُلِّها بِاللَّهِ، فَإِنَّكَ تَعْتَصِمُ مِنهُ سُبْحانَهُ بِمانِعِ عَزيزٍ.
در همه حالاتت به خدا پناه جوى كه در اين صورت با سنگرى نيرومند خود را حفظ مىكنى.
حضرت در يك فراز از مناجات خويش كه درياى معرفت و اقرار به درگاه الهى است عرضه مىدارد:
خدايا! براى من پيكرى آفريدى و در آن ابزارها در اندامهايى نهادى كه من با آنها تو را فرمان مىبرم و نافرمانى مىكنم، تو را به خشم مىآورم و خشنودت مىسازم و در نفس من انگيزه به سوى شهوات قرار دادى و مرا در سرايى آكنده از آفات جاى دادى و آن گاه به من فرمودى: باز ايست، پس من به كمك تو از گناه باز مىايستم و به تو توسّل مىجويم و به تو پناه مىبرم و به يارى تو خود را حفظ مىكنم و براى انجام آنچه خشنودت مىسازد، از تو توفيق مىطلبم. «2» «نوف بكالى مىگويد: اميرالمؤمنين عليه السلام را ديدم كه به سرعت مىرود؛ عرض كردم: كجا مىروى سرورم؟
فرمود: رهايم كن، اى نوف! كه اميد و آرزوهايم مرا به سمت معشوق مىبرد؟
گفتم: مولاى من آرزويتان چيست؟
فرمود: آن كه اميد و آرزويم به اوست خود مىداند و نيازى نيست براى غير او بازگويم، در ادب بنده همين بس كه در خوشىها و نيازهايش كسى جز خداوندگار خود را شريك نگرداند. گفتم: اى اميرالمؤمنين! من از چشم اندازى به طمعهاى دنيوى بر خود بيمناكم.
حضرت فرمود: چرا به پناهگاه خائفان و غار عارفان پناه نمىبرى؟ عرض كردم:
مرا به آن راهنمايى كن.
حضرت فرمود: خداوند علىّ عظيم است. اميدت را به حسن تفضل او پيوند بزن و اندوه و غم خود را متوجه او گردان و دلت را از هر گونه مصيبتى روى گردان ساز، اگر عرصه را بر تو تنگ كرد من گشايش آن را ضمانت مىكنم و با تمام وجود به خداوند سبحان رو كن؛ زيرا او مىفرمايد:
به عزّت و جلالم سوگند! اميد هر كسى كه به غير من اميد بندد به نااميدى تبديل سازم و جامه خوارى در ميان مردم بر قامت او مىپوشانم و او را از نزديك خودم دور مىسازم و پيوندم را با او قطع مىكنم ...» «1» پس با اين اوصاف كه مولاى مؤمنان چنين درد دل مىكند يعنى انسان بايد سخت مراقب اعمال خود باشد تا پناه خود را از دست ندهد وگرنه گرفتار گرداب دامهايى مىشود كه تا پايان عمرش ذلّت و رسوايى مىبيند. چقدر فتنههايى براى آدم پيش مىآيد كه اگر لطف خدا نباشد در همان دم اوّل خود را مىبازد.
«على بن ابىطالب عليه السلام به مردى كه مىگفت: بار خدايا! از فتنه به تو پناه مىبرم، فرمود: مىبينم كه از مال و فرزندت به خدا پناه مىبرى.
خداى متعال مىفرمايد: «همانا دارايىهايتان و فرزندانتان مايه آزمايش هستند.»
بلكه بگو: خدايا! از گمراهىهاى فتنهها به تو پناه مىبرم.»
بيشترين مشكلات انسان از اينجاست كه ظاهر خود را زيبا جلوه مىدهد. ولى قلب و درون خود را كه جايگاه پروردگار و محل امن و آرامش است؛ را زشت مىسازد. مولا على عليه السلام در حكمتهاى حكيمانه خود نكته اساسى را مىفرمايد:
اللَّهُمَّ إِنّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَحْسُنَ فى لامِعَةِ الْعُيُونِ عَلانِيَتى، وَ تَقْبَحُ فِيما أُبْطِنُ لَكَ سَريرَتى.
خداوندا! به تو پناه مىبرم از اين كه ظاهرم در ديده مردم نيكو جلوه كند و درونم در آنچه از تو پنهان مىكنم زشت نمايد.
#نهج_البلاغه_حكمت_276
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 285
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2