eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5هزار دنبال‌کننده
17.2هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
‏ 2 7 ✳️ بر اساس آيات ذکر شده كه سند محكم الهى است روزى هر موجود زنده‏اى تا آخرين نفسش مقرر است كه كانال به دست آوردن آن كسب حلال و كوشش مشروع و زحمت و رنج در راه صحيح است. امام على عليه السلام در نهج البلاغه مى‏فرمايد: انْظُرُوا الَى النَّمْلَةِ فى صِغَرِ جُثَّتِها، وَلَطافَةِ هَيْئَتِها، لاتَكادُ تُنالُ بِلَحْظِ الْبَصَرِ، وَلا بِمُسْتَدْرِكِ الْفِكْرِ، كَيْفَ دَبَّتْ عَلى‏ ارْضِها، وَ صُبَّتْ عَلى‏ رِزْقِها، تَنْقُلُ الْحَبَّةَ الى‏ جُحْرِها، وَ تَعُدُّها فى مُسْتَقَرِّها، تَجْمَعُ فى حَرِّها لِبَرْدِها، وَ فى وِرْدِها لِصَدَرِها، مَكْفُولَةٌ بِرِزْقِها، مَرْزُوقَةٌ بِوَفْقِها، لايُغْفِلُها الْمَنّانُ، وَلايَحْرِمُهَا الدَّيّانُ. مورچه را با جثه كوچك و ظرافت اندامش بنگريد، به گونه‏اى است كه نمى‏توان او را با گوشه چشم ديد و به انديشه درك كرد، چگونه به نرمى روى زمين راه مى‏رود و بر رزقش مى‏جهد، دانه را به لانه مى‏برد و در قرارگاهش قرار مى‏دهد، به تابستان براى زمستان جمع مى‏كند و به وقت آمدن براى زمان بازگشتن مهيّا مى‏نمايد، خدايش ضامن روزى او شده و او را موافق حالش رزق داده، خداوند منّان از او غفلت ندارد و پروردگار ديّان محرومش نمى‏گذارد. در قسمتى ديگر از همين خطبه مى‏فرمايد: فَهذا غُرابٌ، وَ هذا عُقابٌ، وَ هذا نَعامٌ، دَعا كُلَّ طائِرٍ بِاسْمِهِ وَ كَفَلَ لَهُ بِرِزْقِهِ اين كلاغ، اين عقاب، اين كبوتر و اين شترمرغ است، هر پرنده‏اى را به نامش خوانده و رزقش را ضامن گشته. در جملات زيبايى از دعاى اول صحيفه آمده است: وَجَعَلَ لِكُلِّ رُوحٍ قُوتاً مَعْلُوماً مَقْسُوماً مِنْ رِزْقِهِ، لايَنْقُصُ مَنْ زادَهُ ناقِصٌ، وَلا يَزيدُ مَنْ نَقَصَ مِنْهُمْ زائِدٌ. براى هر جاندارى معلوم مقرر قرار داده كه فراخى آن را كاهنده‏اى نمى‏كاهد و كاستى آن را افزاينده‏اى نمى‏افزايى. حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: لِكُلِّ ذى‏ رَمَقٍ قُوتٌ. براى هر صاحب رمقى، روزى معين است. و نيز مى‏فرمايد: عِيالُهُ الْخَلائِقُ، ضَمِنَ ارْزاقَهُمْ، وَ قَدَّرَ اقْواتَهُمْ. موجودات نانخور حضرت حقّند، روزى آنان را ضامن شده، وقوت آنان را اندازه قرار داده. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: الا وَ انَّ الرُّوحَ الْامينَ نَفَثَ فى رُوعى انَّهُ لَنْ تَمُوتَ نَفْسٌ حَتّى‏ تَسْتَكْمِلَ رِزْقَها. آگاه باشيد، امين وحى در قلبم دميد كه جاندارى از دنيا نمى‏رود، مگر آن كه روزى خود را كامل كند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 304 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 8 ✳️ از اشتباهات بسيار بزرگ مردم دنبال حرام رفتن است، آنان توجّه ندارند كه خداوند مهربان روزى آنان را تا لحظه آخر حيات مقرّر فرموده و واسطه به دست آوردن آن را كار و كوشش مشروع قرار داده، چنانچه در به دست آوردنش از حرام تأمين كنند، به اندازه آن حرام از رزق حلال آنان كم مى‏شود و بايدبه يقين بدانند كه حرام اضافه درآمدى نيست كه آنان به چنگ آورده‏اند. حضرت باقر عليه السلام مى‏فرمايد: لَيْسَ مِنْ نَفْسٍ الّا وَقَدْ فَرَضَ اللّهُ لَها رِزْقَها حَلالًا يَأْتيها فى عافِيَةٍ، وَ عَرَضَ لَها بِالْحَرامِ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ، فَانْ هِىَ تَناوَلَتْ مِنَ الْحَرامِ شَيْئاً قاصَّها بِهِ مِنْ الْحَلالِ الَّذى فَرَضَ اللّهُ وَ عِنْدَ اللّهِ سِواهُما فَضْلٌ كَبيرٌ. انسانى نيست مگر آن كه خداوند براى او روزى حلال واجب فرموده كه اين روزى از راه سلامت و عمل مشروع و كار صحيح به او مى‏رسد، از غير اين راه حرام در برابرش قرار مى‏گيرد، اگر چيزى از آن حرام بردارد، به مقدار آن از حلال واجبش تقاص مى‏شود و نزد خداوند به غير حلال و حرام، فضل بزرگ براى انسان هست. حضرت باقر عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏فرمايد: وَلايَحْمِلَنَّكُمْ اسْتِبْطاءُ شَىْ‏ءٍ مِنَ الرِّزْقِ انْ تَطْلُبُوهُ بِشَىْ‏ءٍ مِنْ مَعْصِيَةِ اللّهِ فَانَّ اللّهَ تَعالى قَسَّمَ الْارْزاقَ بَيْنَ خَلْقِهِ حَلالًا وَ لَمْ يُقَسِّمْها حَراماً، فَمَنِ اتَّقى اللّهَ وَ صَبَرَ اتاهُ رِزْقُهُ مِنْ حِلِّه‏ وَ مَنْ هَتَكَ حِجابَ سِتْرِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَاخَذَهُ مِنْ غَيْرِ حِلِّهِ قُصَّ بِهِ مِنْ رِزْقِهِ الْحَلالِ وَ حُوْسِبَ عَلَيْهِ. كندى چيزى از روزى و رزق الهى، شما را وادار نكند كه آنچه لازم داريد از طريق معصيت خدا به دست آوريد، به حقيقت كه خداوند متعال ارزاق را از طريق حلال نه از حرام در ميان بندگانش قسمت فرموده، كسى كه تقواى الهى پيشه كند و به راه صبر و استقامت برود، روزيش از حلال مى‏رسد و آن كه در برابر حضرت حق پرده درى كند و از غير حلال به كسب معاش برخيزد، به همان اندازه‏اى كه از حرام به دست آورده از رزق حلالش كم مى‏كنند و او را به محاسبه مى‏كشند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 304 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 5 تا 12) https://eitaa.com/sahife2/53212 دعای صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 9 ✳️ علّامه طباطبائى مى‏فرمايد: «از كتاب و سنّت، پس از تدبّر در آن دو منبع ملكوتى و الهى به دست مى‏آيد كه: حلال مصداق رزق الهى است و حرام از دايره رزق و روزى خارج است. روى اين حساب يك انسان حرام‏خوار كه شديداً دچار هواى نفس و از راه عناد و لجاج تابع شيطان است نمى‏تواند بگويد: چه كنم روزى من از اين راه قرار داده شده. اين سخن تهمت عظيمى است كه بر اثر جهل و نادانى به حضرت ربّ العزّه وارد مى‏كند. حرام‏خوار بايد بداند كه عذرش در پيشگاه خداوند به خاطر آلوده بودنش به حرام قبول نخواهد شد. ابن ابى الحديد نقل مى‏كند: «على عليه السلام وارد مسجد شد و به مردى گفت: استر مرا نگاهدار. آن مرد بدبخت دهنه بند استر را باز كرد و با خود برد، على عليه السلام پس از نماز در حالى كه دو درهم در دست مباركش بود و قصد داشت به عنوان مزد به آن مرد بدهد از مسجد خارج شد، ديد آن مرد دهنه بند را دزديده و استر را به حال خود رها كرده، دو درهم را به يكى از خدمتكاران داد تا دهنه بندى براى استر بخرد. خدمتكار دهنه بند دزديده شده را در بازار مشاهده كرد كه صاحب مغازه به دو درهم خريده بود، به همان دو درهم آن را از صاحب مغازه گرفت و به مولا عليه السلام برگرداند. حضرت على عليه السلام فرمود: انَّ الْعَبْدَ لِيَحْرِمُ نَفْسَهُ الرِّزَقَ الْحَلالَ بِتَرْكِ الصَّبْرِ، وَلا يَزْدادُ عَلى‏ ما قُدِّرَ لَهُ. به حقيقت كه عبد با افتادن در عجله و ترك صبر و استقامت روزى حلال الهى را بر خود حرام مى‏كند و چيزى از مقدار مقدّر شده به وسيله حضرت حق به خود اضافه نمى‏كند!!» انسان از جان كندن مردم در طلب آنچه كه براى آنان مقدّر نشده، تعجب مى‏كند، آنهم آنچه كه مى‏گذارند و مى‏روند. امير المؤمنين عليه السلام مى‏فرمايد: لقمان فرزندش را در باب مسئله روزى بدينگونه نصيحت مى‏كرد: آن كه در طلب روزى و رزق و معيشت زندگى، يقينش كمبود دارد و اراده و نيتش ضعيف و سست است، بايد از اين واقعيّت عينى درس بگيرد كه: حضرت حق در سه موقعيت او را از نظر رزق و روزى وانگذاشت، در حالى كه دست او در آن سه موقعيت از كسب و درآمد به وسيله خودش به كلى كوتاه بود و راه چاره و تدبير به رويش بسته بود و خداى مهربان در حالت چهارم كه دستش براى كسب و كار و جدّ و جهد باز است، بدون ترديد روزى او را مى‏رساند و نيازهايش را برطرف مى‏سازد. آن سه موقعيت عبارت بود از زمانى كه در رحم مادر بود، وقتى كه در آغوش مادر به صورت شيرخوار جاى داشت، زمانى كه كودك و نوجوان بود و از درآمد پدرش استفاده مى‏كرد، چون بزرگ شد و به كاسبى روى آورد و عقلش را در خريد و فروش و ارزيابى اجناس به كار انداخت، در موردى دچار مضيقه گشت انواع گمان‏هاى منفى را نسبت به حضرت محبوب پيدا كرد و از پرداخت حقوق مالى سرباز زد و بر خود و اهلش سخت گرفت، مبادا كه به كلى دستش خالى شود و حضرت ربّ العزّه او را در امر روزى واگذارد!! 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 304 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 5 تا 12) https://eitaa.com/sahife2/53212 دعای صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 3 ‏ 1 ✳️ جمله ملكوتى: اللهم وَ أَنْتَ الَّذِي عَفْوُهُ أَعْلَى مِنْ عِقَابِهِ تويى آن خدايى كه ات از كيفرت بلند تر و و مهرت بر ات پيشى مى‏گيرد، این عبارت در قسمتى از آيات قرآن و معارف الهيّه ائمه معصومين عليهم السلام و مسائل عالى خلقت دارد كه بر اثر گناه و معصيت، مستحق غضب و سخط الهى است، با اتصال به توبه و انابه، مورد عفو و رحمت قرار مى‏گيرد و آتش غضب و سخط از او برداشته مى‏شود. انسانى كه به حقيقت براى خود آتش فراهم آورده، چنانچه قبل از فرا رسيدن آخرت، توفيق بازگشت و انابه و تسليم پيدا كند، رحمت واسعه حق شامل حال او مى‏شود. در حالى كه بنده در ابتدا به معصيت و بى‏تقوايى علاقمند مى‏شود و به طور طبيعى حضرت هم او را بايد غضب و طرد كند و او را به عنوان مجرم به جايگاه جريمه بكشد، ابتداى به توبه و رحمت و مغفرت مى‏كند و از خطاكار دعوت به توبه وانابه مى‏نمايد. وَاذا جاءَكَ الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِآياتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ انَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابَ مِنْ بَعْدِهِ وَ اصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ» «انعام 54» و هرگاه كسانى كه به آيات ما ايمان مى‏آورند به نزد تو آيند، بگو: سلام بر شما، پروردگارتان رحمت را بر خود لازم و مقرّر كرده؛ بنابراين هر كس از شما به نادانى كار زشتى مرتكب شود، سپس بعد از آن توبه كند و [مفاسد خود را] اصلاح نمايد [مشمول آمرزش و رحمت خدا شود]؛ زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است. قُلْ لِمَنْ ما فِى السَّمواتِ وَ الْارْضِ قُلْ لِلّهِ كَتَبَ عَلى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ» «انعام 12» بگو: مالكيّت و فرمانروايى آنچه در آسمان‏ها و زمين است در سيطره كيست؟ بگو: در سيطره خداست كه رحمت را بر خود لازم و مقرّر كرده. فَقُلْ رَبُّكُمْ ذُورَحْمَةٍ واسِعَةٍ» «انعام 147» بگو: پروردگارمان صاحب رحمتى گسترده است. رَحْمَتى وَسِعَتْ كُلَّ شَىْ‏ءٍ» «انعام 156» رحمتم همه چيز را فرا گرفته است. يا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ. اى آن كه رحمتش بر غضبش پيشى گرفته است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 319 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 5 تا 12) https://eitaa.com/sahife2/53212 دعای صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 3 ‏ 2 ✳️ در اين كه حضرت حق در تمام امور انسان ابتداى به رحمت و عنايت فرموده، حضرت زين العابدين عليه السلام در دعاى ابوحمزه ثمالى عرض مى‏كند: «منم آن كودكى كه او را پروريدى، منم آن نادانى كه او را دانا نمودى، منم آن گمراهى كه او را راهنمايش شدى و آن افتاده‏اى كه او را بلند نمودى و آن ترسويى كه ايمنى‏اش بخشيدى و آن گرسنه‏اى كه سيرش كردى و آن تشنه‏اى كه سيرابش نمودى و آن برهنه‏اى كه پوشاندى و آن فقيرى كه توانگرش كردى و آن ناتوانى كه نيرومندش فرمودى و آن ذليلى كه عزّتش دادى و دردمندى كه به درمانش رساندى و خواهنده‏اى كه عطايش فرمودى و گنهكارى كه پرده بر گناهش پوشيدى و اندكى كه بسيارش نمودى و مستضعفى كه ياريش كردى و رانده‏اى كه در آغوشش گرفتى ...» قيلَ لِعَلِىِّ بْنِ الحسينِ عليه السلام: انَّ الْحَسَنَ الْبَصْرِىَّ قالَ: لَيْسَ الْعَجَبُ مِمَّنْ هَلَكَ كَيْفَ هَلَكَ، وَ انَّما الْعَجَبُ مِمَّنْ نَجا كَيْفَ نَجا؟ فَقالَ عليه السلام: انَا اقُولُ: لَيْسَ الْعَجَبُ مِمَّنْ نَجا كَيْفَ نَجا؟ وَ امَّا الْعَجَبُ مِمَّنْ هَلَكَ كَيْفَ هَلَكَ مَعَ سَعَةِ رَحْمَةِ اللّهِ. به حضرت زين العابدين عليه السلام عرض شد، گفت: تعجّب نيست از كسى كه هلاك شده، چگونه هلاك شده، تعجب از آن است كه نجات يافته، چگونه هماى نجات رادر آغوش گرفته؟ حضرت فرمود من مى‏گويم: از آن كه نجات يافته تعجب نيست، بلكه تعجب از كسى است كه با رحمت واسعه حق چگونه هلاك شده است؟! آيات و روايات باب عفو و رحمت در شرح دعاى سى و يكم كه در رابطه با مسئله با عظمت توبه است، با خواست حضرت محبوب خواهد آمد. دلا تا به كى از در دوست دورى گرفتار دام سراى غرورى‏ نه بر دل تو را از غم دوست دردى نه بر چهره از خاك آن كوى گردى‏ زگلزار معنى نه رنگى نه بويى در اين كه‏نه گنبد نه هائى نه هويى‏ تو را خواب غفلت گرفته است در بر چه خواب گران است اللّه اكبر چرا اين چنين عاجز و بى‏نوايى بكن جستجوئى بزن دست و پايى‏ سؤال علاج از طبيبان دين كن به ارواح آن طيبين كن‏ دو دست دعا را برآور به زارى همى گو به صد عجز و صد خواستارى‏ الهى به خورشيد اوج هدايت الهى الهى به شاه ولايت‏ الهى به زهرا الهى به سبطين كه مى‏خواندشان مصطفى قرّة العين‏ الهى به سجاد آن معدن علم الهى به باقر شه كشور حلم‏ الهى به صادق امام اعاظم الهى به اعزاز موسى كاظم‏ الهى به شاه رضا قائد دين بحق تقى خسرو ملك تمكين‏ الهى به حق نقى شاه عسكر بدان عسگرى كز ملك داشت لشگر الهى به مهدى كه سالار دين است شه پيشوايان اهل يقين است‏ كه بر حال زار بهائى عاصى سر دفتر اهل جرم و معاصى‏ كه در دام نفس و هوا اوفتاده به لهو و لعب عمر بر باد داده‏ ببخشا و از چاه حرمان برآرش به بازار محشر مكن شرمسارش‏ برون برش از خجلت روسياهى الهى، الهى، الهى، الهى‏ ( ) 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 319 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 5 تا 12) https://eitaa.com/sahife2/53212 دعای صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 4 ‏ 1 ✳️ جمله نورانى: اللهم وَ أَنْتَ الَّذِي عَطَاؤُهُ أَكْثَرُ مِنْ مَنْعِهِ خدایا تويى آن كه بيشتر عطا مى‏كنى و كمتر منع مى‏نمايى» این جمله نیز ريشه در قرآن و معارف اسلامى دارد. . خداوند متعال، اگر مى‏خواست بر اثر معصيت بندگان، نعمت هايش را از آنان دريغ دارد، مى‏بايست يك لقمه نان و يك قطره آب به احدى از خلايق به جز پاكان و معصومان نرسد، ولى منع حضرت او بسيار كم و عطاى حضرت رب العزّه بى شمار و بيرون از حد و وصف و عقل و انديشه و فكر ما بنى آدم است. وَما اصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ ايْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ» «شوری 30» و هر آسيبى به شما رسد به سبب اعمالى است كه مرتكب شده‏ايد، و از بسيارى [از همان اعمال هم‏] درمى‏گذرد. امام على عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى‏فرمايد: خَيْرُ آيَةٍ فى كِتابِ اللّهِ هذِهِ الْآيَةُ. يا عَلِىُّ ما مِنْ خَدْشِ عُودٍ وَلا نَكْبَةِ قَدَمٍ الّا بِذَنْبٍ، وَما عَفَا الّلهُ عَنْهُ فِى الدُّنْيا فَهُو اكْرَمُ مِنْ انْ يَعُودَ فيهِ، وَ ما عاقَبَ عَلَيْهِ فى الدُّنْيا فَهُوَ اعْدَلُ مِنْ انْ يَثْنِىَ عَلى عَبْدِهِ. بهترين آيه در قرآن مجيد اين است: اى على! خراشى از چوبى بر بدن نمى‏رسد و قدمى به لغزش نمى‏افتد، مگر نتيجه گناهى است كه از عبد سر زده است. آنچه خداوند در دنيا مى‏بخشد گرامى‏تر از آن است كه درقيامت نسبت به آن تجديد نظر كند و آنچه را در دنيا عقوبت مى‏نمايد عادل‏تر از آن است كه در آخرت يك بار ديگر كيفر دهد. در اين جا ممكن است اين شبهه پيش آيد كه آن همه بلا و رنج و مصيبتى كه به انبيا و ائمه و اوليا وارد شد، مگر نتيجه گناه بوده است؟ آنان كه داراى مقام عصمت و مصونيت از گناهند، اين مسئله را چگونه بايد حل كرد؟ امير المؤمنين عليه السلام در پاسخ اين شبهه مى‏فرمايد: انَّ الْبَلاءَ لِلظّالِمِ ادَبٌ، وَ لِلْمُؤْمِنِ امْتِحانٌ، وَ لِلَانْبياءِ دَرَجةٌ، وَ لِلْاوْلياءِ كَرامَةٌ. بلا براى ستم پيشه تأديب و براى اهل ايمان امتحان و براى انبيا درجه و مقام و براى اوليا كرامت است. حضرت سيد الشّهداء عليه السلام در دعاى عرفه به محضر حضرت حق عرضه مى‏دارد: الهى ما الْطَفَكَ بى مَعَ عَظيمِ جَهْلى! وَ ما ارْحَمَكَ بى مَعَ قَبيحِ فِعْلى! اى خداى من! با اين كه به مقام شامخ ربوبى تو و به موقعيّت واقعى خود در جهان هستى نادانم، اما چه الطاف شايانى كه شامل حالم نفرموده‏اى! و با اين كردارهاى ناشايستم چه رحم و عطوفتى كه برايم ابراز نمى‏كنى! 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 321 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 5 تا 12) https://eitaa.com/sahife2/53212 دعای صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 4 ‏ 2 ✳️ «نادانى ما به موجوديت خود از يك طرف، جهل ما به عظمت و لطف تو از طرف ديگر، مانع جريان لطف عمومى تو نخواهد گشت. ما چگونه مى‏توانيم ريزش فيض عظيم تو را در هر لحظه به تمام كاينات و موجود انسانى درك كنيم؟ ما كه محبوس قوانين طبيعت هستيم و براى ما بسيار مشكل است كه جريانات زير بناى كون و فساد را درك كنيم. ما چشم به دنيا گشوده و هميشه درخشندگى نور وجود را بر در و ديوار اجزاى تمام موجودات مشاهده نموده‏ايم. ما آن شيشه‏هاى شفافيم كه نور دائماً در آن نفوذ مى‏كند و او گمان مى‏نمايد نور از خود آن شيشه است. روح ما را در لانه كوچكى به نام بدن جا داده‏اى و مانند آن كرم ناچيز كه تمام موجوديت خود را ساخته شده در لانه محقر يك شاخه درختى مى‏بيند و درك نمى‏كند كه درخت به واسطه ريشه نهفته در زمين آب را جذب نموده و تا بلندترين شاخه و كوچك‏ترين برگ، حيات خود را مرهون همان آب است و همان آب است‏ كه اساس زندگى اوست،، او درباره باغبان و كيفيت و كميت فعاليت او هيچ گونه توجهى ندارد. كى داند كه اين باغ از كى است كو بهاران زاد و مرگش در دى است‏ (مولوى) اما آن شيشه خواه بداند نور درخشنده‏اى كه او را شفاف نموده است از منبع ديگرى است يا نداند، ذات شيشه ظلمانى است و آن كرم محقر بداند كه حيات و موجوديت او نتيجه آب و خاك و كوشش باغبان است يا نداند، نور به شيشه خواهد تابيد و باغبان فعاليت نموده و آب به بلندترين شاخه‏ها و كوچك‏ترين برگ‏ها از ريشه درخت خواهد رسيد. ولى اى پروردگار لطيف، گاه‏گاهى كه به خود مى‏آييم در يك لحظه زودگذر كه به لطف خداوندى تو متوجه مى‏گرديم، نه تنها درك مى‏كنيم قوام تنها موجوديت ما بسته به لطف توست، بلكه گمان مى‏كنيم كه به غير از ما به چيز ديگرى نپرداخته‏اى، فقط تو خداى مايى. چنان لطف تو شامل هر تن است كه هر بنده گويد خداى من است عطا و بخشش حضرت او از باب آقائى و كرمش از ناحيه محبت و لطفش از منعش بيشتر است و اگر در تمام مدت عمر انسان، منعى از جانب او برسد، يا از باب عقوبت گناه و يا به قول اميرمؤمنان عليه السلام از باب امتحان عبد است، تا استعدادهاى انسان در كشتزار بلا و مصيبت شكوفا شود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 321 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2