«#اسراف» در قرآن

*و الذين اذا انفقوا لم يسرفوا و لم يقتروا و كان بين ذلك قواما. بندگان واقعى خداوند كسانى هستند كه در مقام #انفاق مال نه زياده‏ روى مى‏كنند و نه سخت گيرند بلكه انفاقشان در حد #میانه_روی و اعتدال است.

*قل يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمه الله. پيمبر گرامى! بگو به بندگان من آنان كه بر نفس خود #اسراف نموده و مرتكب گناه شده‏اند، از رحمت خداوند نااميد نباشند.

*و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا فلا يسرف فى القتل. كسى كه مظلوم كشته شده، براى ولى خون بر قاتل سلطه قرار داده‏ايم. او بايد مراقبت كند كه در قتل زياده‏ روى و #اسراف ننمايد و به ناحق خونى نريزد.

*و ان فرعون لعال فى الارض و انه لمن المسرفين. فرعون به علو و بلندپروازى گراييده و روش مسرفانه در پيش گرفته است.

#اسراف در مال، بيش از ساير اسرافها مورد ابتلاى مردم است، در روايات اسراف از زياده ‏روي هاى مالى بیشتر سخن گفته و مردم را از آن عمل ناروا برحذر داشته ‏اند.

ابان بن تغلب مى‏گويد: امام صادق (ع) به من فرمود: به نظرت مى‏آيد كسى را كه خداوند مشمول عطاياى خود قرار داده، منظورش تكريم وى بوده و به كسى كه اعطا نفرموده، خواسته است او را تحقير نمايد؟ چنين نيست، بلكه مال، مال خداوند است و به طور #امانت به كسانى مى‏سپارد و به آنان اجازه مى‏دهد كه در حد اعتدال از آن بخورند و بنوشند و در حد اعتدال از آن لباس و مركب تهيه نمايند و مازاد عطاياى الهى را به فقراى مومنين برگردانند تا پراكندگى ‏هاى آنان را جمع ‏آورى نمايند. اگر كسى چنين كند، تصرفات معتدل او در مال خداوند حلال است وگرنه بخاطر #اسراف او ، حرام.

هر فردى اگر خود را با ديده‏ انصاف بنگرد، حد و شان خويش را از نظر غذا و لباس و مركب و مسكن و ديگر نيازها تميز مى‏دهد، اگر از مرز خويش تجاوز ننمايد، وظيفه‏ خود را بدرستى انجام داده و اگر تجاوز كند، در روايات، #اسراف کار شناخته شده است

امام صادق (ع) فرمود: للمسرف ثلاث علامات: يشترى ما ليس له و يلبس ما ليس له و ياكل ما ليس له. سه علامت نشانه‏ #اسراف كننده است: مى ‏خرد متاعى را كه براى او نيست، مى‏پوشد لباسى را كه براى او نيست، و مى‏خورد غذايى را كه براى او نيست.

تعدد لباس اگر درخور شان صاحب لباس باشد، #اسراف نيست، بلكه اسراف اين است كه لباس عز و آبروى اجتماعى خود را به جاى لباس كار در بر كند و آن را آلوده نمايد. *اسحق بن عمار مى‏گويد: به حضرت امام كاظم (ع) عرض كردم: الرجل يكون له عشره اقمصه ايكون ذلك من السرف مرد ده پيراهن دارد، آيا اين از اسراف است؟ فرمود: لا و لكن ذلك ابقى لثيابه و لكن السرف ان تلبس ثوب صونك فى المكان القذر. نه، بلكه اين تعدد، موجب دوام بيشتر لباس مى‏شود، ولى اسراف در لباس اين است كه جامه‏ عز و آبرو را در محل پليد بپوشى و آن را آلوده نمايى.

«#اسراف» و «#تبذير» هر دو در اسلام ممنوع است. ان التبذير الانفاق فى ما لا ينبغى و الاسراف الصرف زياده على ما ينبغى. تبذير، صرف نمودن مال است در موردى كه نمى‏بايست مال در آن مورد صرف شود، و اسراف، صرف نمودن مال بيش از اندازه‏اى است كه صرف آن روا و سزاوار شناخته شده.

*ان المبذرين كانوا اخوان الشياطين. #تبذير كنندگان، برادران شياطين هستند.