امام سجّاد علیه السلام:
پس حقّ مادرت اين است كه بدانى او تو را در جوری حمل كرده است كه هيچ كس فردى ديگر را آن طور حمل نمىكند، و از ميوه دل خود چيزى به تو خورانده است كه هيچ كس به ديگرى نمي‌خوراند. و با گوش و چشم و دست و پا و مو و پوست [و خلاصه] تمام جوارحش تو را حفاظت نموده و از تو نگهدارى كرده، و از اين كارش هم خرّم و شاد بوده، و در عين حال مراقب بوده، و در ايّام باردارى هر ناگوارى و درد و سنگينى و غم و اندوهى را به‌جان خريده و تحمّل نمود، تا آن موقعى كه دست قدرت الهى تو را از او فارغ ساخت و بر پهنه زمين آورد، از آن به بعد
خوش داشت كه تو سير باشى و او گرسنه، تو پوشيده باشى و او برهنه، تو سيراب باشى و او تشنه، و بر تو سايه بگستراند و خود در برابر آفتاب باشد، و با سختى خود تو را به رفاه اندازد، و با بيخوابى خود خواب را بر تو شيرين كند، مادر اندرونش ظرف تو، و دامنش محلّ آرامش تو، و پستانش ظرف آب تو، و جانش پناه تو بوده است. و فقط بخاطر تو متحمّل گرم و سرد دنيا شده است، پس به‌همان اندازه هم تو از او تشكّر كن، و آن را جز به یارى و توفيق خداوند نتوانى!
تحف العقول، صفحه 242 و 243
@sahifeh_sajjafiyyeh📿
