من را از نو شروع به نوشتن کن اینبار، آن‌چنان که خودت می‌خواهی...

گفتم بسته‌ست دلم گفت منم قفل گشا مولانا

بعدک أنا هباءً مثل جملة: "أحبكِ" على لسانِ شخصاً أخرس! بعد از تو بیهوده‌ام؛ همچون جمله‌ی "دوستَت دارم" بر زبانِ آدمی لال!

پاداش دل بریدن از همه آغوشِ توست (:

به آیینه نگاه کرد و گفت: _ سلام بر فرعونِ مصرِ کوچک!

تحریم منم که ندارمت‌.. العجل

هیچ وقت به ظاهر کسی اعتماد نکن نمک هم شبیه شکره..

گر هیچ مرا در دل تو جاست بگو گر هست بگو نیست بگو راست بگو مولانا

می‌گویند در آن دنیایِ دیگر می‌توانیم یکدیگر را پیدا کنیم، امّا چندان هم مطمئن نبودند. تنها چیزی که می‌توان از آن اطمینان داشت همین زمان حال است. و زمان حالِ هردومان. و بهتر آن‌ که تمام سهمیه ابدی و ازلی‌مان را در همین زمانِ حال سرازیر کنیم. پی‌یر و لوسی _ رومن رولان

ابتدا نطفه و انتها مردار..!

ناامیدی از دیگران؛ آزادگیِ جدیدی است.

وقتی یادم میفته که همه چیز دست خداست قلبم آروم می‌گیره... :)

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حضورت در قلبم مثل نفسی‌ست که واجب الختیار است.

گر دیر دیر می‌نگرم بر رُخت، مرنج خود را به دوریِ تو بدآموز می‌کنم فیضی دکنی

درونگرا پیش آدم درستش برونگراست و برونگرا پیش آدم اشتباه درونگراست

نوشتم‌ بی‌ علی‌ هیچم؛ چه‌توضیحِ اضافاتی :)

از اون شبی که فکر می‌کردی نمیشه اما امام حسین کمکت کرد چه خبر؟!(:

_ پس زخم‌هایمان چه؟! + آغوش امیرالمؤمنین درمان می‌کند...

یا رب، کسی را نصیبم کن، که نگاهش به من و دلش به تو باشد

+مراجوری‌درآغوش‌بگیرکه‌انگارفردا‌می‌میرم! _وفرداچطور؟ +جوری‌درآغوشم‌بگیر‌که‌انگار‌ازمرگ‌بازگشته‌‌ام.. نزار‌قبانی_لایقین

مقصد خاک است، به چه مینازید؟

ترس هم میتونه قشنگ باشه اگه ترسِ افتادن از چشمان حضرت مهدی باشه