شرح دعای ۴۴ صحفیه سجادیه. قسمت ۲ - ۱۰ شش اثری که روزه حقیقی بر روی جسم و حواس ظاهری میذاره اینهاست: ۱- عدم تمایل گوش به شنیدن حرفهای بیهوده. ۲- ندیدن صحنه ها و تصاویر غفلت زا ۳- دراز نشدن دست به سمت کارهای ممنوع ۴- نرفتن با پاها به سوی مکانهای ممنوعه ۵- پر نساختن شکم مگر با حلال الهی ۶- زبان نگشودن جز به آنچه خدا گفته است اینها آثار روزه مقبول برای حواس ظاهری و جسمانی ست که از نگاه دیگر میتواند خواست و قصد ما از روزه داری باشه. شش اثر هم روزه حقیقی برای حواس باطنی انسان داره که در واقع دو اثر اصلی و مبنایی چهار اثر دیگه رو هم بوجود میارن که عبارتند از: ۱- سختی نکشیم- بواسطه روزه- مگر برای نزدیک شدن به پاداش الهی ۲- در چنین معامله ای-روزه-وارد نشویم مگر برای نگه داشته شدن از عقوبت الهی ۳- همه این آثار روزه داری از ریاکاری دور بماند و از ریا پاک گردد. ۴- این سختیها و آثار مبارکی که دارد برای به رخ دیگران کشیدن نباشد. ۵- روزه و آثارش جز برای خدا نباشد و کسی را در آن شریک نسازیم. ۶- از این روزه داری و آثارش، جز خدا را نخواهیم. گرچه یکایک این موارد محتاج توضیح است اما بخاطر کمی فرصت، ناگزیر عبور میکنیم و فقط متذکر میشم که چه در آثار جوارحی و چه در آثار جوانحی، رتبه بندی وجود داره و تا کسی مرحله اول و اثر اول رو به دست نیاره امکان رسیدن به اثر دوم رو نداره و نهایتا اینکه آخرین اثر، بالاترین رتبه برای روزه دار خواهد بود. پس از این بخش، حضرت زین العابدین علیه السلام به سراغ اعمال و رفتار دیگه ای میروند که روزه ی ماه مبارک رمضان رو تکمیل میکنه که ان شاءالله بهش خواهیم پرداخت. @sahifeh_ir

شرح دعای ۴۴ صحفیه سجادیه. قسمت ۱۱ بسم الله الرحمن الرحیم اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ قِفْنا فيهِ عَلى‏ مَواقيتِ الصَّلَواتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتى حَدَّدْتَ، وَ فُرُوضِهَا الَّتى فَرَضْتَ، وَ وَظآئِفِهَا الَّتى وَظَّفْتَ، وَ اَوْقاتِهَا الَّتى وَقَّتَّ، وَ اَنْزِلْنا فيها مَنْزِلَةَ الْمُصيبينَ لِمَنازِلِها، الْحافِظينَ لِاَرْكانِها، الْمُؤَدّينَ - لَها فى اَوْقاتِها عَلى‏ ما سَنَّهُ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ - صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ الِهِ - فى رُكُوعِها وَ سُجُودِها وَ جَميعِ فَواضِلِها عَلى‏ اَتَمِّ الطَّهُورِ وَ اَسْبَغِهِ، وَ اَبْيَنِ الْخُشُوعِ وَ اَبْلَغِهِ... در ادامه دعای شریف ۴۴ صحیفه سجادیه به بخشی میرسیم که حضرت سجاد علیه السلام توفیق انجام ده عمل مهم فردی و اجتماعی رو به عنوان تکمیل کننده های روزه، از خدواند متعال مسئلت میکنند. این اعمال به ترتیب بیان، عبارتند از: ۱- اقامه کامل و صحیح و مقبول نماز با همه مراتب ظاهری و باطنی ۲- پیوند و نیکی با خویشاوندان ۳- بخشش و خوبی در حق همسایگان ۴- پرداخت حقوق مالی و شرعی و پاکی اموال ۵- .آشتی با کسانی که قهر کرده اند ۶- انصاف با کسی که ظلمی به ما کرده ۷- مدارا با دشمن مگر دشمن خدا ۸- نزدیک شدن به خدا با انجام کارهایی که موجب پاکی از گناهان میشود ۹- بازدارندگی از چیزهایی که موجب رفتن ما بسوی عیوب میشود ۱۰- هرچه میکنیم اطاعت خدا و مایه تقرب به او باشد حضرت سجاد برای بند اول یعنی اقامه نماز این موارد رو میفرمایند: ۱- اقامه نمازهای پنجگانه در اول وقت و با رعایت حدود؛ از جمله قبله، مکان،خلوص نیت،صحت قرائت و... ۲- توجه به واجبات نماز / موردی که معمولا از سوی اکثر ما بهش کم توجهی میشه و مستحبات نماز برامون از ارکان و واجباتش بسیار مهمتره ۳- دقت در وظایف نمازگزار/ اگر انسان خودش رو موظف بدونه نتیجتا خیلی از امور رو به عنوان مقدمات و لوازم این امر مهم انجام میده و موانع اقامه نماز رو از قبل بر میچینه ۴- رعایت اوقات نماز/ با اینکه در ابتدا حضرت بحث اول وقت رو میفرماید، مجددا تاکید میکنند.البته ممکنه اشاره به مقدار وقتی که برای نماز میگذاریم هم داشته باشه. ۵- یقین به اثربخشی نماز/ حضرت میفرمایند ما رو توفیق بده همانند کسانی نماز بخونیم که به جایگاه و مرتبه "نمازگزار حقیقی" رسیده اند؛ این یعنی اقامه نماز با ایمان و یقین نه از روی طمع یا ترس! ۶- توجه به ارکان نماز/ حضرت نمازگزاران حقیقی رو کسانی معرفی میکنند که ارکان نماز رو مراعات میکنند @sahifeh_ir

شرح دعای ۴۴ صحفیه سجادیه. قسمت ۱۲ بسم الله الرحمن الرحیم اَللَّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِحَقِّ هذَا الشَّهْرِ، وَ بِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فيهِ مِنِ ابْتِدآئِهِ اِلى‏ وَقْتِ فَنآئِهِ: مِنْ مَلَكٍ قَرَّبْتَهُ، اَوْ نَبِىٍّ اَرْسَلْتَهُ، اَوَ عَبْدٍ صالِحٍ اخْتَصَصْتَهُ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَهِّلْنا فيهِ لِما وَعَدْتَ اَوْلِيآئَكَ مِنْ كَرامَتِكَ، وَ اَوْجِبْ لَنا فيهِ ما اَوْجَبْتَ لِأَهْلِ الْمُبالَغَةِ فى طاعَتِكَ، وَاجْعَلْنا فى نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقَّ الرَّفيعَ الْاَعْلى‏ بِرَحْمَتِكَ... بخش آخر دعای شریف ورود به ماه مبارک رمضان (۴۴ صحیفه سجادیه) درخواستهایی رو با جزئیات و دقت فراوان از خداوند متعال بیان میکنه. امام سجاد علیه السلام در این بخش هفت درخواست اصلی و مهم رو با توضیحات خاصی متذکر میشن که هریک ابعاد مختلفی رو شامل میشه. نخستین درخواست، اهلیت و شایستگی است که خودش شامل سه خواسته بزرگ و مهمه اول / از خدا میخواهیم در ما طرفیت و قابلیت و شایستگی ایجاد کند تا آنچه که به اولیائش در این ماه وعده داده، را دریافت کنیم. دوم / واجبات ما رو همونهایی قرار بده که برجستگان در طاعت الهی،بر خود واجب میدونند سوم / پیوستن به بندگان برتر و دوری از تکروی حضرت زین العابدین علیه السلام در ابتدای این دعاهای سه گانه، پنج قسم میخورند و سپس صلوات میفرستند و این خواسته ها رو مطرح میکنند. در این خصوص باید توجه کرد که اولا ارتباطی بین قسم ها و درخواستها وجود داره-همچنان که همه ادعیه از این شیوه پیروی میکنند- ثانیا درخواستها بسیار مهم هستند که این چنین با قسمهای متعدد از خدا خواسته میشن. قسم به ماه رمضان، قسم به کسی که از ابتدا تا انتهای ماه مبارک رمضان به بندگی خدا مشغول است. قسم به فرشته ای که خدا او را مقرب خویش ساخته. قسم به پیامبری که خدا او را بسوی بندگان فرستاده و قسم به بنده پاک و صالحی که خدا برای خود مخصوصش ساخته است. با اشاره به یک نکته ی مهم دیگه شرح این فراز رو تموم میکنم و اون اینکه سطح این سه خواسته بسیار بالاست و بی شک روزه دار اگر بدرستی از بر وظایفش باشه و از برکات ماه مبارک برخوردار بشه، می بایست هم چنین درخواستهای بلند و ملکوتی از خدا داشته باشه. اینکه انسان شایستگی دریافت وعده های خدا با اولیائش رو داشته باشه اینکه اونچه بر اولیای الهی-خصوصا در ماه مبارک-واجب شده رو برای خودش واجب بدونه و اینکه از تکروی و گسستگی در اطاعات و عبادت خلاص بشه و به مجموعه بندگان صالح خدا بپیونده، همگی از درخواستها بسیار سطح بالا و مهمه. ان شاءالله که همگی بشرط معرفت، از همه این مراتب و ادعیه بلندبالا، بهره مند بشیم در خواست توحید حقیقی بخشش الهی از بین رفتن آثار سوء گناهان گذشته توان و قدرت بر خودپایی و استقامت در راه خدا قدرشناسی ماه مبارک رمضان و در خواست تدوام این حالات معنوی و برخورداری از برکات ماه مبارک تا همیشه هفت درخواست مهم دیگه است که به شرط حیات و توفیق، در روزهای آینده شرح خواهیم داد. ان شاءالله   @sahifeh_ir

شرح دعای ۴۴ صحفیه سجادیه. قسمت ۱۳ بسم الله الرحمن الرحیم اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ جَنِّبْنَا الْاِلْحادَ فى تَوْحيدِكَ، وَ التَّقْصيرَ فى تَمْجيدِكَ، وَ الشَّكَّ فى دينِكَ، وَ الْعَمى‏ عَنْ سَبيلِكَ، وَ الْاِغْفالَ لِحُرْمَتِكَ، وَ الْاِنْخِداعَ لِعَدُوِّكَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ... دومین درخواست کلی امام سجاد علیه السلام در دعای ۴۴ صحیفه سجادیه، توحید و زیرمجموعه دقیق و زیبا از خواسته های مرتبطه که پس از اهلیت طاعت الهی مطرح میشه. ابتدای این درخواست صلوات هست و بعد از اون توحید خاص درخواست میشه که با پنج خواسته مهم و کلیدی دیگه همراه و عجین شده. این خواستها از این قرارند: ۱-      کوتاهی نکردن در بزرگداشت خداوند متعال ۲-     عدم شک در دین حقیقی ۳-       دوری از کوری و ندیدن راه حق ۴-      سر به هوا نبودن و بی توجهی نکردن به حدود الهی ۵-      فریب نخوردن از دشمن خدا یعنی شیطان نکته مهم و محوری این درخواستها، ارتباط این درخواستهای کوچک با یکدیگر است که تعریف خاصی از توحید و موحد بودن را ارائه میکند. یعنی اگر کسی موفق به این پنج درخواست بشود، از پنج آفت مهم رهایی یافته و به توحید خالص دست یافته. ‏ این توحید عبارت است از: عدم کژی و ناراستی و عدم مخالفت و لجاجت در مسیر یکتاپرستی. در این دعا از خدا میخواهیم با دور کردن آن پنج آفت، توحید خالص را نصیبمان بفرماید. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اِذا كانَ لَكَ فى كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ لَيالى شَهْرِنا هذا رِقابٌ يُعْتِقُها عَفْوُكَ، اَوْيَهَبُها صَفْحُكَ، فَاجْعَلْ رِقابَنا مِنْ تِلْكَ‏الرِّقابِ، وَاجْعَلْنا لِشَهْرِنا مِنْ خَيْرِ اَهْلٍ وَ اَصْحابٍ... در خواست بعدی، طلب بخشش و گذشت از خداوند متعال در ماه مبارک رمضان است. این درخواست با عبارتی زیبا بیان شده که لطافت و دقت و ظرافت خاص اعتقادی را نشان میدهد چرا که حضرت سجاد علیه السلام میفرماید: حالا که در هر شب از شبهای این ماه مبارک-که متعلق به ماست، با عفوت بارهای گناه را از دوش گنهکاران بر میداری و آنها را از گذشت خود بهرمند میسازی، پس ما را هم جزو کسانی قرار بده که گردنهایشان از زیر بار گناه خلاص شده. سپس حضرت در خواسته ای زیباتر و عمیق اینگونه ادامه میدهند که: ما را در این ماه از بهترینهای اهل این ماه قرار بده و ما را از بهترین همراهان ماه مبارک رمضان-یا صاحب این میهمانی- قرار بده. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ امْحَقْ ذُنُوبَنا مَعَ امِّحاقِ هِلالِهِ، - وَ اسْلَخْ عَنّا تَبِعاتِنا مَعَ انْسِلاخِ اَيّامِهِ، حَتّى‏ يَنْقَضِىَ عَنّا وَ قَدْ صَفَّيْتَنا فيهِ مِنَ الْخَطيئآتِ، وَ اَخْلَصْتَنا فيهِ مِنَ السَّيِّئاتِ. .. در خواست بعدی که به طلب بخشش نیز مرتبط است، درخواست از بین بردن تبعات و آثار گناهان است که در فرازی در نهایت زیبایی و بلاغت از خدا خواسته میشود. حضرت زین العابدین علیه السلام اینگونه بیان میکنند که: خدایا با تمام شدن و از بین رفتن ماه مبارک رمضان، گناهان ما را هم از بین ببر و با تمام شدن روزهای ماه مبارک، تبعات گناهان ما را نیز به پایان برسان تا جایی که با تمام شدن ماه مبارک رمضان، از همه اشتباهات پاک شویم و از همه بدیها رهایی یابیم. ان شاءالله که دعای اولیای الهی در حق یکایک ما نیز به اجابت برسد و همواره موفق به دعا باشیم. @sahifeh_ir

شرح دعای ۴۴ صحفیه سجادیه. قسمت ۱۴ بسم الله الرحمن الرحیم اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اِنْ مِلْنا فيهِ فَعَدِّلْنا، وَ اِنْ زُغْنا فيهِ فَقَوِّمْنا، وَ اِنِ اشْتَمَلَ عَلَيْنا عَدُوُّكَ الشَّيْطانُ فَاسْتَنْقِذْنا مِنْهُ... در ادامه شرح دعای ۴۴ صحیفه سجادیه به فرازی رسیدیم که حضرت سجاد علیه السلام پنجمین خواسته کلی خودشون رو از خدا مسئلت میکنند. به عبارتی این خواسته، در خصوص "سبیل" هست بدین معنا که اگر می بایست همه بندگان خدا در صراط مستقیم باشند و صراط مستقیم یک مسیر مشترک برای همگان است اما "سبیل" مسیر شخصی و منحصربفرد هر یک از بندگان خداست که بسته به استعداد و ذات و تواناییهای شخصی با مسیر دیگران متفاوت است. در این خواسته از خداوند متعال میخواهیم که "سبیل" و راه شخصی ما را اصلاح کند لذا حضرت میفرماید: خدایا اگر در این ماه مبارک-که سرامد بندگی است- از اصول و ملاکهای یقینی و راه درست کجی پیدا کردیم و به کندی و تندی یا افراط و تفریط گرفتار شده ایم، تو ما را به نقطه تعادل برگردان. مکمل این درخواست دو درخواست دیگریست که در پی ان بیان میشود: خدایا! اگر ما در این ماه مبارک، از راهی که تو نشان داده ای به بیراهه و کجراهه کشیده شده ایم، تو ما را به راستی و راه صحیح بازگردان و اگر دشمن -شیطان- ما را در برگرفته است خودت ما را در بر خویش جای بده. تنها نکته ای که درباره این درخواست لازم به ذکرست اینه که برخی روایات و ادعیه، شیطان رو در ماه مبارک رمضان، در غل و زنجیر، میدانند و برخی دیگر از ادعیه من جمله همین دعای ۴۴ صحیفه اینگونه و خلاف ان روایات شیطان را آزاد و آزار دهنده در این ماه معرفی میکنند. برای درک بهتر این دو دسته روایات باید توجه داشته باشیم که اولا شیاطین دو دسته هستند یک دسته از اجنه هستند و انسان قادر به دیدن آنها نیست و یک دسته دیگر از انسانها هستند. لذا برخی روایات از باب تبیین رحمت الهی میگویند شیاطین جنی که ما قادر به دیدن انها نیستیم در ماه مبارک رمضان زندانی میشوند و به عبارتی قادر به ورود به ماه مبارک و سفره ضیافت الهی نیستند. اما دسته دیگر از شیاطین که از میان انسانها هستند، هرچند فعالیتشان محدودتر و کم اثرتر میشود، اما آنها بر شیطنتشان حتی در ماه مبارک رمضان هم ادامه میدهند. ثانیا؛ کار اصلی شیطان نفوذ به جسم انسان است تا نفس او را تحریک کند! پس اگر شیطان در قبل از ماه مبارک بواسطه خوردن خوراکیهای حرام، شبهه ناک و خبیث و غیر طیب، وارد بدن انسان شده باشد، در ماه مبارک هم از این نفوذ بهره اش را خواهد برد...لذاست که میهمانهای خاص خدا از دو ماه قبل از ماه مبارک، به تزکیه مشغول میشوند. اَللَّهُمَّ اشْحَنْهُ بِعِبادَتِنا اِيّاكَ، وَ زَيِّنْ اَوْقاتَهُ بِطاعَتِنا لَكَ، وَ اَعِنّا فى نَهارِهِ عَلى‏ صِيامِهِ، وَ فى لَيْلِهِ عَلَى الصَّلوةِ وَالتَّضَرُّعِ اِلَيْكَ وَ الْخُشُوعِ لَكَ، وَ الذِّلَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ، حَتّى‏ لا يَشْهَدَ نَهارُهُ عَلَيْنا بِغَفْلَةٍ، وَ لا لَيْلُهُ بِتَفْريطٍ... در خواست ششم در خصوص خود ماه مبارک رمضان و قدرشناسی این ضیافت با برکت است لذا حضرت میفرمایند: خدایا این ماه را با عبادتهایی که فقط برای تو بجا می اوریم پر و مملو کن. و اوقات این ماه را با اطاعت خودت، زیبا ساز. و در روزهایش ما در روزه داری کمک فرما. و شبهایش موفق مان بدار به نماز و زاری به درگاهت و فروتنی در برابرت و خواری و سربزیری در پیشگاهت تا بواسطه ی این شب زنده داریها، روزهای ماه مبارک رمضان را به غفلت نگذرانیم و در انجام اعمال شبانه اش، کوتاهی نکنیم. ان شاء الله درخواست هفتم و فراز پایانی دعای ۴۴ صحیفه را شرح خواهیم داد.   @sahifeh_ir

شرح دعای ۴۴ صحفیه سجادیه. قسمت ۱۵ بسم الله الرحمن الرحیم اَللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنا فى سآئِرِ الشُّهُورِ وَ الْاَيّامِ كَذلِكَ ما عَمَّرْتَنا، وَاجْعَلْنا مِنْ عِبادِكَ الصّالِحينَ الَّذينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فيها خالِدُونَ، وَ الَّذينَ يُؤْتُونَ ما اتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ اَنَّهُمْ اِلى‏ رَبِّهِمْ راجِعُونَ، وَ مِنَ الَّذينَ يُسارِعُونَ فِى الْخَيْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ.  اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، فى كُلِّ وَقْتٍ وَ كُلِّ اَوانٍ، وَ عَلى‏ كُلِّ حالٍ عَدَدَ ما صَلَّيْتَ عَلى‏ مَنْ صَلَّيْتَ عَلَيْهِ، وَ اَضْعافَ ذلِكَ كُلِّهِ بِالْاَضْعافِ الَّتى لا يُحْصيها غَيْرُكَ، اِنَّكَ فَعّالٌ لِما تُريدُ. آخرین خواسته کلی حضرت سجاد علیه السلام در دعای ۴۴ صحیفه سجادیه، دوام معنویت و برکات ماه مبارک رمضان در سایر ماههاست. لذا بیان میدارند: خدایا ما در سایر ماهها و روزهای عمرمان همانند ماه مبارک رمضان که موفق به طاعت و عبادت بودیم، قرار بده. و از جمله بندگان صالحت قرار بده که وارث بهشت هستند. خدایا ما را از جمله کسانی قرار بده که آنچه- از اموال- به آنها میرسد را - به فقرا-می بخشند در حالیکه قلبهایشان از رفتن به سوی پروردگارشان، بیمناک است. و قرار بده ما را از جمله کسانی که در انجام کارهای نیک شتاب می کنند و -بر دیگران-پیشی میگیرند. در انتهای این دعای شریف نیز صلوات خاصی رو حضرت بیان میکنند که بسیار زیباست: خدا بر محمد و آل او درور فرست در هر زمان و فرصتی و در هرحالی، به تعداد درودهایی که بر دیگران فرستاده ای و بیفزا بر این درودها به تعدادی که جز خودت قادر بر شمارش آن نیست که تو بر هر چه که بخواهی توانایی. ان شاءالله که ماه مبارک رمضان امسال و همه سالهای عمرمون به این دعای امام سجاد علیه السلام آباد و پربرکت باشه و بر روزه داری حقیقی موفق باشیم.  @sahifeh_ir

صوت دعای اول صحیفه سجادیه @sahifeh_ir

ترجمه دعای اول صحیفه سجادیه @sahifeh_ir

شرح دعاي اول صحيفه سجاديه (۱) از: آيت الله حسن ممدوحي فراز اول: الحمدلله الاول بلا اول كان قبله و الآخر بلا آخر يكون بعده، الذي قصرت عن رؤ يته ابصار الناظرين و عجزت عن نعته اوهام الواصفين. تمامي ستايش ها از آن خدايي است كه پيش از همه موجودات است و هيچ چيز قبل از او امكان وجود ندارد. او غايت همه موجودات است و هرگز پس از او موجودي نيست. چشمان بينندگان در حدي نيست كه او را ببيند و اوهام واصفان از وصفش ناتوانند. شرح: در اين فراز، حضرت سجاد عليه السلام خداوند را به اوليت ستوده است، ولي از آن جا كه اذهان عموم مردم پيوسته از كلمه اول، اوليت زماني را فهميده و در امتداد زمان، پيوسته پيش و پس را در نظر مي گيرند، امام عليه السلام به اين نكته اشاره مي فرمايند كه اگر چه براي هر اول زماني، زماني قبل از آن قابل تصور است، ولي صفت اوليت براي خداوند متعال غير از اوليت نسبي است كه قبليت ديگري را مي پذيرد؛ چرا كه آن اوليت هرگز قبل پذير نيست. توضيح آن كه جملگي پديده ها در نظام هستي معلول هستند و هيچ چيز نيست كه از اين سنخيت خارج باشد، و پرواضح است كه هر معلولي از علت خود متاخر بوده و به آن وابسته مي باشد. پس هيچ چيز قبل از او وجودي نخواهد داشت. @sahifeh_ir